Pages

ေက်းလက္သားေလး ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေက်းလက္ရဲ့ ဓေလ့ ၊ သဘာ၀ အလွအပမ်ားကို သိေစခ်င္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ ကို အလည္လာေရာက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အားလံုးကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

Monday, February 28, 2011

ဇီးပင္၏အသံုး၀င္ပံုမ်ား


အညာအရပ္ဆိုတာရာသီဥတုပူျပင္းျပီး ေျခာက္ေသြ႔တဲ့အရပ္ဆုိတာလူတုိင္းသိၾကပါတယ္။မိုးဘယ္ေလာက္
ေခါင္ေခါင္၊ေရဘယ္ေလာက္ရွားရွားသစၥာရွိရွိနဲ႔ အျမဲတမ္းပြင့္ေပး၊ သီးေပးတဲ့အပင္ကေတာ့ဆူးေတြကာရန္
ထားတဲ့ဇီးပင္ပဲေပါ့။ကိုင္း...ဇီးပင္အေၾကာင္းကိုမသိေသးတဲ့သူေတြသိရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပေပးပါ
မယ္..။သိခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ နဲနဲေလာက္ဆက္ဖတ္ၾကည့္လုိက္ေနာ္..။

ဇီးပင္ကေတာ့ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔တဲ့အရပ္ေတြမွာအေပါက္မ်ားတယ္ဗ်...။ဇီးပင္ကုိ သာမန္အားျဖင့္ေတာ့
(၂)မ်ိဳးပဲခြဲျခားထားပါတယ္။တရုတ္ဇီးသီးလုိ႔ေခၚတဲ့ ထုိင္၀မ္ဇီးသီးပင္နွင့္ရုိးရုိးသာမန္ပင္ဆုိျပီးနွစ္မ်ိဳးရွိတာ
ေလ..။ထိုင္၀မ္ဇီးသီးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာေဒသေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာသိပ္မစိုက္ပါဘူး။ေက်ာက္
ဆည္နဲ႔စဥ့္ကိုင္ျမိဳ႕နယ္ေတြမွာ အေတြ႔မ်ားပါတယ္..။သူကကုိင္းဆက္နည္းနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ဇီးပင္ေပါ့။ဇီးသီး
ပံုစံက အရြယ္အစားေတာ္ေတာ္ၾကီးပါတယ္..။အေရာင္ကအစိမ္းေရာင္နဲ႔အ၀ါေရာင္ေလးသန္းေနတာပါ...။
အရသာက အရမ္းခ်ိဳပါတယ္.. အရည္ကရႊမ္းတယ္..။စီးပြားေရးေစ်းကြက္အရဆုိရင္ေတာ့အေကာင္းဆံုးအ
သီးေတြကို နုိင္ငံျခားကိုတင္ပို႔ပါတယ္...။
ဆီးပင္(ဇီးပင္)

ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာမွာေပါက္တဲ့ဇီးပင္ကေတာ့ ရုိးရုိးအပင္ေပါ့။ အဲဒီရုိးရုိးအပင္ကိုမွ (၃)မ်ိဳးထပ္ခြဲပါတယ္..။
အခ်ိဳပင္၊ အခ်ဥ္ပင္နဲ႔ ေမာင္းေခ်ာက္ပင္ဆုိျပီးေတာ့ေပါ့။ဇီးပင္ေတြက မိုးလယ္ေလာက္မွာစပြင့္ပါတယ္...။
ဇီးပြင့္နံ႔ ကနည္းနည္းေတာ့နံတယ္ဗ်...။ဒါေပမဲ့ ဇီးပင္ပြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပ်ားအံုေတြအရမ္းေပါတယ္ဗ်ာ..။ဇီးပ
န္းကိုစုပ္ယူျပီး အံုဖဲြ႕တာေလ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပ်ားဖြတ္သမားေတြအရမ္းေပါတယ္...။အဲေတာ့ ပ်ားရည္ေစ်းခ်ိဳ
တယ္။ရုိးရိုးအပင္ကေနခြဲထြက္တဲ့ (၃) မ်ိဳးစလံုးက အဲဒီအခ်ိန္မွာပန္းပြင့္တာ။ေတာ္သလင္းလေရာက္ရင္ေတ
ာ့ ဇီးသီးအကင္းေလးေတြစသီးတယ္။စာဆုိနဲ႔ွဗ်...“ ေတာ္သလင္းဇီးကင္း” တဲ့။ အဲဒီဇီးကင္းတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့
အရမ္းပူတဲ့ေတာ္သလင္းလေလ။ ေတာ္သလင္းလေနပူပံုကိုလည္း စကားပံုေလးနဲ႔ပဲေလ...“ေတာ္သလင္းေ
န ပုဇြန္ေသတဲ့” ။ေတာ္သလင္းလက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပူလည္းဆုိရင္ ေရထဲမွာရွိတဲ့ပုဇြန္ေတာင္ေသတ
ယ္တဲ့ အဲေလာက္ေတာင္ပူတာေနာ္...။ဒါေပမဲ့..အဲဒီေနကုိ အံတုျပီး ဇီးသီးနုေလးေတြ စသီးတဲ့ ဇီးပင္ကုိေတ
ာ့ ဂုဏ္ေတာင္ယူသင့္တယ္ဗ်...။ဇီးသီးက ေဆာင္းတြင္းပိုင္းေရာက္ရင္ေတာ့ မွည့္ျပီေလ..။ဇီးပင္ရဲ့ အသံုး၀င္
ပံုေလးေတြကို ရွင္းျပမယ္ေနာ္...။
ဆီးပင္(ဇီးပင္)

(၁)ဇီးရြက္=ဇီးရြက္ကိုစုက်ံဳးထားျပီးေျမေဆြးလုပ္လုိ႔ရပါတယ္...အဲဒီေျမေဆြးကသစ္ပင္ကိုအရမ္းျဖစ္ထြန္းေ
စပါတယ္...။
(၂)ဇီးပ်ား=ဇီးပ်ားဆုိတာ ဇီးပြင့္ေတြရဲ့၀တ္မႈန္ေတြကိုစုပ္ျပီး ဇီးပင္ေတြေပၚမွာ အံုဖြဲ႔ထားတဲ့ပ်ားအံုးမွအရည္
အရမ္းခ်ိဳတယ္၊ ေဆးသံုးက်တယ္။
(၃)ဆီးအေခါက္= ဆီးေခါက္ကို ယားနာျဖစ္တဲ့အခါမွာ တမာေခါက္၊မန္က်ည္းေခါက္၊ဇီးေခါက္တို႔ကိုေရာျပီး
ေရေႏြးနဲ႔ၾကိဳေပးပါ ရလာတဲ့အရည္ကို ယားနာရွိတဲ့ေနရာမွာ ပြတ္သတ္လိမ္းေပးပါ။ယားနာကိုေပ်ာက္ကင္း
ေစပါတယ္။
(၄)ဇီးအသား=ဇီးသားကို ေယာင္းမလုပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ အသံုးျပဳတယ္၊ ေနာက္ျပီး ဇီးသားကမီးအရမ္းေတ
ာက္တဲ့အတြက္ မီးခိုးမအူဘူး...အဲဒီအတြက္ ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ရာမွာအသံုးျပဳပါတယ္။
(၅)ဇီးခ်ဥ္သီး=ဇီးခ်ဥ္သီးကို ေကာက္ယူျပီးအေျခာက္လွန္းပါတယ္..ေျခာက္ျပီဆုိရင္ ပြဲစားကိုေရာင္းပါတယ္။
ဇီးယုိက်ိဳဖို႔အတြက္ေတာ့ အိမ္မွာစားေလာက္ေအာင္ခ်န္ထားပါတယ္။ သၾကၤန္က်ျပီဆုိရင္ ဇီးယုိ၊ ဖရံုယုိ၊
ေက်ာက္ဖရံုယုိေတြလုပ္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားအား ဆြမ္းကပ္တဲ့အေလ့အထရွိပါတယ္။
(၆)ဇီးခ်ိဳသီး=ဇီးခ်ိဳသီးကိုေတာ့ အေျခာက္လွမ္းျပီး ေျခာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့ ဗန္းနဲ႔ျပာခတ္ျပီး အိုးေတြထဲထ
ည့္ထားတတ္ပါတယ္။ ဇီးခ်ဥ္ပင္(၁၀)ပင္ရွိတယ္ဆုိရင္ ဇီးခ်ိဳပင္ တစ္ပင္ပါဖို႔ခဲယဥ္းလုိ႔ပါ။ ဇီးခ်ိဳသီးကေရ
ေလးေဆးျပီးဒီတုိင္းစားရံုပါပဲ။
(၇)ေမာင္းေခ်ာက္သီး= ေမာင္းေခ်ာက္သီးကေတာ့ စသီးကထဲက အလံုးပံုစံက ရွည္ရွည္ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြပါ
...။မွည့္ျပီဆုိရင္ေတာ့ အရမ္းစားလုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ ေမာင္းေခ်ာက္သီးကဇီးခ်ိဳသီးထက္ေတာင္ပိုရွားပါး
ေသးတယ္။
(၈)ဇီးခက္=ဇီးခက္ကိုေတာ့ ယာခင္းထဲ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ တိရစၦာန္မ်ားမ၀င္ေအာင္ကာကြယ္တဲ့ေနရာမွာသံုးပါတယ္။
(၉)ဇီးေစ့ နဲ႔ ဇီးသီးအဖတ္=ဇီးေစ့ကိုေတာ့ တစ္ဗူးကိုဘယ္ေလာက္ဆုိျပီးေရာင္းရပါတယ္...။ဇီးေစ့ကို ခြဲျခမ္း
ျပီး ဇီးေစ့အျခမ္းကို ဇီးမႈန္႔နဲ႔ေရာျပီး ဇီးျခမ္းေရာင္းတယ္ေလ။ဇီးသီးအဖတ္ကိုေတာ့ စက္ေတြနဲ႔ၾကိတ္ျပီး ဇီး
မႈန္႔လုပ္ျပီးေရာင္းၾကပါတယ္...။
(၁၀)ဇီးထန္းလ်က္=ဇီးသီးကိုအမႈန္႔ေထာင္ ထန္းလ်က္ၾကိဳတဲ့ထဲထည့္ျပီး ဇီးထန္းလ်က္လည္းလုပ္ပါေသး
တယ္။
ကေလးငယ္မ်ား ဆီးသီး(ဇီးသီး)ေကာက္ေနပံု

ဇီးခ်ဥ္သီးကိုေတာ့ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေနပူပူမွာ ဒန္အုိးထဲကို ဇီးသီးထည့္ ေရေဆးျပီး စိမ္လုိက္ပါ
တယ္။ဇီးသီးထဲေရ၀င္ျပီးေဖာင္းလာျပီဆုိမွ အေပၚကဆားသင့္တင့္ရံုထည့္လုိက္ပါတယ္...တစ္ေအာင့္ေလာ
က္ေနရင္ေတာ့ ဇီးသီးအတြင္းထဲမွာဆားေရ၀င္သြားျပီး စားလုိ႔အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဇီးသီးဆားေရစိမ္ကို ရပါတ
ယ္။ ဇီးသီးကက်န္းမာေရးအတြက္အေထာက္ကူျပဳပါတယ္..။ နွလံုးသမားေတြနဲ႔ သည္းေျချငိမ္ဖို႔အတြက္
ေတာ္ေတာ္အသံုး၀င္ပါတယ္...။လူေတြေျပာေလ့ေျပာထရွိတဲ့ “ေငြကသည္းေျခၾကိဳက္” သည္းေျခမခုိင္လို႔
စိတ္မထိန္းနုိင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ရူးတာပါပဲ..။အဲလုိမ်ိဳး ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြကို ဇီးယုိေကၽြ
းရပါတယ္။ဇီးယုိက သီးေျချငိမ္တယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာမွာေတာ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေယာက္လာလုိ႔
ရွိရင္ “စားပါအံုး ဇီးယိုက သည္းေျချငိမ္တယ္” တဲ့။ေနာက္ျပီး ဇီးသီးရဲ့ အေစ့ထဲမွာပါတဲ့ ဇီးအဆန္က နွလံုး
ေရာဂါသည္ေတြအတြက္ေကာင္းတယ္တဲ့။ ဇီးသီးကို အမ်ားၾကီးစားရင္ေတာ့ ရင္ျပည့္တတ္ပါတယ္...။

အညာမွာအေလ့က်ေပါက္တဲ့ ဇီးပင္ေတြက လူေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အက်ိဳးျပဳတယ္ဆုိတာသိ
ၾကေရာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆုိ ဇီးသီး သြားေကာက္ရတာ အရမ္းေပ်ာ္တာ...။ဇီးသီးသြားေကာက္ရင္ လွည္း
နဲ႔သြားရတာေလ...။ျပန္ခါဆိုရင္ ဇီးသီးေတြကို ဆာလာအိတ္ထဲထည့္ျပီး လွည္းနဲ႔သယ္ရတာပါ...။ကၽြန္ေတ
ာ္တို႔အိမ္မွာေတာ့ ဇီးပင္ကအရမ္းေပါတာဗ်ာ...။ အဲေလာက္ေပါတာေတာင္မွ ဆီးခ်ိဳပင္က တစ္ပင္ပဲရွိတာဗ်
....။
(ဒီပုိ႔စ္ကေလးကိုဖတ္လုိက္လုိ႔ ဗဟုသုတအနည္းငယ္ရသြားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေပ်ာ္ဆံုးလူက ကၽြန္ေတာ္ပဲ
ျဖစ္မွာပါ)
အဆိုး အေကာင္း ၊ အက်ိဳး အေၾကာင္းေလးေတြကို ေ၀ဖန္အၾကံေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီေဘာက္(သို႔)
မဟုတ္ ကြန္မန္႔မွာ ေအာ္သြားၾကပါအံုးဗ်ာ...။
သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ့ အားေပးမႈက ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕ဆက္ဖို႔ရန္အတြက္ အားေဆးပဲျဖစ္ပါတယ္...။
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္................
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
28.2..2011



Sunday, February 27, 2011

သံသရာခရီးသည္


“မနုႆတဘာေ၀ါဒုလႅေဘာ”ဆိုတဲ့ ငါဠိစာသားေလးကို သိၾကလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္...။“မနု
ႆတဘာေ၀ါဒုလႅေဘာ”ဆုိတာျမန္မာလိုကေတာ့လူ႔ဘ၀သည္ရခဲ၏တဲ့။လူ႔ျပည္ကအပ္တစ္စင္းကိုေထာင္
ထား ျဗဟၼာျပည္က က်လာတဲ့အပ္တစ္စင္းရဲ့ထိပ္နဲ႔ ထိပ္ခ်င္း ထိရင္ထိလိမ့္မယ္ လူ႔ဘ၀ရဖို႔ဆုိတာ အဲဒီအပ္
နွစ္စင္း ထိပ္ခ်င္းထိသေလာက္မလြယ္ဘူးလုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။လူ႔ဘ၀ဆုိတာ သမုဒၵရာ
ထက္တက္တဲ့ေရပြတ္ပမာလို ခဏပဲဆုိတာကိုလည္း ေဟာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀
ေလးမွာ သာသနာနဲ႔ကလည္းၾကံဳတုန္း၊ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမေတြကို ေဟာေျပာေပးေနတဲ့ သံမုတိသံ
ဃာေထရ္မဟာ ေတြလည္းရွိတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ။ကုိင္း နည္းနည္းေလာက္
ေျပာၾကည့္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။
သံသရာလည္ပံုျပစက္၀ုိင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ ပင္ပန္းဆင္းရဲေနၾကရတာဟာ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးရွိေနလို႔ပါပဲ။ အမိ၀မ္းကထြက္လာက
တည္းကေန ေျမၾကီးထဲ ေခါင္းခ်တဲ့အခ်ိန္အထိ ငိုေၾကြးျခင္းဆုိတဲ့ ပူေလာင္မႈနဲ႔စျပီး ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔ပဲအဆံု
းသတ္သြားၾကရတာမ်ားပါတယ္ဗ်ာ။အမိ၀မ္းထဲကထြက္လာတဲ့ ကေလးေလးမွာေတာင္ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာ
ဟေတြရွိေနတာပဲေလ...။နုိ႔စာလို႔နုိ႔ဆို႔ခ်င္တာက ေလာဘ၊နုိ႔စာလုိ႔ နုိ႔မဆိုရရင္ငိုတာက ေဒါသ၊ အဲဒီနွစ္ခုလံုး
ကင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္သမွ်ကိုသတိနဲ႔ မကပ္နုိင္တာကေမာဟ။ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္မွာေတာ
င္ ေလာဘေတြ၊ေဒါသေတြရွိေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ုလို လူၾကီးေတြအတြက္ကေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ေမာဟ
ေတြအခ်ိန္တုိင္းလႊမ္းမိုးေနမယ္ဆုိတာ ေျမၾကီးကုိလက္နဲ႔ပုတ္လုိက္တာကမွ လြဲခ်င္လြဲအံုးမယ္...“ေလာ၊ေဒါ
၊ေမာ” ေတြကေတာ့ရွိေနနုိင္တာ က်ိန္းေသပါတယ္...။ ေလာဘျဖစ္ရင္ ပူေလာင္တယ္ ရုပ္ကိုေလာဘျဖစ္
ေနတာလာျပတယ္။ ေဒါသျဖစ္ေနရင္လည္း ပူေလာင္တယ္ ရုပ္ကိုေဒါသျဖစ္ေနတာလာျပတယ္။ေမာဟက
ေတာ့ ရုပ္ကိုလာမျပပါဘူး အတြင္းစိတ္မွာပဲျဖစ္ေနတာပါ။ လူတစ္ေယာက္မွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ ျဖစ္ေနတဲ့အ
ခ်ိန္ထက္ ေမာဟ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္က ပိုမ်ားပါတယ္။ေလာဘ ဆုိတာျဖစ္ရင္လည္းခဏ၊ ေဒါသဆုိတာကလ
ည္း ျဖစ္ျပီးရင္ခဏ ၊ ေမာဟကေတာ့ “ေလာဘ၊ ေဒါသ” မျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာျဖစ္တာဆုိေတာ့ ပိုမ်ားတာ
ေပါ့...။အဲေတာ့ အခ်ိန္တိုင္း အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ေမာဟကို ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြက သတိဆိုတဲ့တရားကုိ
လက္ကိုင္ထားျပီး နာရင္ နာတယ္၊ ေမာရင္ ေမာတယ္၊ ျဖစ္ရင္ျဖစ္တယ္ ၊ ပ်က္ရင္ပ်က္တယ္ဆုိတဲ့သေဘ
ာတရားေတြကို စိတ္နဲ႔လုိက္ျပီး သတိကပ္ေနနုိင္ရင္ ေမာဟျဖစ္တာနည္းသြားပါလိမ့္မယ္။

တရားဦးနာေနပံု


ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ငရဲအိုးကုိ သြားရမွာ က်ိန္းေသပါပဲ။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ေတြက
ပုထုဇဥ္ လူသားေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေတာ့ “ေလာ၊ေဒါ၊ ေမာ” ေတြကရွိေနမွာပါပဲ။အဲဒီရွိေနတဲ့စိတ္ေတြန
ည္းနုိင္သမွ် နည္းေအာင္ ၀ိပႆနာဆုိတဲ့ အက်င့္ကိုက်င့္ရမွာေပါ့ေနာ္။ ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားမျဖစ္ခင္ ျမက္
ထမ္းသမားလွဴလုိက္တဲ့ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို ၾကဲေတာ္မူလုိက္တဲ့အခါမွာ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္မွာ အပရာဇိ
တပလႅင္ေပၚေတာ္မူလာပါတယ္။ အဲဒီပလႅင္ေပၚမွာပဲ ျမတ္စြာဘုရားက လက္ယာဖြဲ႔ေခြေနထုိင္ေတာ္မူျပီး ဘု
ရားမျဖစ္သမွ် ငါမထလို႔ ဆိုျပီး အဓိဌာန္ျပဳျပီး က်င့္ၾကံအားထုတ္ပါေတာ့တယ္...။ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနတာ
က လူ႔ခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္ျပီး တရားရႈေနတာပါ...။ပါရမီေတြျဖည့္က်င့္ခဲ့ရတာကမနည္းေတာ့ တရားထူးရေ
တာ္မူျပီး သံုးေလာက ထြဋ္ထား ျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိေတာ္မူပါတယ္...။ျမတ္စြာဘုရားျဖစ္ျပီးတ
ရားဦးေဟာေတာ္မူခဲ့တာကေတာ့ ပဥၥ၀ဂၢီ(၅) ဦးကို ပါပဲ။အဲဒီတရားကေတာ့ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္လို႔ေခၚတဲ့
ဓမၼစၾကၤာ တရားပါပဲ။အဲဒီတရားေတာ္ထဲမွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ရလုိ႔ ပူေလာင္ရတယ္ ၊ဆင္းရဲရတယ္၊ သံသရာ
ရွည္ေနတယ္လုိ႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္...။ လူတစ္ေယာက္မွာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ ငါ၊ သူတစ္ပါး ဘာမွမ
ရွိ ရုပ္နဲ႔ နာမ္သာရွိတယ္လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ရုပ္ဆုိတာ ပ်က္စီးျခင္းသေဘာရွိပါတယ္...။
“စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာ”ဆုိတာကိုၾကားဖူးမွာေပါ့။ လူတစ္ေယာက္မွာ အရာရာအားလံုးကိုစိတ္ကဦး
ေဆာင္ေနတာပါ။ စိတ္ရဲ့ ခုိင္းေစမႈေၾကာင့္သာ ရုပ္ကလိုက္လုပ္ေနၾကျခင္းပါ။ ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာ
ဆုိ မေကာင္းတာကို လုပ္ခ်င္တာကလည္း စိတ္ပါပဲ။ အဲဒီမေကာင္းတာလုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္နုိင္
လုိ႔လည္း အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ “ လူ ” လို႔ေခၚတာေပါ့။ ပုခံုးနွစ္ဖက္ၾကားေခါင္းေပါက္တုိင္း၊ လူေတြလိုသြားလာ
ေနထုိင္တုိင္း “ လူ ” လုိ႔ေခၚတာမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီမေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြကို ထိန္းနုိင္တ
ာက ၀ိပႆနာပါပဲ။ ၀ိပႆနာက်င့္တယ္ဆုိတာ သြားရင္းနဲ႔လည္း က်င့္နုိင္ပါတယ္၊ အိပ္ရင္းနဲ႔လည္း က်င့္
နုိင္ပါတယ္၊ ထိုင္ရင္းနဲ႔လည္း က်င့္နုိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဆုေတာင္းတာေတြ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးပါတယ္.....
အရိေမေတၱယ် ျမတ္စြာဘုရားအား ဖူးရပါလုိ၏ တဲ့။ ဖူးခ်င္တယ္ဆုိျပီး ပါးစပ္ကေန ဆုေတာင္းေနရံုနဲ႔ေတာ့
ျပည့္နုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။ အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားမပြင့္မခ်င္း လူ႔ဘ၀ရေနဖို႔လုိပါတယ္။ အဲဒီအတြက္
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြလုပ္ ၊ သူေတာ္စင္တုိ႔ရဲ့အက်င့္အတုိင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနမွသာ လူ႔ဘ၀ကိုရေနမွ
ာပါ။တကယ္လုိ႔မ်ား ျမတ္စြာဘုရားပြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငရဲမွာေရာက္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကပါ့မလဲ။
စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက ေလာကီအလုပ္ကိုလုပ္ေနတဲ့သူ
ေတြမ်ားပါတယ္။ အဲေတာ့ “ေလာ ၊ ေဒါ ၊ ေမာ ” ေတြေတာ့ရွိေနမွာပါပဲ။ ေလာကီအလုပ္ေတြလုပ္ရင္း တစ္
ဖက္တစ္လမ္းကလည္း ေလာကုတၱရာ အက်င့္ကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္မွသာလွ်င္ သံသရာအတြက္စိတ္ေအး
ခ်မ္းနုိင္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လူျပည္ကိုလာတဲ့ သံသရာခရီးသည္ေတြပါ။ ေနာက္ဘ၀ေတြ အထံုပါဖို႔ မိတ္
ေဆြေတြအားလံုး အခုခ်ိန္ကစျပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေလးေတြ ပိုျပီးလုပ္လုိက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ...။
(ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ပုခံုးနွစ္ဖက္ၾကား ေခါင္းေပါက္ေနတဲ့ လူျဖစ္ေပမဲ့... လူမပီသေသးဘူးဆုိတာ
ကို၀န္ခံပါတယ္ဗ်ာ...။ ဒီပို႔စ္ကေလးကိုေရးလုိက္လုိ႔ အမွားတစ္စံုတစ္ရာပါသြားတယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ညံ့
ဖ်င္းမႈသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ၀န္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။)
မိတ္ေဆြေတြအားလံုး တရားအလုပ္ကိုလုပ္နုိင္ၾကပါေစဗ်ာ....။
အေတြးပါးပါးေလး.........
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...............
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
28.2.2011





ေမြးရပ္ေျမက“အ”သံုးလံုး



ျမန္မာနုိင္ငံစာမတတ္သူပေပ်ာက္ေရး“အသံုးလံုး“ သင္တန္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔မေမြးခင္ကေပၚေပါက္ခဲ့တာျဖ
စ္ပါတယ္...။ျမန္မာနုိင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ့ ေက်းရြာတုိင္းကိုသြားျပီး စာမတတ္တဲ့လူေတြအားလံုးကိုစာသင္ေပး
တာပါ...။စာသင္ေပးတဲ့သူေတြကပုိက္ဆံမရပါဘူး...။ဒါေပမဲ့ ေစတနာကိုအရင္းခံျပီးဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းလံ
ေခါင္သီေနပါေစ..မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားျပီးသင္ေပးခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား၊ ဆရာ၊ဆရာမေတြ
ကိုေက်းဇူးအထူးတင္ရမွာပါ...။အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာကုိလည္း လုပ္အားေပးအဖြဲ႔ေတြေရာက္လာပါ
တယ္တဲ့...။လူၾကီးေတြ စံုမိတဲ့အခါ လသာသာ တလင္းျပင္မွာေရေႏြးၾကမ္းအိုးနဲ႔ ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြ
ျပန္ျပန္ေျပာတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကၾကားခဲ့ဖူးလုိ႔ အခုလုိ”အသံုးလံုး” ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေရးရျခင္းျဖစ္
ပါတယ္...။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာကေလးက ျမင္းျခံေျမာက္လက္၊ ဆီမီးခံုုတိုက္နယ္ထဲက ရြာေလးတစ္ရြာပါ...။ ကၽြန္
ေတာ္တို႔ရြာေလးက ျမိဳ႕နဲ႔အလွမ္းေ၀းတယ္ေလ..။အလုပ္အကိုင္ကေတာ့ ေတာင္သူလယ္ သမားေတြၾကည့္
ပါပဲ...။တစ္ရက္ေတာ့ “အသံုးလံုး“သင္ဖုိ႔အတြက္ရြာလူၾကီးအိမ္ကို ျမိဳ႕ကလူေတြေရာက္လာတယ္။သူၾကီးက
လည္း ရြာထဲကစာမတတ္တဲ့သူေတြလုိက္စုတာေပါ့။စာမတတ္တာက လူၾကီးေတြမ်ားတယ္ေလ..။ကေလး
ေတြဆိုရင္စည္းရံုးရတာလြယ္ကူေသးတယ္..။အခုကလူၾကီးေတြဆုိေတာ့စည္းရံုးရတာေတာ္ေတာ္ခက္တယ္
...သြားျပီေျပာျပန္ေတာ့လည္း အလုပ္ေတြရႈပ္လုိ႔..ဘာျဖစ္လုိ႔ညာျဖစ္လုိ႔နဲ႔“ဘူးတစ္လံုးေဆာင္အုိေတာင္မ
ဆင္းရဲ”ဆုိတဲ့စကားပံုကိုလက္ကိုင္သံုးထားၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေျပာနုိင္မွ ေတာ္ကာက်တာေလ..။
ဗ်ည္းအကၡရာ(၃၃)လံုး

အဘုိး၊ အဘြားေတြက ၾကီးမွစာသင္ရတာကို ရွက္တာလည္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။အဲဒီအထဲကမွ ေဒၚပုမဆုိတဲ့အ
ဘြားၾကီးက သြက္သြက္လက္လက္ရွိလွပါတယ္...။ က်န္တဲ့ အဘုိး၊ အဘြားေတြကေတာ့ ပံုမွန္ပဲေပါ့...။
“ကိုင္း ..အဘုိး၊ အဘြား၊ ဦးဦး၊ ေဒၚေဒၚတုိ႔လူစံုျပီလား၊ ဟုတ္ကဲ့ဆရာမေလး..ကိုလြန္းေမာင္နဲ႔ ေဒၚျမ နွစ္
ေယာက္က်န္ေသးတယ္ေတာ့....ေဒၚပုမက အာသြက္သြက္နဲ႔ ၀င္ေျပာလုိက္ပါသည္...။ဆရာမေလး ဟုိမွာ
သူတုိ႔နွစ္ေယာက္လာျပီ..။ ေဒၚဘုမ ေဘးမွာထုိင္ေနတဲ့ ဦးခိုက လွမ္းေျပာလုိက္ပါသည္...။ “ဆရာမေလး၊
က်ဳပ္ဆုိင္ေစ်း၀ယ္လာေနလုိ႔ေနာက္က်သြားတာအဘြားျမကလွမ္းေျပာလုိက္ပါသည္.။ဘုိးလြန္းေမာင္ကလည္း
မ၀ံ့မရဲနဲ႔ ဆရာမေလး က်ဳပ္လည္း အိမ္မွာလူမရွိလို႔ ခဏေစာင့္ေနလုိ႔ေနာက္က်သြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာ
မေလးရယ္...။ ရပါတယ္ ဦးၾကီးနဲ႔ ေဒၚၾကီးရယ္...ထုိင္ၾကပါ“။ ကိုင္း...ဦးၾကီးတုိ႔၊ေဒၚၾကီးတို႔ဒီေန႔ကပထမဆံုး
ရက္ဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီရဲ့နာမည္ကိုေျပာျပၾကပါမယ္။ ပထမဆံုး ကၽြန္မကပဲ စေျပာပါမယ္...။
ကၽြန္မရဲ့နာမည္က ခင္ႏြဲ႔မူလို႔ေခၚပါတယ္ရွင္...။ ဦးၾကီးတုိ႔၊ ေဒၚၾကီးတို႔နာမည္ေတြေျပာၾကပါ....။ က်ဳပ္နာမ
ည္က ေဒၚပုမလုိ႔ေခၚပါတယ္...“။အကုန္လံုးမိတ္ဆက္သြားတာ လူက(၁၂)ေယာက္ေတာင္ရွိပါတယ္....။
ကိုင္း ဦးၾကီးတုိ႔ ၊ ေဒၚၾကီးတုိ႔ ဒီေန႔က စျပီးစာသင္ပါမယ္...စာမသင္ခင္ ပထမဆံုး ကၽြန္မတစ္ခုေလာက္ေျပ
ာျပခ်င္ပါတယ္...။ၾကီးမွ စာသင္တာ ရွက္စရာမဟုတ္ပါဘူး...။“ပညာလုိအုိသည္မရွိ“၊ “ပညာေရႊအိုးလူမခိုး“၊
“ပညာမရွိသူ၏၀န္ထမ္းတဲ့“...။ တစ္ခါတုန္းက အသက္(၆၀) ေက်ာ္ ဘုန္းၾကီးအုိၾကီးတစ္ပါးရွိတယ္တဲ့...။
တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက စာမတတ္တာကိုေျပာတာေပါ့...။အဲေတာ့ ဘုန္းၾကီးအုိၾကီးလည္း စာတတ္
ေအာင္သင္မယ္ဆုိျပီး နန္းေတာ္ထဲကေန ထြက္လာခဲ့တာေပါ့...။ ဘုန္းၾကီးအုိၾကီးက မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ စာ
သင္ေပမဲ့လည္း စာကမတတ္ေသးဘူး...။ဘုန္းၾကီးၾကီးလည္းအရမ္းစိတ္ညစ္သြားတာေပါ့...။တစ္ရက္မွာေ
ေတာ့ ဘုန္းၾကီးၾကီးက မ်က္နွာသစ္ရင္း သြားတုိက္တာေပါ့ အခုေခတ္လိုသြားပြတ္တံနဲ႔မဟုတ္ဘူးေလ...
တံပူလုိ႔ေခၚတဲ့ဒုတ္ေတြနဲ႔တုိက္ရတာေပါ့...။ သူသြားတုိက္ျပီးတုိင္းပစ္ခ်ထားတဲ့ တံပူပံုကေတာ္ေတာ္ျမင့္ေန
တာကိုျမင္ျပီး ဘုန္းၾကီးအုိၾကီး ဥာဏ္တစ္ခု၀င္သြားတယ္ေလ...။တစ္ေန႔ တစ္ေခ်ာင္းတုိက္တဲ့ တံပူေတြေတ
ာင္ တစ္ရက္ဒီေလာက္မ်ားလာေသးတာပဲ...ငါလည္းတစ္ေန႔ က်မ္းဂန္ကို တတ္ေျမာက္ရမယ္ဆုိျပီး စာေတြ
လုပ္လုိက္တာ...တစ္ရက္မွာေတာ့ စာတတ္ပုဂၢိဳလ္ ရဟန္းၾကီးျဖစ္သြားပါတယ္...။ရဟန္းအုိၾကီးလည္း ငရု
တ္က်ည္ေပြ႕ကိုပန္းခက္ခ်ည္ျပီး“။ ဆရာမေလးေမာလို႔တံေတြးမ်ိဳခ်တဲ့အခ်ိန္မွာ။“ နန္းေတာ္ကိုသြားတာလား
ဘုရင္ၾကီး ဘယ္နဲ႔ရွိေသးတုန္း ဘုန္းၾကီးမ်ား သြားျပီးအထင္ေသးလို႔ ။ေနပါအံုး မိပုရ ဆရာမေလးေျပာမွာ
ေပါ့ နင္ကဘာလို႔ျဖတ္ေျပာရတာတုန္း...။ဘုရင္ၾကီးကို စိတ္တုိလြန္းလို႔ပါ ကို္လြန္းေမာင္ရယ္။ ကိုင္းကိုင္း
ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္...ေဒၚၾကီးပုေျပာသလုိပဲ နန္းေတာ္ထဲကို၀င္သြားတာေပါ့...။ဘုရင္ၾကီးကၾကည့္ျပီးဒီဘုန္း
ၾကီးဘယ္နဲ႔မ်ားျဖစ္လာပါလိမ့္လုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးအိုၾကီးက က်ည္ေပြ႔ အတက္ေပါက္လာတာပါလို႔
ျပန္ေျပာလုိက္သတဲ့...။ ကၽြန္မ ဦးၾကီးတုိ႔၊ ေဒၚၾကီးတုိ႔ကိုေျပာခ်င္တာက အသက္ၾကီးမွ ပညာသင္တဲ့ ဘုန္း
ၾကီးအုိၾကီးေတာင္ တတ္ရင္ ဦးၾကီးတုိ႔၊ ေဒၚၾကီးတို႔ မတတ္စရာအေၾကာင္းရွိလား...။မရွိပါဘူး ဆရာမေလး
ျပိဳင္တူ ေအာ္လုိက္ၾကပါသည္”။
စာသင္ၾကားေနပံု



“ကိုင္း စာ စသင္မယ္ေနာ္ ဦးၾကီးတို႔၊ ေဒၚၾကီးတို႔ ။ အင္းပါ ဆရာမေလးရယ္သင္ပါ...။ ျမန္မာစာတတ္ဖို႔ဆို
ရင္ ျမန္မာအကၡရာေတြျဖစ္တဲ့ ဗ်ည္းနဲ႔ သရကိုေတာ့ သိရမွာေပါ့ရွင္...။အဲဒီအထဲကမွ အဓိကက်တဲ့ အကၡရာ
(၅)လံုးနဲ႔ စသင္မယ္ေနာ္...။ ကၽြန္မ ဒီေဘာေပၚမွာေရးလုိက္မယ္ေနာ္...။***၀၊ ထ၊ က၊ လ၊ သ*** အဲဒီ ငါး
လံုးကိုေသခ်ာသိျပီဆုိရင္ ဦးၾကီးတုိ႔ ၊ ေဒၚၾကီးတို႔ အားလံုးစာတတ္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္...။ ကိုင္း...အားလံုး....
ကၽြန္မ ခ်ေပးတာကို လုိက္ဆုိၾကပါ...။ ၀၊ ထ၊ က၊ လ၊ သ အားလံုးဆုိပါ...။ ၀၊ ထ၊ က၊ လ၊ သ ကေလးငယ္
ေလးေတြလုိပဲ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔ ေအာ္ေနၾကပါတယ္...။ ကိုင္း အဲဒီ(၅) လံုးကို သိၾကျပီလား၊ အလြတ္
ရၾကျပီလား...။ရပါျပီ ဆရာမေလး...။ အဲဒါဆုိရင္ ဦးၾကီးလြန္းေမာင္ ဆုိၾကည့္ပါအံုး...။ ၀၊ ထ၊ က၊ လ၊ သ
ဟာ......အရမ္းေတာ္တာပဲ ဦးၾကီးလြန္းေမာင္က”။ သူ႔ကို အဲလုိေလး ခ်ီးမြန္းလုိက္ေတာ့ ၾကိဳးေနတဲ့ သြား
ေလးေတြေပၚေအာင္ရယ္ေနပါတယ္...။ “ကိုင္း..ေဒၚၾကီးပုေရာ ရရဲ့လား ဆုိၾကည့္ပါအံုး...။ ရပါေတာ္ က်ဳပ္
ဆုိျပပါမယ္...ထ ၊ သ၊ လ၊ ၀၊ က။ ဟား...ဟား... က်န္တဲ့ အဘိုးၾကီး ၊ အဘြားၾကီးေတြ ၀ုိင္းရယ္ၾကပါသ
ည္။ ေတာ္တုိ႔က က်ဳပ္ကိုေလွာင္တာလား က်ဳပ္လြဲသြားတာ ျပန္ဆိုျပမယ္...။၀၊ ထ၊ က၊လ၊ သ ေဒၚၾကီးပုက
အရမ္းေတာ္တာပဲ။ ေျပာင္းဖူးဖက္လိပ္ၾကီး ကိုက္ရင္း ရွက္ျပံဳးေလးျပံဳးေနပါသည္”...။ အဲလုိနဲ႔ သူတို႔ကို တစ္
ဆင့္ခ်င္း သင္ေပးပါတယ္...။
ကားအုိေလး (ေထာ္လာဂ်ီ)

“ကိုင္း...အားလံုးျပန္လုိ႔ရပါျပီ.. ဒီေန႔ သင္တဲ့စာေတြကို မွတ္မိေအာင္ၾကည့္ခဲ့ၾကပါ။ အင္းပါေတာ္ဆရာမေလး
က်ဳပ္တုိ႔ ၾကည့္ခဲ့ပါမယ္”..။ ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ စာသင္တဲ့ေနရာမွာ ဆရာမေလးမရွိေသးပါဘူး.. အဲဒီ
အခ်ိန္မွာ အဘြားပု နဲ႔ ဘုိးလြန္းေမာင္တို႔ ျငင္းခုန္ေနၾကပါသည္...။ မပု..။ေတာ္..ေမာင္လြန္းေမာင္ နင္ဒါကုိ
မွတ္မိလား ။ ဘယ္ဟာတုန္းေတာ့။ ဒါေလဆုိျပီး “ထ” ကိုေရးျပပါသည္...။သိတာေပါ့ေတာ့ ၀ပူးေလေတာ္..
ဟာ ဟုတ္လုိ႔လား ထထင္ထူး လုိ႔ ဆရာမေလးသင္ထားပါတယ္...။ မဟုတ္ပါဘူးေတာ္ ဒီမွာေလ ၀ ၊ ဒီဟာ
ကလည္း ၀ ၀နွစ္လံုးပူးလုိက္ေတာ့ ၀ပူးေပါ့ေတာ့ဆုိျပီး ျငင္းခုန္ေနၾကပါသည္။ ဆရာမေလးေရာက္လာေတ
ာ့ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ ဦးၾကီးတို႔ ၊ ေဒၚၾကီးတုိ႔ ။ ဆရာမေလး ဒါကို ထထင္ထူးလုိ႔ေခၚတာမလားဟင္...မပု
ကဒါကို ၀ပူးလုိ႔ေျပာေနလုိ႔...။ ေၾသာ္...ဒီလုိပါ...ဦးၾကီးတုိ႔၊ ေဒၚၾကီးတို႔ရယ္ ၀ပူးလုိ႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္မ
သင္ထားတာက ၀နွစ္လံုးပူးရင္ ထထင္ထူး လုိ႔ေျပာထားတာပါ...။ ေဒၚၾကီးပုက ေနာက္ကဟာကိုဆက္မေျပ
ာလို႔ ရႈပ္ကုန္တာပါ..။ အခု အားလံုးရွင္းၾကျပီလား..။ ရွင္းပါျပီဆရာမေလး။ ကိုင္းဒါဆုိရင္ မေန႔ကသင္လုိက္
တဲ့ဟာကို ေမးပါမယ္ရွင္...။ ကၾကီးေရ က၊ ကၾကီးေရးခ်ာ ဆုိေတာ့ ကာပါဆရာမ...။ ကိုင္းဒါဆုိရင္ ေဒၚၾကီ
းပု ေျဖပါအံုး... ကၾကီး ေရးခ်ာ ၀စ္စာနွလံုးေပါက္ေတာ့ ဘာေခၚလဲ...” အဘြားပု ေဆးလိပ္ကို ကိုက္ျပီးစဥ္း
စားေနလုိက္ပါတယ္...။ “ဟဲ့ မပုရဲ့ နင္ဒါေတာင္မသိဘူးလား ဘုိးလြန္းေမာင္က၀င္ေျပာလုိက္ပါသည္...။ သိ
ပါတယ္ ကိုလြန္းေမာင္းရယ္ သိပါတယ္ က်ဳပ္ေမ့ေနလို႔ေတာ့...။ ဒါဆုိေဒၚၾကီးပု တုိ႔ အိမ္ေခါင္းရင္းက ေန႔တုိ
င္းျမင္းျခံကိုသြားတာ ဘာၾကီးတုန္းလုိ႔.. ဆရာမေလးကေမးလုိက္ေတာ့ ေခါင္းေလးေမာ့ျပီးစဥ္းစားေနပါတယ္
...မိပုရာ နင္ကလည္းေမ့ရန္ေကာ.. နင္တို႔အိမ္အေရွ႕ဘက္က ေခါင္း၀ါၾကီးနဲ႔သြားသြားေနတာဟာ...လုိ႔ဆုိ
လုိက္မွ...။ သိျပီ..သိျပီ...ဆရာမေလးေရ အဲဒါ ေဘာ္ေဘာ္ၾကီးေလ...။အဲလုိေျပာလုိက္ေတာ့ ဆရာမေလး
ကလည္း အူတက္မတက္ရယ္၊ အားလံုးလည္း၀ုိင္းရယ္ၾကတာေပါ့...။ သူ႔ကိုရယ္ေတာ့ မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႔
ၾကည့္ေနပါတယ္...။ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ သိျပီ အဲဒါ ကား တဲ့ ။ ကိုင္းဘယ္ေလာက္ဆုိးလုိက္လည္း။ ေဒၚၾကီးပု ေျဖတာမွ
န္ပါတယ္ ကၾကီးေရးခ်ာ ၀စ္စနွစ္လံုးေပါက္ေတာ့ ကား ပါ...။ ကိုင္း ဒီတစ္ခါ ဘယ္သူ႔ကိုေမးရင္ ေကာင္းမ
လဲ ။အဘြားပုက ထေျပာလုိက္ပါတယ္... အဲဒီေမာင္လြန္းေမာင္ကိုေမးေတာ့ သူမ်ားအလွည့္ၾကရင္ သူက
ေရွ႕ကေန တကဲကဲ နဲ႔။ ကိုင္းဒါဆုိ ဦးၾကီးလြန္းေမာင္ကိုေမးမယ္ေနာ္... ။ဟုတ္ေမးပါ ဆရာမေလး...။ဒါကို
ဘာလုိ႔ ေခၚတုန္း ၀ လံုးကိုေရးျပလုိက္ပါတယ္...။ အဲလိုေမးလုိက္ေတာ့ ဘုိးလြန္းေမာင္ ပူထူျပီး ေမ့သြားပါ
တယ္...။ သူစဥ္းစားလုိက္ပါတယ္..ဒါေပမဲ့ သတိကမရပါဘူး။ ေမာင္လြန္းေမာင္ရယ္ ဒါေလးေတာင္မသိဘူး
လား ေတာ့...ေတာ္ ဟင္းေကာင္းနဲ႔ ထမင္းစားျပီးရင္ ဘာျဖစ္သြားတုန္း။ အီသြားတာေပါ့ဟ...။ အားလံုး၀ုိင္း
ရယ္ၾကပါသည္။ ကုိင္း..ဒါဆုိ ဖြားကေလးမ အဲဒါကို ဘာလို႔ေခၚတုန္း ဖြားကေလးမလည္း စဥ္းစားေနလုိက္
ပါတယ္..။ မကေလးမကလည္းေတာ္ ရြာလယ္က မဘုတ္ဆံုက အသားျဖဴလား၊ ညိဳလား ။ ဒါေတာ့သိတာ
ေပါ့ မပုရဲ့ ညိဳတယ္ေလ...။အဲဒါဆုိရင္ သူ ၀လား ၊ ပိန္လား ။ အဲလုိေမးလုိက္ေတာ့ ေဒၚကေလးမလည္း သိ
ျပီဆုိတဲ့အထာနဲ႔ ေျပာလုိက္တာက သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲတဲ့...။အဲေလာက္ေတာင္ ရုိးသား
ၾကတဲ့ ေတာသူ၊ ေတာင္သားေတြပါ..။ အဲဒါ အဘိုးၾကီး ၊ အဘြားၾကီးေတြကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ စာသင္ေပးခဲ့တဲ့
ဆရာစိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေလးေတြကို အထူးေက်းဇူးတင္ၾကရမွာပါ...။ အဲဒီသင္တန္းေတြျပီးသြား
တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ရြာလံုး စာအုပ္ေတြဖတ္ၾက၊ ဗဟုသုတရစရာစာအုပ္ေတြဖတ္ၾက၊ တရားစာအုပ္ေတြ
ဖတ္နဲ႔ တစ္ရြာလံုးစာတတ္ေျမာက္သြားပါေတာ့တယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အဘုိးေတြ၊ အဘြားေတြ စာတတ္
ခဲ့ၾကလို႔သာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုိ ကေလးေတြကို သူတုိ႔လုိ စာမတတ္ခင္က သိတဲ့အသိနဲ႔ ၊စာတတ္ျပီးသိတဲ့အ
သိ မတူပံုကုိ ေသခ်ာရွင္းျပ ၊ဗဟုသုတေတြေျပာျပနဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ အသိအလိမၼာတုိးျပီး ေက်ာင္းေနနုိ
င္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ ေက်ာင္းေတြေနနုိင္ခဲ့ၾကလုိ႔ အခုလုိ ကၽြန္ေတာ္ စာေရးတတ္ ၊ ဖတ္တတ္ေနတာပါ။
(ဒီပုိ႔စ္ကေလးထဲက ဗဟုသုတအနည္းငယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရသတစ္ခုခုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရရွိသြားၾကတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အ
ေပ်ာ္ဆံုးလူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္မွာပါ။)
(အဆိုး အေကာင္း၊ အက်ိဳး အေၾကာင္းေတြကိုေျပာေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီေဘာက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ကြန္မန္႔
မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအာ္သြားၾကပါအံုးလုိ႔ ။)
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္....
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
28.2.2011





ေက်းလက္ရဲ့ အရုဏ္အလွ


“ေအာက္...အီး..အီး...အြတ္“ ၊“ဖလန္း...ဖလန္း...ဖလန္း..ေအာက္...အီး..အီး...အြတ္“၊အရီးမႈန္တို႔အိမ္က
ၾကက္ဖၾကီးက ေတာင္ပံခတ္ျပီးတြန္လုိက္ေတာ့ တစ္ရြာလံုးရွိၾကက္ေတြကလည္း လုိက္ျပီးတြန္လုိက္ပါသည္
။တစ္ရြာလံုးကိုဆူညံသြားတာပါပဲ။ ရြာဦးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကလည္း အုန္းေမာင္းေခါက္ပါေတာ့သည္..။ ”တုံ...
တံု...တံု....။ဟဲ့...လွပံု...သမီး ထထ၊ ရြာဦးေက်ာင္းကတုန္း ေခါက္ျပီ...ဆြမ္းဟင္းခ်က္ရေအာင္။ ဟုတ္အေမ
...။ဟဲ့...ငေအး...ငေအး...။ ဗ်ာ..အေမ..။ထထ ငါ့သား ႏြားေလးေတြေကၽြးေတာ့...ဒီေန႔အေရွ႕ေတာႏြားထြန္
ရမွာ...။ဟုတ္..အေမ...“။ ေဒၚဘံုလည္း မ်က္နွာသစ္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ျပီး ေသာက္ေတာ္ေရ၊ဆီမီးတုိ႔ကိုျမ
တ္စြာဘုရားကပ္လွဴပူေဇာ္ပါတယ္...။ လွပံုလည္း မ်က္နွာသစ္ျပီး...မီးေမႊးပါတယ္...ျပီးေတာ့ေရေႏြးအိုးေလး
အရင္တည္ျပီးမွ ထမင္းအိုး ဆန္ေဆးျပီး မီးဖိုနားခ်ထားပါတယ္...။ ေရေႏြးအိုးပြက္မွ ထမင္းအိုးေလးေကာက္
တင္လုိက္ပါတယ္...။ ေဒၚဘံုကေတာ့ အိမ္၀ုိင္းထဲ တံျမက္စည္းလွည္း ျပီးေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတြ ၊ လူအမ်ား
သြားလာတဲ့ လမ္းဖက္ကုိထြက္ျပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ပါတယ္...။ ေဒၚဘံုတံျမက္စည္းလွည္းျပီး အဆံုးသတ္ထား
တဲ့ေနရာကို ၊ဟုိဘက္အိမ္ကေဒၚသန္းကဆက္ျပီးလွည္းပါတယ္...အဲလုိ..အဲလုိ...လွည္းလွည္း သြားၾကတာတ
စ္ရြာလံုးကုိသန္႔ရွင္းေနတာပါပဲ...။ “ငေအး...ႏြားေတြေကၽြးဖို႔ ႏြားစာမေလာက္ေလာက္ဘူးႏြားစာ ထက္စဥ္းအံု
းေလ..။ေအးပါ...မၾကီးလွပံုရာ..“။ ငေအးလည္း ႏြားစာစဥ္းလုိက္ပါတယ္...။ဂၽြက္...ဂၽြက္..ဂၽြက္..။“ငေအးေရ
ႏြားေလးေတြေမာ့ေနျပီ (ေမာ့တယ္ဆုိတာ အစာကုန္လုိ႔ မစားပဲေမာ့ၾကည့္ေနတာ ကိုဆုိလုိတာပါ) ႏြားစာထ
ည့္အံုးေလ...။ဟုတ္..အေမ...“။ လွပုံကေတာ့ မီးခြက္ေရာင္မွိန္မွိန္ေလးေအာက္မွာ ဟင္းခ်က္ဖို႔ ၾကက္သြန္လွီး
ေနပါတယ္...။ဟဲ့...သမီး...ညီးဘာခ်က္မလုိ႔တုန္း။ အေမ...ဒီေန႔...ငါးခ်က္လိုက္မယ္..။မေန႕က၀ယ္ထားတဲ့
၀ယ္ထားတဲ့ငါးလား သမီး...။ ဟုတ္တယ္ အေမ..။ေအးေအး..။ အရန္ဟင္းကေတာ့ ေျပာင္းဖူးနုေလးကိုလွီးျပီး
ေၾကာ္မယ္..၊ မန္ခ်ည္းရြက္ေလးကို မန္က်ည္းရြက္ငါးပိခ်က္ ခ်က္မယ္ေတာ္..၊ ေနာက္တစ္ခုက ပဲစုိေလးျပဳတ္
မယ္...၊ ဟင္းခ်ိဳကေတာ့ ဗူးရြက္ေလးကိုခ်က္လုိက္မယ္....။ အေနာက္ဘက္ အရီးျမတို႔အိမ္ကေတာ့ ငရုတ္
ဆံုေထာင္းေနတဲ့အသံထြက္ေနပါတယ္...။ ဟဲ့..လွဘုံ...ငါ ငရုတ္သီးနဲ႔ ငါးပိေၾကာ္မလို႔ ေညွာ္နံအံုးမယ္....။
ညီးအေမၾကီးကို ေစာင္ေသခ်ာသြားျပီး ျခံဳေပးလုိက္အံုး...။ ဟုတ္..အရီးျမ။ ေတာင္ဘက္အိမ္က ဘုိးသင္က
ေတာ့ေၾကးစည္ေလး ထုျပီး သတၱ၀ါေတြကို ေမတၱာပို႔ေနပါတယ္...။ ၾကားရသူ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဘုိးသင္ရဲ႕
ေမတၱာ ပို႔သံက တစ္ရြာလံုးကို လႊမ္းျခံဳေနပါေတာ့တယ္...။ ေဒၚဘံုကေတာ့ ဘုိးသင္ပို႔လုိက္တဲ့ ေမတၱာပုိ႔သံ
နဲ႔အတူ သာဓုေခၚေနပါေတာ့တယ္...။
အိပ္တန္းထငွက္ေလးမ်ား

ေက်းငွက္သာရကာေလးေတြကလည္း ကၽြိ..ကၽြိ..ကၽြိ..ကၽြိ ဆိုတဲ့အသံေလးေတြနဲ႔ အတူအိပ္တန္းမွနုိးထျပီး အစာရွာဖုိ႔ျပင္ေနပါေတာ့တယ္...။ “ေစာေစာထတဲ့ငွက္၊အစာေစာေစာစားရ“ ဆုိသလိုေနမွာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္
မွာ လွပံုရဲ့အေဖ ဦးလူေအးက အိပ္ယာကထ မ်က္နွာသစ္ျပီး ေရေႏြးၾကမ္းေလးနဲ႔ က်န္တဲ႔ထမင္းၾကမ္းေလး
ကို ဆီဆမ္းျပီး အေၾကာ္ပူပူေလးနဲ႔ သားအဖနွစ္ေယာက္ ေတာမသြားခင္ အစာေျပ စားေနၾကပါတယ္...။ ထ
မင္းၾကမ္းစားျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့..“ကိုင္း..ငေအး..ငါ့သား လွည္းေကာက္ကြာ ေစာေစာသြားရေအာင္ျပန္ခါ
ႏြားေလးေတြေနပူေနမယ္ကြ...။ဟုတ္..အေဖ“..ေျပာေျပာဆုိဆုိပဲ..ငေအး ႏြားသဂ်င္း(ႏြားေကၽြးတဲ့ခြက္) မွႏြ
ားနွစ္ေကာင္ကို ဆြဲျပီး..လွည္းေကာက္လုိက္ပါတယ္..။“အေဖ..သြားမယ္ေလ..လွည္းေကာက္ျပီးျပီ...။ေအး
ေအး..လာျပီ။ ကုိငေအး...ေရာ့..ဒီမွာ့..ေတာ့ခေမာက္...ေနကအရမ္းပူတယ္ေတာ့ ေတာေရာက္ရင္ခေမာက္
ေစာင္းထား။ေအးပါကြာ..“။ဦးလူေအးတို႔ သားအဖလည္း လွည္းေမာင္းျပီးထြက္သြားၾကပါတယ္..။ သူတို႔အိမ္
ကေခြးကေလး ေမာင္မဲကလည္း လွည္းေနာက္က လုိက္သြားပါတယ္..။ “ဟဲ့..ငေအး..ေရဗူးယူသြားအံုးေလ
...။ ေၾသာ္...ဟုတ္ အေမ..ေမ့သြားတာဗ်...ေရဗူးက ထည့္ျပီးသားရယ္..။ေအး..အဲဒါကိုေတြ႕လုိ႔လုိက္ေပး
တာဟဲ့..။ တစ္ရြာလံုးက ေတာင္သူလယ္သမားေတြလည္း ကိုယ္စီ လွည္းေလးေတြေမာင္းလုိ႔ သူတုိ႔ဆုိင္ရာ
ေတာေတြကုိသြားေနၾကပါတယ္.။ “ကၽြီ...ကၽြီ..ကၽြီ..“ ဦးေလးသာရင္ လွည္းေမာင္းလာပါသည္..။“ကိုရင္သ
ာရင္ ေတာ့လွည္းက ျမည္လွခ်ည္လားေတာ့...။ေအးဟာ...ဟုတ္တယ္..မဘံုေရ...ငါလွည္းေကာက္ေတာ့လွ
ည္း၀င္ရုိးကို ေရေတာ့ပက္ခဲ့တယ္ဟ...။ဒါေပမဲ႔...ျမည္တုန္းဟ..။ ကိုရင္သာရင္ကလည္းေတာ္.မုရုိးရြက္မထ
ည့္ဘူးလားေတာ့...။ေအး..ငါဒီေန႔ ေတာကျပန္မွမုရုိးရြက္ခူးျပီးထည့္ခဲ့ပါအံုးမယ္ဟာ..“။ ဒီလုိနဲ႔မနက္အရုဏ္
တက္ခ်ိန္ေလးမွာ ေစ်းသည္ေတြကေစ်းေရာင္း၊ ေတာင္သူလယ္သမားေတြက ႏြားနဲ႔ဖက္ျပီး ယာထဲ၊ လယ္ထဲ
ကိုဆင္းအဲလုိနဲ႔ပဲ ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနၾကတာပါ...။
မနက္လင္းအရုဏ္ဦး

မနက္လင္းအရုဏ္ ေရာင္ျခည္လာေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားေလးေတြ ဆြမ္းအုပ္(
ဆြမ္းခ်ိဳင့္)ယူေရာက္လာၾကပါတယ္...။“ေဒၚၾကီးဘံု...ဆြမ္းအုပ္ရျပီလားဗ်ိဳ႕..။ေအးရျပီ..လာၾက..လာၾက..
အိမ္ထဲကို၀င္ခဲ့ၾက...။ေခြးၾကည့္အံုးေလ...။ေခြးခ်ည္ထားပါတယ္ဟယ္..နင္တို႔ကလည္း..“။လွပံုေလးကေတ
ာ့ဆြမ္းအုပ္ထဲမွာ ဆြမ္းေတြခူးထည့္၊ဟင္းခြက္ေတြထဲကိုလည္း ဟင္းေတြ အစီအစဥ္တက် ထည့္ျပီး... ခ်ိဳင့္
ထဲမွာေတာ့ ဗူးရြက္ဟင္းခ်ိဳရည္ေလး ထည့္ေပးျပီး...။“ရျပီ ဆြမ္းအုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းရြက္ၾကေနာ္...ေမွ
ာက္က်အံုးမယ္...။ဟုတ္ကဲ့ပါ...မလွပံု...“။ေက်ာင္းသားေလးေတြလည္းဆြမ္းအုပ္ကေလးကိုရြက္ျပီးထြက္သြ
ားၾကပါေတာ့တယ္...။လွပံုလည္း သူျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈရဲ့အဖို႔ဘာကကုိအာရုဏ္ျပဳျပီး အမွ် အတ
န္းေပးေ၀ေနပါတယ္.။ “ဟဲ႔...လွပံု...။ေတာ္...အေမ႔။ ဆြမ္းေလာင္းဖို႔ေရာ ဆြမ္းခူးထားျပီလား။ဟုတ္အေမ
..ခူးျပီး အေပၚမွာတင္ထားတယ္ေတာ့..။ေအးေအး...။ အေမ က်ဳပ္လည္းခဏေနရင္ မိအံုးတုိ႔အဖြဲ႔နဲ႔ ႏြားစာ ျမတ္သြားရိတ္မလို႔အေမ...။ေအးေအး...သြားရင္ ပိုးမႊားတိရစၦာန္ကိုေတာ့ၾကည့္ရိတ္ေနာ္...။ ဟုတ္ကဲ႔
ပါအေမရဲ့...“။(မိဘကေျပာတဲ့စကားက တကယ္ျဖစ္တတ္လုိ႔ မက်ိန္ရ၊မဆဲရဘူးဆုိတာ သိၾကမွာပါ..အဲလုိပဲ
မိဘက ေကာင္းေကာင္းဂရုစုိက္ဖုိ႔ ေျမြပါး၊ကင္းပါးကို သတိထားဖို႔ေျပာလုိက္ရင္ ေျမြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ေတာင္ မိဘ
ရဲ့ ေမတၱာေၾကာင့္ ရန္မျပဳပဲ ေရွာင္သြားရပါတယ္တဲ့) ။ဒီလုိနဲ႔ မိအံုးတုိ႔အုပ္စုနဲ႔ လွပံု ျမတ္သြားရိတ္ပါေတာ့တ
ယ္...။
ရြာထဲဆြမ္းခံ၀င္ေနစဥ္
ဆင္းရဲေပမဲ့လည္း အလွဴေရစက္လက္နဲ႔မကြာ

နဲနဲ ေလးအရုဏ္ျမင့္လာျပီဆုိရင္ေတာ့ ရြာဦးေက်ာင္းက ဦးဇင္းေတြနဲ႔ ကုိရင္ ေတြဆြမ္းခံၾကသလုိ၊ အျခား
ရြာေက်ာင္းက ဦးဇင္းေတြ ကိုရင္ေတြလည္းဆြမ္းခံလာပါတယ္...။အဲလိုအခ်ိန္ မွာေတာ့ ရြာထဲက ရြာသူ၊ရြာ
သားေတြ ဆြမ္းေလာင္းဖို႔တန္းစီေနပါတယ္။ “တေ၀...ေ၀... ဆြမ္းေတာ္ဗ်ိဳ႕...“။ရြာအ၀င္လမ္းက ေဒၚနု
ကထြက္လာျပီးဆြမ္းေလာင္း၊ ဟင္းရာခြက္ေလာင္းပါတယ္...။ ေနာက္တစ္အိမ္က အရမ္းဆင္းရဲတဲ့ ေဒၚမိတု
တ္တို႔အိမ္ပါ...သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲဆင္းရဲေနပါေစ..။ဆြမ္းေတာ္ဗ်ိဳ႕လုိ႔ ေအာ္လုိက္တာနဲ႔ ဆြမ္းေတာ္ခြက္
ေလးကို ကိုင္ျပီး ထြက္ေလာင္းျပီးသား...။ဘယ္ေလာက္ပဲဆင္းရဲနံုျခာပါေစ...သိ႑ပတ္ဆြမ္းကေတာ့ေလာ
င္းျပီးသားပါ။တစ္ရြာလံုးၾကြလာတဲ့ ဦးဇင္း၊ ကိုရင္အားလံုးကို ဆြမ္းေလာင္း၊ ဟင္းရာခြက္တက္နုိင္တဲ့လူေတြ
ကလည္း ဆြမ္းနဲ႔ဟင္းကို ေလာင္းလွဴၾကပါတယ္...။ေက်ာင္းေတြမွာေတာ့ ဆြမ္းနဲ႔ကြမ္းက အလွ်ံပယ္ပါပဲလ
ာသမွ် ဧည့္သည္ေတြကိုလည္း ရြာထဲကခံထားတဲ့ဆြမ္းနဲ႔ကြမ္းကိုပဲေကၽြးတာပါ...အဲေလာက္ေတာင္ ဆြမ္း ၊
ကြမ္းေပါတာပါ...။ေက်းလက္ေတာသူ၊ ေတာင္သားေတြက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျပီး စကားသာၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတ
မ္းေတြေျပာခ်င္ေျပာၾကမယ္...ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္မႈနဲ႔ ေစတနာေတြကေတာ့ သူတို႔ုေတြရဲ့ စိတ္သ႑ာန္မွာအ
ျမဲကိန္းေအာင္းေနတာပါ...။

(ဒီပို႔စ္ေလးကိုေရးရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ့ မနက္အရုက္ အတက္မွာ လုပ္ေလ့
လုပ္ထရွိတဲ့ ရြာဦးေက်ာင္းကအုန္းေမာင္းေခါက္သံၾကားတာနဲ႔ ဆြမ္း၊ဟင္းခ်က္ၾကပံု....ေတာသြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္
ၾကပံု...တစ္ရြာလံုး အိမ္၀ုိင္းအတြင္းအျပင္မွာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ပံု....ေစာေစာစီးစီး ေမတၱာပို႔ အမွ်ေ၀ပံု....
ေက်းငွက္သာရကာေလးေတြရဲ့ အိပ္တန္းထပံု၊ သိ႑ပတ္ဆြမ္းေလာင္းလွဴပံုတုိ႔ကိုသိေစခ်င္ေသာရည္ရြယ္ခ်က္
ျဖင့္ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္...။ ဒီပုိ႔စ္ကေလးကို ဖတ္လုိက္လုိ႔ ဗဟုသုတအနည္းငယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္..ရသတစ္ခု
ခုရသြားတယ္ဆုိရင္ျဖစ္ျဖစ္ အေပ်ာ္ဆံုးလူကကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္မွာပါ....။)
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ရဲ့အားေပးမႈက ကၽြန္ေတာ္ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ရန္အတြက္ အားေဆးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္...။ အဆိုး
အေကာင္း၊ အက်ိဳး အေၾကာင္း ေ၀ဖန္အၾကံေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီေဘာက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကြန္မန္႔မွာပဲျဖစ္
ျဖစ္ ေအာ္သြားၾကပါအံုးဗ်ာ.....
အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္...

(ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္မနက္ေစာေစာမွာ ဆြမ္းခ်က္ျပီး ဘုန္းၾကီး၊ဦးဇင္း၊ကိုရင္ေတြကို သိ႑ပတ္ဆြမ္းေလာ
င္းဖူးပါတယ္...မနက္ေစာ အာရုဏ္က်င္း အလင္းမွာဆြမ္းေလာင္းရတဲ့ ပီတိဟာ အရမ္းကိုမွ ၀မ္းေျမာက္ျပီး
ေအးခ်မ္းရပါတယ္...။မနက္ေစာေစာဆြမ္းမေလာင္းဖူးေသးရင္ထျပီးေလာင္းၾကည့္ပါလား စိ္တ္ရဲ့ေအးခ်မ္း
မႈကို မလြဲမေသြေတြ႕ၾကရမွာပါ)။
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
27.2.2011








Saturday, February 26, 2011

ေတာ္မ၀င္တဲ့ သီးပင္


ဒီတစ္ခါေတာ့ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ေမြးရပ္အညာကသီးပင္ေလးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ဗ်ာ...။ သီးပင္ကလည္းလူသား
ေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္အၾကိဳးျပဳပါတယ္...။ဒါေပမဲ့...ေတာ္၀င္တဲ႔သီးပင္ေတာ့မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...။သီးပင္ကအ
ပင္ၾကီးအမ်ိဳးအစားမွာပါပါတယ္..။သီးပင္က သနပ္ခါးပင္နဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတယ္။ ကြဲျပားသြားတာကသူတို႔သီ
းတဲ့အသီးပဲကြဲသြားတာပါ...။သနပ္ခါးသီးကေသးတယ္ စားလုိ႔မရဘူး၊ သီးသီးကက်ေတာ့အလံုးၾကီးတယ္စ
ားလုိ႔ရတယ္..။သနပ္ခါးကေတာ့ ေတာ္၀င္တဲ႔အပင္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ...။ေရႊဘုိသနပ္ခါး၊ရွင္မေတာင္သနပ္ခါး
ဆုိလုိက္တာနဲ႔လူတုိင္းသိတယ္ေလ...။သီးပင္ကေတာ့ လူတိုင္းမသိတဲ့အပင္ေလးေပါ့...။အသံုး၀င္တာခ်င္း
ကေတာ့သိပ္ျပီးမကြာျခားလွပါဘူး။
သီးပင္

သီးပင္ကနွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္...အစိမ္းစားပင္နဲ႔ ရုိးရုိးပင္ဆုိျပီးေတာ့ေလ။သီးပင္ရဲ့အသံုး၀င္ပံုကိုကၽြန္ေတာ္နဲနဲ
ေလာက္ေဖာက္သည္ခ်အံုးမယ္ဗ်ာ...။သီးတစ္ပင္လံုးလုိရာသံုးလုိ႔ေတာင္ေျပာလုိ႔ရပါတယ္..။
(၁)သီးေခါက္=သီးေခါက္ကိုေက်းလက္အညာမွာသနပ္ခါးလုပ္ျပီးလိမ္းက်ပါတယ္...။သီးေခါက္ကထြက္လာ
တဲ႔အနွစ္က နဲနဲညိဳပါတယ္..(ရုိးရုိးသနပ္ခါးဆုိရင္ေတာ့ ၀ါ၀င္းေနတာေပါ့...)။သီးေခါက္ကမ်က္နွာေအး
တယ္၊၀က္ျခံကုိေပ်ာက္ေစပါတယ္။တင္းတိတ္စြဲေနတဲ့သူေတြဆုိရင္သီးေခါက္ကိုမ်ားမ်ားလိမ္ေပးပါတ
တယ္။(ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ အယူတစ္ခုတစ္ခုရွိပါတယ္...ေသာက္ေရအိုးထဲကေရကိုယူျပီးသနပ္
ခါးလိမ္းရင္တင္းတိတ္စြဲတယ္တဲ့ဗ်ာ...ေျပာၾကတာပဲ)။ေႏြရာသီပူတဲ့အခ်ိန္မွာမိတ္ေတြထြက္ရင္ေတာ့သ
နပ္ခါးတုံးနဲ႔သီးေခါက္ကိုေရာေသြး ရတဲ့အနွစ္ကို ဆားေလးနည္းနည္းထဲ့ျပီးလိမ္းရင္ေပ်ာက္ပါတယ္...။
(၂)သီးညြန္႔=သီးညြန္႔ကိုေတာ့ ေဗဒင္ေတြေမးတဲ့အခါမွာ ယၾတာအျဖစ္ျပဳလုပ္ဖို႔ေပးတဲ့ေနရာမွာအသံုးျပဳပါ
တယ္။ေနာက္တစ္ခုကသၾကၤန္ေရာက္ရင္တာအိုးထဲမွာထည့္ျပီး တမာပန္း၊သီးညြန္႔၊ ေဂ်ာင္ဂ်မ္းညြန္႔တုိ႔နဲ႔
ေရာျပီး ဘုရားအိုးထိုးတဲ့ ေနရာမွာလည္းအသံုးျပဳပါတယ္..။ေနာက္တစ္ခုက ကေလး၊လူၾကီး အေညွာ္(
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက ေညွာ္လုိ႔ပဲေခၚတယ္)၀င္တဲ့အခါမွာ သီးရြက္ရယ္၊သနပ္ခါးရြက္ရယ္ကိုေထာင္းျပီးရ
လာတဲ့အရည္ကိုတုိက္တဲ့ေနရာမွာလည္းအသံုးပါတယ္...။
(၃)သီးသီး=သီးပင္ကသီးတဲ့သီးသီးကိုေတာ့က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔အသံုးျပဳၾကပါတယ္။စိမ္းစားပင္ကသီးတဲ့စိမ္
းစားသီးကေတာ့ နည္းနည္းေလးရင့္လာရင္ကိုစားလုိ႔ရပါတယ္...ေတာ္ေတာ္အရသာေကာင္းပါတယ္...။
ရုိးရုိးပင္ကသီးတဲ့အသီးကေတာ့ေတာ္ေတာ္နင္ပါတယ္...။အဲဒီအသီးေတြကိုေတာ့ရင့္လာျပီဆုိရင္ခူးျပီးအ
ခ်ဥ္ေပါင္းလုပ္တဲ့သူေတြဆီကိုေရာင္းလုိက္တာပါ...။တကယ္လုိ႔မေရာင္းဘူးဆုိရင္လည္းမွည့္တဲ့အခါမွာ
သီးသီးကိုခြဲ အသားကို ဇြန္းနဲ႔ျခစ္ျပီး ပန္းကန္ထဲထည့္ ျပီးရင္ ထန္းခ်က္နဲ႔ေပါက္စားရင္ အရမ္းစားလုိ႔ေက
ေကာင္းပါတယ္...။သီးသီးမွည့္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ သီးသီးနံံ႔ကေမႊးပ်ံ႕ေနျပီး စားခ်င္စိတ္ကိုနႈိးဆြေပး
ေနသလုိပါပဲ။

သီးပင္အေၾကာင္းေရးေတာ့ ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေလးကိုသတိရမိပါတယ္။နဲနဲေလာက္ျပန္ေျပာျပအံုးမယ္
ဗ်ာ...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာက လမ္းေကြ႔ေတြနဲ႔လမ္းဆံုေတြအရမ္းေပါတာ...ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္နဲ႔သိပ္မေ၀းတဲ့လ
မ္းဆံုမွာလည္းသီးပင္နွစ္ပင္ကအေလ့က်ေပါက္ေနပါတယ္...ပုိင္ရွင္မရွိပါဘူး..။အဲဒီသီးပင္နွစ္ပင္မွာ တစ္ပင္
ကအစိမ္းစားပင္၊ တစ္ပင္ကရုိးရုိးပင္ေပါ့။သီးပင္ေတြသီးတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့ေပ်ာ္ေနၾကတာကက
ေလးေတြေပါ့...။သီးပင္သီးသီးရင့္မဲ့အခ်ိန္(မွည့္မဲ့အခ်ိန္)ကိုပဲမ်က္ေစာင္းထိုးေနၾကတာပါ...။သီးပင္ကအသီး
ေတြရင့္မွည့္လို႔အန႔ံကေမႊးေနျပီဆုိရင္ေတာ့ကေလးေတြကတရုန္းရုန္း၊ လူၾကီးေတြကတျပဳံးျပံဳးနဲ႔ေပါ့...။
စည္းကမ္းေတာ့ရွိၾကတယ္ဗ်...အပင္ေပၚကအသီးကိုပစ္ခ်တာတို႔၊ ခ်ဴခ်တာတို႔ေတာ့မရွိဘူး။ေလတုိက္လို႔
ေၾကြက်တဲ့အသီးမွေကာက္က်တာပါ..။တစ္ရက္မွာေတာ့ တစ္ျခားရြာက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သူ႔အမ်ိဳး
ေတြအိမ္ကိုလာလည္ပါတယ္။ သူကလည္းသီးပင္ရွိတဲ့ေနရာကိုလုိက္လုိက္လာတာေပါ့...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က
လည္းရြာခံေတြဆုိေတာ့ စြာတာေပါ့ဗ်ာ...။အဲ....ကၽြန္ေတာ္တို႔စြာတယ္ဆုိတာ သူကရယ္ေတာင္ရယ္အံုးမယ္
သူက သူတို႔ရြာကလူမိုက္ကေလးတဲ့ေလ...။တစ္ရက္ေတာ့သီးသီးေၾကြတာကိုလုေကာက္ရင္း ကေလးတို႔သ
ဘာ၀ရန္ျဖစ္ေတာ့တာေပါ့....။မင္းတို႔ေကာင္ေတြ တုိ႔ရြာကိုအလည္လာရင္မင္းတို႔ကိုျပန္ခ်မယ္တဲ့ ကၽြန္ေတ
ာ္တုိ႕ကိုေတာင္ေျပာသြားပါေသးတယ္...။

သီးပင္ သီးသီး သီးေနပံု

သီးသီးမွည့္


တစ္ရက္မွာေတာ့ေလေတြမိုးေတြက်လာတယ္...။သီးသီးေတြကလည္းေၾကြတာေပါ့...။အဲေတာ့လုေကာက္
က်တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔တစ္လံုးမွမရဘူး...။အဲဒါနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဖြဲ႔တုိင္ပင္ပါတယ္
...။ညက်ရင္သြားျပီးေကာက္မယ္...အဲဒီခ်ိန္လာတဲ့သူကို သရဲလုပ္ျပီးေျခာက္မယ္ဆိုျပီးတုိင္ပင္ခဲ့ၾကတာေပါ့
။ညေရာက္ေတာ့လာတဲ့သူေတြမွန္သမွ်ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးဒုကၡေပးေတာ့တာပဲ...။ လာတဲ့သူေတြမွန္သမွ်ထြက္ထြ
က္ေျပးၾကပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဖြဲ႕ကေတာ့သီးသီးေတြကိုအမ်ားၾကီးရတာဗ်ာ...။ေလျငိမ္သြားေတာ့မွ
အိမ္ကိုျပန္လာျပီး သီးသီးေတြ ခြဲယူက်တာေပါ့...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ သီးသီးသြားေကာက္တာကိုအိမ္ကသိေတာ့
ရုိက္လုိက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း..ျပန္ေတာင္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး...။သီးသီးရဖို႔အတြက္အဲေလာက္ေတာင္ဇြဲၾကီးခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ အခုျပန္စဥ္းစားမိတုိင္း ေခါင္းနားပန္းၾကီးၾကီးသြားရပါတယ္...။အဲဒီနားကသရဲေျခာ
က္တယ္ဆုိတာကို လူၾကီးေတြေျပာျပမွသိရတာပါ...။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ အဲဒီအခ်ိန္ေလးက အခုစဥ္းစားၾက
ည့္ရင္ အခုျဖစ္ခဲ့သလုိပါပဲ.။ေၾသာ္...အရာရာတုိင္းက ျပီးခဲ့ပါျပီေလ..။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမြးရပ္အညာနဲ႔ သီးသီ
းသုပ္ေလးကိုေတာ့ အခုခ်ိန္ထိလြမ္းေနပါတယ္ဗ်ာ...။သီးပင္ေလးကေတာ္မ၀င္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိအညာ
သူ၊အညာသားေတြအတြက္ေတာ့ ေတာ္၀င္တဲ့သီးပင္ေလးပါပဲ...။
(ဒီပုိ႔စ္ကေလးထဲက ဗဟုသုတ အနည္းငယ္ရသြားမယ္ဆုိရင္ အေပ်ာ္ဆံုးလူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္မွာပါ..)
ေဆြးေႏြး အၾကံျပဳခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီေဘာက္မွာေအာ္ခဲ့ၾကပါအံုးဗ်ာ...။
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
27.2.2011

ေခြးမေလးမိျဖဴနွင္႔ ေခြးကေလးေဂ်ာင္ဘုိ


ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္က ေၾကာင္ကိုမေမြးဘူး...သိပ္မခ်စ္ၾကဘူးဗ်...။ ေၾကာင္ကိုမခ်စ္သေလာက္ေခြးေလးေတြ
ကိုက်ေတာ့ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ...။အရမ္းခ်စ္ၾကတာေလ...။ ေၾကာင္ကုိဘာလို႔မခ်စ္ၾကတာတုန္းဆုိေတာ့အ
ယူအဆ၊အစြဲအလန္းေတြေၾကာင့္ပါ...။ ေၾကာင္ေတြကအိမ္တစ္အိမ္မွာေနမေကာင္းရင္ အဲအိမ္ကိုမေနၾကေ
ေတာ့ပဲထြက္သြားတယ္ဆုိတဲ့အယူအဆပါ...။ ေခြးကၾကအဲလိုမဟုတ္ဘူးေလ...သခင္ေတြကိုခ်စ္တတ္တယ္
...။သခင္ေတြရဲ့အေပၚမွာ သစၥာရွိတယ္...။ကိုယ့္သခင္ရဲ့အိမ္ကလြဲျပီး ဘယ္ကိုမွမသြားဘူးေလ..။အဲဒါေၾကာ
င့္ေခြးေလးေတြကိုေမြးတာမ်ားတာေလ။

တစ္ရက္မွာေတာ့ကၽြန္ေတာ္႔အေဖကေျမာက္ဘက္ရြာကေနေခြးမေလးတစ္ေကာင္ကုိ ေတာင္းလာပါတယ္..။
ေခြးမေလးအိမ္ကိုေရာက္လာေတာ့အိမ္ကလူေတြကခ်စ္လုိက္ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္႔ညီမေလးကအဆိုးဆံုးေပါ့
...။ေခြးကေလးက အခုမွစျပီးေခၚလာတာဆုိေတာ့ နာမည္မရွိဘူးေလ...အဲေတာ့နာမည္ေပးဖို႔စဥ္းစားရတာ
ေပါ့...။ထူးျခားတာက အဲဒီေခြးမေလးက တစ္ကိုယ္လံုးျဖဴစြတ္ေနတာပါပဲ...။အဲဒါကိုအစြဲျပဳျပီးမိျဖဴလုိ႔ေခၚၾက
တာေလ...။အိမ္မွာသူ႔အရင္ေရာက္ေနတဲ႔ေခြးေလးက ေဂ်ာင္ဘုိ (အိမ္နားနီးျခင္းေခြးေတြပဲနုိင္နာမို႔ေခၚတာပါ
)တဲ႔ သူကငပ်င္းေလ...အိပ္လုိက္၊ စားလုိက္ ေဟာင္ေဖာ္ေတာင္မရဘူး။ေခြးမေလးမိျဖဴေရာက္လာေတာ့ သူ
ကလူေတြကိုလုိက္ေဟာင္၊ လုိက္ဆြဲနဲ႔ သူကဖားတတ္တယ္ဗ်...။ ေနာက္ျပီး ေခြးမေလးမိျဖဴ အိမ္ေရာက္လာ
တာကိုမၾကိဳက္သလုိပဲ...အျမဲတမ္း ဟိန္းေဟာက္မာန္ဖီေနတာပဲ။ သူကငါအရင္ေရာက္တာငါ့ကိုေက်ာ္ဖို႔မစ
ဥ္းစားနဲ႔ဆုိတဲ့အထာနဲ႔ေပါ့...။အဲေတာ့ အိမ္ကလူေတြကလည္း သူတုိ႔နွစ္ေကာင္ကို ေနရာခြဲထားျပီး ေကၽြးေမြ
းရတာေပါ့။ အိမ္မွာလူေတြမရွိဘူးဆုိရင္ မိျဖဴနားကိုသြားျပီး မိျဖဴေလးကိုကိုက္ေတာ့တာပါပဲ...။မိျဖဴေလးက
အၾကီးနဲ႔အငယ္လည္းျဖစ္၊ ေခြးထီးနဲ႔ ေခြးမကလည္းျဖစ္ေတာ့ အျမဲတမ္းအရံႈးေပးရတာပါပဲ...။အဲလိုမိျဖဴေလ
းကိုအနုိင္က်င့္ေနတဲ့အခ်ိန္ ညီမေလးအလည္သြားလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ကျပန္လာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ေတြ႕သြားရင္ေ
တာ့ ေဂ်ာင္ဘုိေလးကို လူတစ္ေယာက္လုိဆူေတာ့တာပါပဲ..။ သူတုိ႔ကေလးေတြရန္ျဖစ္ေနသလုိပါပဲ...။ေနာ
က္တစ္ခါ မိျဖဴကိုအနိုင္က်င့္ရင္ မင္းကိုရိုက္မယ္ၾကားလား။ အဲလုိေျပာေနတာကို ေဂ်ာင္ဘုိေလးေရာ၊မိျဖဴေရ
ာ နားရြက္ေလးေတြေထာင္ျပီး နားလည္သလုိနဲ႔မ်က္လံုးေလးေတြဖြင့္လုိ္က္၊ ပိတ္လုိက္နဲ႔ၾကည့္ေနၾကပါတယ္
...။အဲဒီလုိျဖစ္တုိင္း ညီမေလးကေျပာေျပာေနေတာ့ ေခြးေလးေတြလည္းနားလည္လာတာလားမသိပါဘူး...
အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ရန္မျဖစ္ၾကေတာ့့ပါဘူး။

အိမ္ကလူေတြအျပင္သြားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေတာကျပန္လာလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္လာျပီး အသံၾကား
တာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္မိျဖဴေလးနဲ႔ေဂ်ာင္ဘုိတုိ႔ကအျမီးေလးေတြယမ္းျပီး ခရီးဦးၾကိဳေတာ့တာပါပဲ...။ လူေတြေပၚ
တြယ္တက္ ပ်ာပ်ာ...ပ်ာပ်ာ..န႔ဲအရမ္းအလုိက္သိျပီး လိမၼာတဲ႔ေခြးေလးနွစ္ေကာင္ရယ္ပါ...။ကၽြန္ေတာ္အေဖ
ကသူတုိ႔နွစ္ေကာင္ကိုအျမဲတမ္းလိမၼာေအာင္သင္ေပးတယ္...။ မိျဖဴေလးလုိ႔ေခၚလုိက္တာနဲ႔အေဖ႔ကိုတုိးေခြ႕
ျပီးအျမီးေလးတနွံ႔နွ႔ံနဲ႔ ကပ္ေနတာေလ...။ မိျဖဴလက္ေပးဆုိရင္ ေပးျပီးသားပဲ...။ထန္းလ်က္ခဲကိုသူနဲ႔ေတာ္ေ
တာ္ေ၀းေ၀းကိုသြားခ်ထားျပီး မိျဖဴဒီကိုလာ ၀ပ္လာခဲ့..။ ၀ပ္မလာတက္ေသးဘူးဆုိရင္ ေက်ာကိုဖိေပးျပီးသင္
ေပး၊ၾကာေတာ့တက္သြားတာေလ...။မိျဖဴ လာ..၀ပ္လာဆုိရင္လာျပီးသား အရမ္းလိမၼာတဲ႔ေခြးမေလးပါပဲ...။
ေဂ်ာင္ဘုိကေတာ့ ပ်င္းခ်က္ကမ္းကုန္ပဲ...။တစ္ခါတစ္ေလသူတုိ႔ အစာေကၽြးရင္ေတာင္.. မိျဖဴေရဒီကိုလာစား
ဆုိမိျဖဴကနားေထာင္တယ္...။ ေဂ်ာင္ဘုိဒီကိုလာဆုိရင္မလာဘူး...အိပ္ျမဲအိပ္ေနတာ..။ သနားလို႔
သူ႔ခြက္ကေလးကို သူနားခ်ေပးမွ ထစားတာ.. အဲလုိပ်င္းတဲ့အေကာင္..။အေဖက၀ပ္ျပီးသြားတတ္ေအာင္လုိ႔
သင္ေပးတာ..အဲဒါကိုငပ်င္းကမသြားဘူးေလ...။အေဖကစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔သင္ေပးေတာ့သူလည္းလိမၼာလာတ
ာေပါ့...။ဒါေပမဲ့ အေဖမရွိတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကိုၾကိဳက္သေလာက္လုပ္ခိုင္း၊ ထန္းလ်က္မကလုိ႔ ဘာပဲေကၽြးေကၽြးလံု
း၀ေတာင္ဂရုမစို္က္တဲ့ေကာင္...။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔သူတုိ႔လည္းေတာ္ေတာ္ၾကီးလာျပီေလ...။
ေခြးကေလးေဂ်ာင္ဘုိ

မိျဖဴနဲ႔ ေဂ်ာင္ဘိုကို ေခြးမို႔ ေခြးလုိ႔သာသတ္မွတ္ထားရတယ္ လူေလာက္နီးနီးနားလည္တယ္..။ဟိုနားခ်ထားတဲ့ခ
ေမာက္ေလးကိုယူခ်ည္ဆုိရင္ ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ျပီးယူလာတတ္ပါတယ္...။ သူတို႔နွစ္ေကာင္က လွ်င္ျမန္ပါးလွပ္
မႈပါလည္း ကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္...။အေဖမ်ား မ်က္နွာမေကာင္းဘူး ၊ စိတ္တိုေနတဲ့ပံုစံေပါက္ေနရင္ ေ၀းေ၀း
ကေနသြားျပီးေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကတာ...အဲေလာက္ေတာင္အလုိက္သိတဲ့အေကာင္ေတြပါ...။အိမ္ကလူေတြ
ေတာသြားမလုိ႔လွည္းေကာက္ရင္ (လွည္းေကာက္တယ္ဆုိတာႏြားနွစ္ေကာင္ကိုလွည္းမွာတပ္တာကိုေျပာတ
ာပါ)သူတုိ႔ကေရွ႕ကေနျပီး အျမီးေလးနံ႔ျပီးလုိက္ဖို႔ျပင္ျပီးသား...။ တစ္ရက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာကိုသြားဖို႔
လွည္းေကာက္ေတာ့ သူတုိ႔လည္းအရင္လုိပဲေပါ့...။ ဒီေန႔မွာေတာ့ လံုး၀ကို မလုိက္ခိုင္းဘူး မလုိက္
နဲ႔ေနာ္ နွစ္ေကာင္လံုး...ဒီေန႕သြားမွာကအေရွ႕ေတာ(ရြာအေရွ႕မွာရွိတဲ့ ယာေတာကိုဆုိလုိတာပါ) ရြာလယ္က
ျဖတ္ရမွာလုိက္လာရင္အကိုက္ခံရလိမ့္မယ္ၾကားလား။ေခြးဆုိးရွိတယ္... (ေခြးဆုိးဆုိတာအရမ္းဆုိးလုိ႔ေပးထာ
းနဲ႔နာမည္ပါ)ညီမေလးကမိျဖဴနဲ႔ေဂ်ာင္ဘုိကုိ မွာေနတာပါ..။ေခြးေလးနွစ္ေကာင္လည္း ညီမ ေျပာေနတာကုိ
သိသည့္အလား မ်က္နွာေလးေတြကုိေအာက္ခ်ျပီးေနၾကပါတယ္...။ဒါနဲ႔လွည္းထြက္သြားတာေပါ့...သူတုိ႔လ
ည္းမလုိက္ပဲ ၀ပ္ေနၾကပါတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာကိုေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ မိျဖဴနဲ႔ေဂ်ာင္ဘုိကအျမီး
ေလးတနွ႔ံနွံ႔နဲ႔ ဆီးၾကိဳေနပါသည္။သူတုိ႔ဘယ္လုိေရာက္လာတယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မသိပါ...။ေရာက္လာျပီ
းမွေတာ့ ရိုက္လုိ႔လည္းမထူး ၊ ေငါက္လုိ႔လည္းမထူးဆုိေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲထားလုိက္ပါသည္...။သူတုိ႔လည္းေ
တာထဲမွာေပ်ာ္ေနၾကပံုေပၚပါသည္...။ၾကြက္လုိက္လုိက္၊ ပုဒက္ လုိက္လုိက္နဲ၊႔ ပုတ္သင္ညိဳေတြ႕ေတာ့ေဟာ
င္ တစ္ေတာလံုးကိုဆူညံေနတာပါပဲ...။ ေဂ်ာင္ဘုိက ေနပူတာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္ဘာမွကိုမလုပ္ေတာ့ဘူးလွည္း
အရိပ္ေအာက္မွာသြားအိပ္ျပီးေစာင့္ေနတာေလ..။ မိျဖဴကေတာ့ စြာေတးမ။ သိတဲ့အတုိင္းပဲဆူညံေနတာေတ႔ြ
တဲ့အေကာင္ကိုေဟာင္ေနေတာ့တာပဲ...။ အားလံုးျပီးလုိ႔ျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ရြာထဲကျဖတ္ရင္ အကိုက္ခံရမွ
ာဆုိးလုိ႔ လွည္းေပၚတင္ေခၚပါတယ္..မလုိက္ၾကဘူးေလ..။ေအာက္ကပဲသြားတယ္...ရြာထဲ ေခြးဆုိးရွိတဲ့နားေ
ရာက္ေတာ့ သူတုိ႔လည္းခပ္တည္တည္သြားေနၾကပါတယ္..။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း စိတ္ပူေနတာေပါ့...။ထ
င္တဲ့အတုိင္းပဲေလ..ေခြးဆုိးကထြက္လာျပီးကိုက္ေတာ့တာပါပဲ...။ ေဂ်ာင္ဘုိက ကိုက္မလုိ႔ျပင္တုန္း ေနာက္
ကမိျဖဴက၀င္ခဲေတာ့တာပဲ...ေခြးဆုိးက မိျဖဴဆီ အာရံုေရာက္ေနတုန္း ...ေဂ်ာင္ဘုိက လည္ပင္းကို၀င္ခဲမိျဖဴ
ကကိုက္နဲ႔ေခြးဆုိးေတာ္ေတာ္ခံလုိက္ရတယ္...။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ့္ေခြးကိုနုိင္ေစခ်င္တာေပါ့...ကိုယ္႔
ေခြးနုိင္ေတာ့ေပ်ာ္တာေလ...။ေခြးဆုိးၾကီးကေတာ့ ေနာက္ကၽြန္ေတာ္တို႔လွည္းလာရင္ကို ထြက္မလာရဲေတာ့
ပါဘူး...။အိမ္ေရာက္ေတာ့ ညီမေလးက ေတာ္လုိက္တာ ေဂ်ာင္ဘုိရယ္..အရင္တုန္းကနင္ကေဂ်ာင္မွာပဲဗိုလ္
လုပ္ရဲတာ အခုေတာ့ရြာထဲကအၾကီးဆံုးေခြးၾကီးကိုနုိင္လုိက္ျပီ...မင္းကိုရြာဘုိလုိ႔ေျပာင္းမယ္...။အဲဒီေန႕ကစ
ျပီးရြာဘိုလုိ႔ေခၚေတာ့တာ...။ဒါေပမဲ႔ ရြာဘုိလုိ႔ေခၚရင္ လွည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူး...။ေဂ်ာင္ဘုိဆုိမွ အျမီးေလးနွ႔ံ
နံ႔ျပတာေလ...။
ေခြးမေလးမိျဖဴ

စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ရက္ကေတာ့မိျဖဴေလးေသတဲ့ေန႔ေပါ့ဗ်ာ..။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ႔္ညီမေလးရယ္
ဖရဲခင္းသြားေစာင့္တာေလ...။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေနာက္ကိုမိျဖဴေလးပါလာတာမသိဘူး...အိမ္မွာေနခဲ့တာပဲထင္
တာ။သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔မသိေအာင္ပုန္းလုိက္လာတာ...။ေတာေရာက္မွသိတာ...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္နွစ္မ
လည္း တဲ ထည္းမွာပဲစာဖတ္လုိက္ ၊ လူေတြလာရင္ထၾကည့္လုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္...။
ေန႔လည္(၂)နာရီခြဲ(၃)နာရီေလာက္မွာ ေျမာက္ဘက္ ရြာထဲကေခြးရူး၊ ေခြးရူး ဆိုတဲ့အသံ ကၽြန္ေတာ္ၾကားလို
က္ပါတယ္။(ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတာက သူတို႔ရြာနဲ႔သိပ္မေ၀းဘူးဗ်)။ အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟုတ္မဟုတ္ သစ္ပ
င္ေပၚကေနတက္ၾကည့္ေတာ့ မိျဖဴနဲ႔တစ္ပံုစံတည္း ေခြးျဖဴတစ္ေကာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီကို ဦးတည္ေျပးလာ
ေနပါတယ္...။အဲဒီမွ ကၽြန္ေတာ္လည္းညီမေလးကိုသစ္ပင္ေပၚတင္ေပးလုိက္ပါတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ေအာက္မွာပဲဗ်...ေခြးကအနီးအနားေရာက္တဲ့အခ်ိန္ထိကိုေၾကာက္လန္႔ျပီးမတက္နုိင္ပဲရွိေနပါတယ္...။ ညီမ
ေလးကေတာ့ ေၾကာက္လန္႔ျပီးငိုေနတာ..။ ေခြးရူးက က်ေနာ္ကိုတုိက္မိျပီး ကိုက္မယ္လုပ္မွ မိျဖဴကဘယ္က
ထြက္လာမွန္းမသိပဲ...။လံုးေထြးျပီးကိုက္ေတာ့တာပဲ...။ကၽြန္ေတာ္လည္းသစ္ပင္ေပၚတက္ေျပးတာေပါ့....။
ေခြးရူးကို မိျဖဴကိုက္လုိက္တာ လည္ပင္းၾကီးစုတ္ျပဲျပီး မေျပးနုိင္ေတာ့ပါဘူး...။မိျဖဴေလးလည္း အကိုက္ခံလို
က္ရပါတယ္..။နဲနဲပါ။ ေခြးရူးလုိက္သတ္တဲ့လူေတြေရာက္လာမွ မေျပးနုိင္တဲ့ေခြးရူးကိုသတ္လုိက္တာေပါ့...
။ေတာ္ေသးတယ္ ဒီကေလးေတြ သူတို႔ေခြးေလးသာပါမလာရင္ ေဟာဒီေကာင္ေလးေခြးရူးကိုက္ခံရျပီ...မင္း
ေခြးေလးကိုေက်းဇူးတင္ၾကားလား...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္းမုိးခ်ဳပ္ေတာ့ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ၾကတာေပါ့...။မိျဖဴေလး
အရင္လုိမတက္ၾကြေတာ့ပါဘူး...ေခါင္းေလး ငိုက္စိုက္စိုက္နဲ႔ လိုက္လာပါတယ္...။အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ကၽြန္
ေတာ္တုိ႔ေမာင္နွစ္မလည္း ငိုျပီးေျပာေတာ့တာေပါ့...။အဲဒီက်မွ မိဘေတြကစိုးရိမ္သြားျပီ မိျဖဴေလးနားကိုမ
ကပ္ခုိင္းေတာ့ပါဘူး..။သူ႔အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာ...အဲဒီအခ်ိန္ထိ မိျဖဴေလး ဟန္မပ်က္ပါပဲ...
အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးအိပ္ၾကတာေပါ့...။ မနက္အိပ္ယာကနုိးတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ မိျဖဴေလးအိမ္မွ
ာမေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး...။အိမ္ကလူေတြကိုလည္းဒုကၡေပးမသြားပါဘူး...။မိျဖဴေလးက ကၽြန္ေတာ္ေခြးရူးအကုိ
က္မခံရေအာင္ကာကြယ္ေပးခဲ႔တယ္ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး..။ တစ္အိမ္လံုး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ကုန္ေတာ့တ
ာေပါ့ဗ်ာ...။အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီးမိျဖဴေလးကိုမေတြ႕ရေတာ့တာပါ..။ ေဂ်ာင္ဘုိေလးလည္း အေဖာ္ေပ်ာက္ျပီးတ
မိႈင္မိႈင္နဲ႔ အိမ္မွာပဲအျမဲေနေတာ့တယ္...။ေတာကိုလည္းမလုိက္ေတာ့ပါဘူး...။ မိျဖဴေလးက အိမ္ကို(၂)နွစ္
ေလာက္ေနသြားတဲ့ ဧည့္သည္လုိပါပဲ...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေမာင္နွစ္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး အျမဲငိုေနေတာ့ အေဖ
ကဆံုးမပါတယ္...။ သားနဲ႔သမီး လူ႔ဘ၀ဆိုတာဒီလုိပဲ ေတြ႕ၾကံဳဆံုကြဲတဲ႔....ေနာက္ဆုိရင္ လူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တိ
ရစၦာန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲေလာက္သံေယာဇဥ္မထားနဲ႔အခုသားတုိ႔ သမီးတို႔ခံစားေနရျပီေလ...။ ဟုတ္ပါတယ္အေဖ
ဒါေပမဲ့ မိျဖဴေလးက အိမ္ကိုခဏလာတဲ့ ဧည့္သည္လုိပဲေနာ္...။ ငါ့သားၾကီးလာရင္သိမွာ လူေတြအားလံုးက
လည္းလူ႔ျပည္ကုိခဏလာတဲ႔ဧည့္သည္ေတြၾကည့္ပဲကြ...။ဟုတ္ကဲ့ပါအေဖရာလုိ႔သာေျပာလုိက္ရတယ္... ကၽြ
န္ေတာ္ဘာမွနားမလည္လုိက္ဘူးေလ..။ အခုမွကၽြန္ေတာ႔္ အေဖေျပာတဲ့စကားေတြကို သေဘာေပါက္ပါေ
တာ့တယ္...။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ မိျဖဴနဲ႔ ေဂ်ာင္ဘုိလုိ လိမၼာတဲ့ေခြးေလးေတြ တစ္ခါမွမေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး..။
ေၾသာ္...အခုေတာ့လည္း အရာရာတုိင္းက အသစ္ေတြလုိၾကည့္ပါပဲလားဗ်ာ...။
(ဒီပို႔စ္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္သတိရလို႔ ေရးမိတာပါ...ဗဟုသုတရမယ္လုိ႔ေတာ့မထင္မိပါဘူး...။ဤပုိ႔စ္ေလး
ကိုဖတ္ျပီး ရသ တစ္ခုခု ရင္ထဲမွာက်န္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေပ်ာ္ဆံုးလူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။)
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...
အေကာင္းအဆိုး ၊ အေၾကာင္းအက်ဳိး ေတြကိုေ၀ဖန္ အၾကံျပဳခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီေဘာက္မွာေအာ္ခဲ့အံုး
ေနာ္...။
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
26.2.2011






Friday, February 25, 2011

လက္ပံပင္တမ္းခ်င္း


ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အညာေဒသမွာလက္ပံပင္ကရြာတုိင္းနီးပါးရွိၾကတယ္ဗ်...။အခုလုိခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့လက္ပံပြင့္ေ
တြနီရဲေနေအာင္ပြင့္ေနတဲ႔အခ်ိန္ေပါ့...။ရြာထဲမွာေတာ့လက္ပံပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးထားတာတစ္ခါမွကၽြန္ေတာ္မေ
ေတြ႕ဖူးပါဘူး...။လက္ပံပင္ေတြက ရြာအျပင္ေတြမွာပဲရွိတာပါ...။လက္ပံပင္က အပင္ၾကီးအမ်ိဳးအစားဗ်...ေ
တာ္ေတာ္ျမင့္တယ္...ပင္စည္ကတုတ္တယ္...အကိုင္းအခက္အလက္ေတြမ်ားတယ္ေကြ႕ေကာက္ေနတာပဲ။

အညာေဒသမွာအဲလုိမ်ိဳးလက္ပံပင္ေတြေပါမ်ားေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာေလးကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔လက္ပံ
ပင္ရွားတယ္ဗ်...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာရဲ႕ ေတာင္ဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ တစ္ပင္၊ ေျမာက္ဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
တစ္ပင္၊ အေရွ႕ေတာင္ရပ္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာတစ္ပင္ အားလံုးေပါင္းသံုးပင္ပဲရွိတာဗ်...။
ရြာ႕အျပင္ထြက္လုိ႕ေတာင္ဘက္ဆီကိုေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္ရင္နီနီရဲရဲလက္ပံပင္ၾကီးကိုျမင္ရပါတယ္...။ေျမာက္
ဘက္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္ျပန္ရင္လည္းလက္ပံပင္ၾကီးနီရဲေနတာကိုေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။အညာေဒသရဲ႕ေဒသ
ေဆာင္းသရုပ္က ေျခာက္ေျခာက္ခမ္းခမ္းနုိင္လွပါတယ္...။ရဲရဲနီေနတဲ႔လက္ပံပင္ေတြကိုျမင္ရရင္ေတာ့အရမ္
းေပ်ာ္ရတာေပါ့...။ဘာလုိ႔ေပ်ာ္တာလဲဆုိရင္ ေဆာင္းကုန္လို႔ ပြင့္လင္းရာသီေႏြကုိကူးေတာ့မယ္ေလ...။ေနာ
က္ျပီး ကေလးေတြလည္း ေပ်ာ္ၾကတယ္ေလ...။ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ သူတို႔တစ္နွစ္တာက်က္မွတ္ထားရတဲ႔စာ
ေတြစစ္ေဆးေတာ့မဲ့အခ်ိန္ေရာက္လို႔ပါပဲ။အဲဒါေျဖျပီးရင္ေတာ့သူတို႔ေတြလည္းေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ ကို
ေရာက္ျပီေလ...။လက္ပံပြင့္ ေၾကြက်တာကို မေပ်ာ္တဲ့သူမ်ားကေတာ့ ေခြးေလးေတြပါပဲ...။ဘာလို႔လည္း
ဆုိေတာ့ ေခြးေတြက လက္ပံပြင့္ကိုစားရင္ ရူးတယ္လို႔ေျပာၾကပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေလးဘ၀ကဆုိရ
င္ေတာ့လက္ပံေတြပြင့္ျပီဆုိတာနဲ႔ “ လက္ပံပြင့္ခ်ိန္ ေခြးရူးခ်ိန္“ဆုိျပီး ေအာ္ေအာ္ေျပးၾကပါတယ္...။လူၾကီးေ
တြကလည္းမွာထားတာဗ်...။ အျမီးကုတ္ျပီး လွ်ာတန္း နဲ႔ေခြးေတြ႕ရင္ေရွာင္ေနတဲ့ဗ်...အဲဒါေခြးရူးမို႔တဲ့...။
အဲလုိေျပာထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တု႔ိလည္း ေခြးျမင္ရင္ေၾကာက္လန္႔ေနရတာပါ...။ေခြးေကာင္းလား၊ ေခြးရူး
လား ဆုိတာအေ၀းကေနျပီး လွမ္းသံုးသတ္ျပီးမွသြားရတာပါ...။







လက္ပံပြင့္ေၾကြခ်ိန္ေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့ရြာမွာရွိတဲ႔အပ်ိဳေတြ၊အအိုေတြလက္ပံပြင့္ေကာက္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ေန
ၾကပါတယ္...။ဘယ္သူေရ...ဘယ္၀ါ...ေရလက္ပံပြင့္သြားေကာက္မလို႔...လုိက္ၾကအံုးမလားဆိုျပီးေအာ္ဟစ္
ေနၾကပါသည္...။
“လာေဟ့ဒြါး
သြားေကာက္ခ်ည္စို႔
ပြင့္ေျခာက္ကယ္အနားလန္
ပင္လက္ပန္ေၾကြခ်ိန္ၾကျပီမို႔“ ဆုိတဲ႔ကဗ်ာေလးအတုိင္းပါပဲ...။ ထန္းေခါက္ေတာင္းေလးေတြ ခ်ိဳင္းၾကားညွပ္
ျပီးသူတုိ႔လက္ပံသြားေကာက္မယ္ဆုိတာကို လုိက္ျပီးအေဖာ္ဆပ္ေနၾကပါတယ္...။

သူငယ္ခ်င္းတုိ႔လက္ပံပြင့္ေၾကြတာျမင္ဖူးခ်င္မွျမင္ဖူးၾကပါလိမ့္မည္...ျမင္ဖူးခ်င္လည္းျမင္ဖူးပါလိမ့္မည္...။မျမင္
ဖူးေသးတဲ့သူငယ္ခ်င္းတို႔အတြက္ အနည္းငယ္ေဖာက္သည္ခ်အံုးမယ္ေနာ္...။ လက္ပံပြင့္က ေၾကြတဲ႔အ
ခါမွာအရမ္းလွတာဗ်...။အေပၚကေနျပဳတ္က်လာတဲ႔ အပြင့္ေလးက ေျမေပၚကိုမေရာက္မခ်င္းစၾကၤာေလးလ
ည္ေနသလုိ လည္ခါလည္ခါနဲ႔ၾကတာဗ်...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေလးေတြကေတာ့အပင္ေပၚကက်လာတဲ႔လက္ပံ
ပြင့္ေလးကိုေျမေပၚမေရာက္ခင္..အလုအယက္လုိက္ဖမ္းတာ..။ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်...။
လက္ပံပြင့္ရဲရဲေလးေတြ

ပိုးအိစံ ဆိုထားတဲ႔
“လက္ပံပြင္႔ေတြxxx ေလတုိက္ေၾကြလုိ္က္တဲ့အခါxxx တ၀ဲတ၀ဲလြင့္ေၾကြေနသည္မပါ....ေၾသာ္xxxခ်စ္စရာ
ခ်စ္စရာ ျမင္ရပါေလဥိီးေတာ့မည္...ရုိးတံေတြက်ဲ ေနပူထဲလည္း xxxေရႊညာသူပ်ိဳျဖဴေခ်ာ“ဆုိတဲ႔သီခ်င္းေလး
က ေနပူပူမွာေၾကြက်လာတဲ့လက္ပံပြင့္ရဲ႕အလွနဲ႔အညာကအပ်ိဳေလးေတြရဲ႕အလွအပေလးေတြကိုခံစားပံုေဖ
ာ္ထားတာပါ...။


“လက္ပံပင္ ဆက္ရက္က်“ ဆုိတဲ႔ပံုခိုင္းေလးကိုၾကားဖူးၾကမွာေပါ့...အဲဒီအဓိပၸါယ္က...လက္ပံပင္ၾကီးကအ
ရမ္းၾကီးေတာ့လက္ပံပင္ေပၚမွာ ငွက္ေက်းသာရကာ ေတြကမ်ားေတာ့ သဘာ၀အရ ငွက္ကေလးေတြရဲ႔ေအ
ာ္သံေတြစုေပါင္းသြားေတာ့ ညံေနတာေလ...။အဲဒါကို လက္ပံပင္ ဆက္ရက္က်တယ္လုိ႔ေျပာတာပါ...။
“သစ္တစ္ပင္ေကာင္း ငွက္တစ္ေသာင္းနားရ“တယ္ဆုိတဲ့စကားအရ လက္ပံပင္က သစ္ပင္ေကာင္းလို႔ငွက္ေ
တြလာနားတာျဖစ္မွာ...။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ပံပင္ေပၚကဆူေနတဲ့ငွက္ကေလးေတြးကို နားျငီးတယ္လုိ႔
မထင္မိသလုိ မုန္းလည္းမမုန္းမိပါဘူး...။ဘာလို႔လည္းဆုိေတာ့ သူတုိ႕က သတို႔နားခိုေနတဲ့ေနရာက ေပ်ာ္ရႊ
င္စရာေကာင္းလုိ႔ သူတုိ႔ဘာသာဘာ၀ သီခ်င္းသီဆုိ တြန္က်ဴးေနတဲ့အသံလုိ႔ပဲထင္မိတယ္...။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာမွာေတာ့လက္ပံပြင့္ကိုဟင္းခ်က္စားၾကတာဗ်...။လက္ပံပြင့္က ပြင့္ဖတ္ေလးေတြကိုေခၽြ
ပစ္ျပီးအူတုိင္(အရုိး) ကိုဟင္းခ်က္စားတာပါ...။ ပုန္းရည္ၾကီး၊၀က္သားနဲ႔ လက္ပံေခါင္းခ်က္ထားရင္ အရမ္းစ
ားလုိ႔ေကာင္းပါတယ္...။အေျခာက္ခံထားျပီး မုိးတြင္းစာအျဖစ္လည္းအိုးေတြထဲထည့္ျပီးသိမ္းဆည္းထားၾကပါ
ေသးတယ္...။ေနာက္တစ္ခုက လက္ပံသီးကရတဲ့ လက္ပံမႈိ႕ကို ေခါင္းအံုးထဲမွာထည့္ျပီး ေခါင္းအံုးခ်ဳပ္ၾကပါ
ေသးတယ္...။ေနာက္ျပီး လဲမႈိ႕ကိုလည္း အံုးျပဳၾကပါတယ္...။ေခါင္းအံုးခ်ဳပ္တဲ႔ေနရာမွာေတာ့အယူတစ္ခုရွိတ
ယ္ဗ်...။အပ်ိဳေလးေတြနဲ႔ ေသြးမဆံုးေသးတဲ႔ မိန္းမေတြကမခ်ဳပ္ရပါဘူး...ကေလးမရဘူးလုိ႔အယူရွိလုိ႔ပါ....
အဲဒါေၾကာင့္အဖြားၾကီးေတြကခ်ဳပ္ၾကပါတယ္...။ေနာက္တစ္ခုက(ဗဟုသုတအေနနဲ႔ပါ...ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ
ထမင္းအိုးေမႊတဲ့ေယာင္းမကို လူပ်ဳိ ၊လူလတ္ေတြ လုပ္လုိ႔မရပါဘူး...။ေယာင္းမလုပ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္အသက္
အရြယ္ၾကီးတဲ႔ အဖုိးၾကီးေတြပဲခုတ္ၾကတာပါ...)။ အဲဒီမိႈ႕နဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ေခါင္းအံုးက အိစပ္ညွပ္ေညာျပီးအသံုး
ျပဳရတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္...။ အခုေခတ္မွာေတာ့ အလြယ္တကူ (Ready Made) ေတြကိုအသံုးျပဳေန
ၾကပါျပီ...။ဓေလ့တစ္ခု ေပ်ာက္သြားမွာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းနွေျမာ မိပါတယ္ဗ်ာ...။လက္ပံ္ပြင့္နီနီရဲရဲေ
လးေတြ၊ လက္ပံပြင့္ဟင္းေလးေတြ၊ လက္ပံပင္ေပၚက ဆက္ရက္ (ငွက္ေက်းေလးေတြ
ရဲ႕တီတီတာတာသီခ်င္းဆုိသံေလးေတြ)အသံေလးေတြကိုမၾကားရ၊မျမင္ရ၊ မေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာလွ
ပါျပီ...။ လြမ္းလုိက္တာေမြးရပ္အညာရယ္.........................။
လက္ပံပင္ ပို႕စ္ေလးကိုဖတ္လို႔ ဗဟုသုတ အနည္းငယ္ရသြားမယ္ဆုိရင္ အေပ်ာ္ဆံုးလူကကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္
မွာပါ...။သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕အားေပးမႈက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ေရွ႕ဆက္ရမဲ႔ အားေဆးပါပဲ....။
အဆုိး၊ အေကာင္း အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ေ၀ဖန္ အၾကံေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီေဘာက္မွာေအာ္သြားၾက
အံုးေနာ္...။
စာဖတ္ပရိတ္သတ္အားလံုးကိုေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္...။
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
25.2.2011


ဆီးျဖဴပင္(သို႔)ဆီျဖဴသီး၏အသံုး၀င္ပံု


ကြမ္းေတာင္ကိုင္နွင့္အညာအလွဴဆုိတဲ႔ပုိ႕စ္ကေတာ္ေတာ္ရွည္သြားပါတယ္... အဲဒီေတာ့သူငယ္ခ်င္းတုိ႔လည္
းေတာ္ေတာ္ေလးအီသြားမယ္ထင္ပါတယ္...။အဲဒီေတာ့ အအီေျပသြားရေအာင္ဆီးျဖဴပင္နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္
ဗ်ာ...။ဖတ္ၾကည့္ၾကပါအံုး။
အသီးသီးေနတဲ႔ဆီးျဖဴပင္ေလး

ဆီးျဖဴပင္ကုိလူတုိင္းျမင္ဖူးၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ...။ ဇီးျဖဴပင္သည္အပင္ျမင့္အမ်ိဳးအစားတြင္ပါရွိသည္
...။ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာေဒသတြင္ ဆီးျဖဴပင္မ်ားကိုေတြ႕ရွိရေပသည္..။ဆီးျဖဴပင္၏အသီးသီးပံုမွာအဖ်ားအ
ကိုင္းမ်ားတြင္လုိက္၍သီးေလ့ရွိသည္..။ဆီးျဖဴသီးမ်ားသည္ သီတင္းကၽြတ္၊တန္ေဆာင္မုန္းလမ်ားတြင္ရင့္ေ
လ့ရွိပါသည္..။ကၽြန္ေတာ္ ဆီးျဖဴသီး၏အသံုး၀င္ပံုကို အနည္းငယ္ရွင္းျပခ်င္ပါသည္...။

ဆီးျဖဴပင္အေၾကာင္းျပန္ေျပာရမည္ဆုိလွ်ုင္...ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္ကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ပညာသင္ၾကား
ခဲ႔တဲ့အခ်ိန္ကေပါ့..။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရဲ့ အေနာက္စည္းရိုးမွာ ဆီးျဖဴပင္သံုးပင္ တန္းစီစိုက္ထ
ားပါတယ္..။အဲဒီေဘးမွာေတာ့ သစ္ခ်ိဳပင္နဲ႔ဇီးပင္ နွစ္ပင္လည္းရွိပါေသးတယ္...။ဆီးျဖဴသီးငယ္ေလးေတြသီး
တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအခ်င္းခ်င္းလက္တုိ႔ျပီး ဆီးျဖဴသီး သီးလာျပီ..ငါတုိ႔စားရေ
တာ့မယ္မၾကာေတာ့ဘူးကြ...။ေအးဟုတ္တယ္ကြ..ငါေတာ့ျမန္ျမန္ၾကီးေစခ်င္ေနျပီ...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေလး
အဖြဲ႔ကဆီးျဖဴပင္ကိုပဲ မ်က္ေစာင္းထုိးေနက်ပါတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ဘုန္းၾကီးကအရမ္းကိုမွစည္းစနစ္က
်လွပါတယ္...။ငျဖဴ၊ငမဲ မခြဲပဲ အားလံုးကိုတန္းတူအုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သြားတက္တဲ့ဘုန္းၾကီးေ
က်ာင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာရဲ့ေျမာက္ဘက္တစ္မုိင္သာသာေလာက္မွာရွိတဲ့ နံ႔သာျမိဳင္ရြာကဘုန္းၾကီးေက်ာင္
းပါ...။ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ အစိုးရမူလတန္းေက်ာင္းေပါ့...။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာကအလယ္တန္းေက်ာင္းထိရွိပါ
တယ္...ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေလးတန္းေအာင္တဲ့အထိသြားတက္ခဲ့ပါတယ္။ေလာကီပ
ညာတြင္မဟုတ္ပဲ ၊ ဘုန္းၾကီးက ေလာကုတၱရာပညာျဖစ္တဲ့ သမၼတဆယ္ေစာင္တြဲ၊ ေလာကနီတိပါ
ပါတယ္...။မနက္ဆုိရင္လည္း(၇)နာရီအေရာက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုသြားရပါတယ္...။ပထမဆံုး ဘုရားရွိခိုး
ရပါတယ္...။ဘုရားရွိခုိးျပီးျပီဆုိရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀ုိင္းနဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေဘးကလမ္းေတြေရာ၊ဘု
ရား၀ုိင္းထဲပါ..သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရပါတယ္...။ေနာက္က်ရင္ရုိက္တာပါ...။အဲေလာက္ေတာင္စည္းကမ္းၾကီးတဲ႔
ဘုန္းၾကီးပါ...။ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲစို္က္ထားတဲ့ သရက္ပင္ေတြမွည့္ခ်ိန္ဆုိ ေက်ာင္းသားအားလံုးတန္းစီခုိင္းျပီးတ
စ္ေယာက္ကိုသံုးလံုစီေ၀ပါတယ္...။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀ိုင္းထဲမွာရွိတဲ့ အပင္ေတြ သေျပပင္၊ဇီးပင္၊ေစာင္းခါး
သီး(ဆန္း၀ါးသီး) ၊ဆီးျဖဴသီး၊ သစ္ခ်ိဳသီး စတဲ့အသီးေတြကို သင့္ေတာ္သလုိတန္းစီျပီးေ၀ေ၀ေပးတာပါ...။
စည္းကမ္းတစ္ခုေတာ့ထုတ္တားတယ္ေလ... သရက္သီးေလေၾကြလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ရွဥ့္ကုိက္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေၾကြ
ၾကလုိ႔သြားေကာက္ရင္ ကိုယ္တုိင္မယူရပါဘူး ..ဘုန္းၾကီးကိုသြားအပ္ရတာပါ...။ဘုန္းၾကီးကစြန္႔မွယူရတာပါ
...။

တစ္ခါေတာ့ ဘုန္းၾကီးက အမိန္႔ထုတ္လုိက္ပါတယ္...။ဆီးျဖဴပင္ေအာက္မသြားရဘူး..။သြားတဲ့သူ
အရုိက္ခံရမယ္ဆုိျပီးေတာ့ေပါ့...။တားရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကဒီလုိပါ... တစ္ရက္ကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသား
ေလးနွစ္ေယာက္ ဆီးျဖဴသီးရင့္တဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ ဆီီးျဖဴသီးကုိ ေအာက္ကေန ခဲ တို႔ ဒုတ္ တုိ႔နဲ႔ပစ္ပါတယ္.
...တစ္ေယာက္ကပစ္လုိက္တဲ့အသီးကို တစ္ေယာက္ကသြားေကာက္ပါတယ္...။ေကာက္ေနတုန္း ေနာက္
တစ္ခါထပ္ပစ္လုိက္တာ ေကာက္ေနတဲ့သူရဲ့ေခါင္းေပၚကိုက်တာ သံုးခ်က္ေတာင္သြားခ်ဳပ္လုိက္ရတယ္ေလ
...။အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတုိင္း ဆီးျဖဴပင္ေအာက္မသြားရဘူးလုိ႔ အမိန္႔ထုတ္တာပါ...။ကၽြန္ေတာ္တို႔က
ေလးေတြဆုိတာ မလုပ္နဲ႔ဆုိတာကို ပိုျပီးလုပ္ခ်င္က်တာဆုိေတာ့...။ဘုန္းၾကီးတားတဲ့ၾကားထဲကေနပဲ ဘုန္း
ၾကီးမသိေအာင္ ရြာထဲမုန္႔၀ယ္သြားသလုိနဲ႔ ေကာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္၊ေကာင္မေလးသူငယ္ခ်င္း
နွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ငါးေယာက္ ထြက္သြားၾကပါတယ္...။ဆီးျဖဴပင္နားေရာက္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးမွာတာ
ေတြ ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူးေလ...။ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္က ဒုတ္နဲ႔ပစ္တာ လက္ကလည္းတည့္ေ
တာ့ ဆီးျဖဴသီးေတြ ေၾကြက်လာပံုက ဖြားခနဲဆုိျပီးက်လာပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္တို႔ငါးေယာက္လည္းအသ
ည္းအသန္ေကာက္ေနတုန္း...။ကိုရင္တစ္ပါးေရာက္လာျပီး မင္းတို႔ ငါးေယာက္ဘုန္းၾကီးကေခၚခုိင္းလို႔လုိက္
ခဲ႔ပါတဲ့...။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေကာက္ျပီးသားဆီးျဖဴသီးေတြယူျပီး..လုိက္သြားရတာေပါ့...။ဘုန္းၾကီးေရွ႕လ
ည္းေရာက္ေရာ ဆီးျဖဴသီးေတြ အားလံုးစုပံုတဲ့... ဘုန္းၾကီးကေျပာလုိက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း စုပံုလုိက္
တာ (၄)ျပည္သားေလာက္ရတယ္ဗ်...။ကိုင္း...မင္းတို႔ကို ဘုန္းဘုန္းဘာေျပာထားလဲ... ဆီးျဖဴပင္နားကိုငါ
ကသြားခုိင္းလား...။မသြားခုိင္းပါဘူးဘုရား...။ဒါဆုိမင္းတို႔ဘာလုိ႔ငါေျပာတာကိုနားမေထာင္ရတာတုန္း...မင္း
တုိ႔ကိုဘာေၾကာင့္မသြားခုိင္းတယ္ဆုိတာေရာသိလား...။ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း ခပ္ရြတ္ရြတ္တစ္ေယာက္က
ဘုန္းဘုန္းက နွေျမာလုိ႔မသြားခုိင္းတာထင္ပါတယ္ဘုရား...ဘုန္းဘုန္းမ်က္လံုးျပဴးသြားပါတယ္...စိတ္လည္း
ေတာ္ေတာ္ တုိသြားပံုရပါတယ္...။ကိုင္း...မင္းတို႔ေရာ သိၾကလား...မသိပါဘူး...ဘုရား...။ေအး...မသိရင္အ
ကုန္လာ... ဒီနားမွာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ဆုိျပီး က်ိန္တုတ္ နဲ႔ တစ္ေယာက္နွစ္ခ်က္စီေဆာ္ပေလာ္တီးပါတယ္...
။ရုိက္ျပီးမွ မင္းတုိ႔ကိုမသြားခုိင္းတာ ငါနွေျမာလုိ႔မဟုတ္ဘူး...။အႏၱရာယ္မ်ားလုိ႔ကြ သိျပီလား...။တင္းပါဘု
ရား...။ေအး...ဒါဆုိသြားၾက...။ေနာက္ဆီးျဖဴပင္ေအာက္သြားအံုးမလား...။မသြားေတာ့ပါဘူး ဘုရား...။ေအး.
..ဒါဆို မင္းတို႔ဆီးျဖဴသီးေတြယူသြားၾက...အိမ္ေရာက္ရင္ အေမတို႔ကိုေပးလုိက္ၾကားလား...တင္းပါဘုရား
....။
ဆီးျဖဴသီးမ်ား

အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ “အေမ ဒီမွာဆီးျဖဴသီးေတြပါတယ္ဗ်... ေအးေအး...ထားလုိက္အဲနားျပီးမွျပဳတ္တ
ာေပါ့...။“ ကၽြန္ေတာ္လည္းထားလုိက္ပါတယ္...။ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ အေမဆီးျဖဴသီးေတြျပဳတ္ထားပါတယ္
...။အေမ ဆီးျဖဴသီးေတြ ျပဳတ္ျပီးဘာလုပ္မလို႔တုန္း...။ အကုန္ျပဳတ္လုိက္ျပီလား က်ဳပ္အစိမ္းစားဖို႔ခ်န္အံုးဗ်
...။ေအးပါ...က်န္တယ္ အမ်ားၾကီးပဲ...။အခုျပဳတ္တာက ဆီးျဖဴသီးေသနတ္လုပ္မလုိ႔ေလ...။ ဆီးျဖဴသီးေသ
နတ္ဆုိတာ ဘယ္လုိဟာလဲအေမရ...။လုပ္ျပီးမွေကၽြးမယ္ ...အခုမေမးေတာ့နဲ႔ငါေျဖလည္းမင္းသိမွာမဟုတ္
ဘူး...။သီးျဖဴသီးအစိမ္းလုိစားမေကာင္းရင္ေတာ့နွေျမာစရာၾကီးအေမရာ...။နင္ေ၀းေ၀းသြားေတာ့...ၾကာရင္
ရိုက္မိလိမ့္မယ္...သြား...ေ၀း....ေ၀း.....။ကၽြန္ေတာ္ထလုိက္လာပါတယ္...။အေမကေတာ့ဆီးျဖဴသီးေသန
တ္လုပ္ေနပါတယ္...။(ဆီးျဖဴသီးေသနတ္ဆုိတာ ဆီးျဖဴသီးကိုျပဳတ္ ...ျပဳတ္လုိ႔ အိသြားျပီဆုိရင္ ..ေရေအး
နဲ႔စိမ္...ျပီးရင္ ဆီးျဖဴသီးထဲမွာပါတဲ့အေစ့ကိုထုတ္...ျပီးရင္းေတာ့ ငရုတ္စံုနဲ႔ေထာင္း.. ဆားေလးနယ္ျပီး အင္
တံုသန္႔သန္႔ေလးထဲမွာ ထည့္ျပီး ...ေျပာင္းဖူးဖက္ေလးအုပ္ထားပါ...။နပ္အိသြားျပီဆုိရင္ေတာ့ ငရုတ္သီးစိမ္း
ေလးကိုနုတ္နုတ္လွီး ၊ၾကက္သြန္အစိမ္းကိုလည္း နုတ္နုတ္လီွး ျပီးသုပ္...ငါးပိေၾကာ္နဲ႔တြဲစား...။အရမ္းစား
လုိ႔ေကာင္းတဲ့ အရာပါပဲ...။(ဖက္ဆုိတာက ေျပာင္းဖူးအေပၚမွ အခြံကို အေျခာက္ခံထားတဲ့ဟာ)။ေနာက္တစ္
မ်ိဳးက ဆီးျဖဴသီးအစိမ္းကို ဓါးနဲ႔လွီးျပီး ၀က္သားနဲ႔ခ်က္စားရင္လည္းေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ထပ္အသံုး၀င္
တာတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ ေတာင္သူ၊ လယ္သမားေတြအတြက္ ပိုျပီးအသံုး၀င္ပါတယ္...။စပါးရိတ္မဲ့ အကြက္ကို ဆီးျဖဴသီးအရင္ၾကိဳျပီး ပက္ထားရင္ ေျမြမရွိဘူးလုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္...။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
အိမ္လည္း အခုခ်ိန္ထိ..စပါးရိတ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ဆီးျဖဴသီးကို အရင္ရွားထားျပီး ရိတ္မဲ့မနက္မွာအေစာဆံုး
ပက္ထားလုိက္ပါတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စပါးရိတ္တုိင္း ဘယ္တုန္းကမွ ေျမြဆိုးမေတြ႕ဖူးပါဘူး...။ကုိယ္ေတြ႔ပါ...။ယံုတယ္ဆုိရင္ေတာ့ စမ္းလုပ္ၾကည့္ၾကေပါ့ဗ်ာ...။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အရိုက္ခံျပီး ရလာတဲ့ဆီးျဖဴသီးကို အေမက ဆီးျဖဴသီးေသနတ္လုပ္ျပီးေကၽြးခဲ့တာပါ...။အဲဒီကတည္းကၾကိဳက္တာ အခုထိပါ
ပဲ...။ ငါးပိေၾကာ္နဲ႔ ဆီးျဖဴသီးေသနတ္ ေ၀းေနတာၾကာပါျပီဗ်ာ...။ အညာျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ အ၀တြယ္ပစ္
မယ္ဗ်ာ...။သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း စားခ်င္ရင္ လာခဲ့က်ဗ်ာ...။
ဒီ ဆီးျဖဴပင္ ပို႔စ္ကေလးမွ ဗဟုသုတ အနည္းငယ္ရတယ္ဆုိရင္...အေပ်ာ္ဆံုးလူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္မွာပါဗ်
ာ...။သူငယ္ခ်င္းအားလံုး ေ၀ဖန္ အၾကံေပးခ်င္ေတာ့ စီေဘာက္မွာ ေအာ္ခဲ့က်ေနာ္...။
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
25.2.2011

Thursday, February 24, 2011

ကြမ္းေတာင္ကိုင္ နွင့္ အညာအလွဴ(၇)


မနက္ေရာက္ေတာ့တစ္ရြာလံုးမွာရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြျပင္ၾကဆင္ၾကနဲ႔   ေယာက္ယတ္ကိုခတ္ေနတာပါပဲ။
“ဟဲ႔...မိဆံုေရခ်ိဳးေတာ့ေလ...သနပ္ခါးသြားလိမ္းရေအာင္...။ ျပီးမွခ်ိဳးေတာ့မယ္အေမရယ္..အခု..ေငြမံႈျပင္
ေနတယ္ေတာ့...။ေၾသာ္..ေအး..အဲဒါဆိုျပီးရင္ခ်ိဳးလုိုက္...ခ်ိဳးျပီးတာနဲ႔တစ္ခါတည္း  အလွည့္၀တ္မဲ့အက်ီကုိ
၀တ္ထားဆံထံုးထံုးျပီးမွဆုိအဆင္မေျပဘူး...။အင္းပါအေမရယ္စိတ္ခ်ပါ။  အခုေရမခ်ဳိးခင္ေငြမံႈကိုသြားၾက
ည့္လုိက္အံုးမယ္အေမ...။ေအးေအး...သြားၾကည့္...။ဟယ္...ေငြမံႈလွလုိက္တာေအ...မိဆံုေျပာလုိက္ပါသည္..
.။ဒါန႔ဲညီးျပီးေတာ့မွာလား။ေအးျပီးေတာ့မယ္ေအ႔...ဆံထံုးထံုးရံုပဲက်န္ေတာ့တယ္။ေအး..အဲဒါဆုိငါအိမ္ျပန္ျပီး
ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္..ျပီးတာနဲ႔အားလံုးယူျပီးလာခဲ့မယ္..။ေငြမံႈျပင္ဆင္ျပီးေတာ့ဆံထံုးကိုေသခ်ာျပင္ေပးေနပါတ
ယ္...ပန္းကဘယ္နွစ္ပြင့္ပန္ခ်င္လည္းေငြမႈံ...       မိတ္ကပ္လိမ္းေပးတဲ့အစ္မက      ေမးလုိက္ပါသည္...။
အမအဆင္ေျပသလုိလုပ္လုိက္ပါအမရယ္...။ေအးဒါဆုိလွေအာင္ပန္ေပးမယ္ေနာ္။ဟုတ္ကဲ့ပါေတာ္။ေငြမံႈ       မွန္ကေလးကိုၾကည့္ျပီးဆံထံုးေလးကိုၾကည့္လုိက္..နႈတ္ခမ္းေလးကိုစူၾကည့္လုိက္နဲ႔..  သူ႔ကုိယ္သူသေဘာ
က်ေနပါေတာ့သည္။မိဆံုလည္းေရမိုးခ်ိဳးျပီးအက်ၤီေလး၀တ္ျပီးသနပ္ခါးလိမ္းပါေတာ့သည္...။ေငြမံႈ..ထမင္း
စားေလ..မစားေတာ့ပါဘူးအေမရာ..နႈတ္ခမ္းနီေတြပ်က္ကုန္လိမ့္မယ္ေတာ့..။ညီးမလည္းဒုကၡေအ..။ခဏ
ေနေတာ့ေငြမံႈအိပ္ခ်င္လာပါသည္...။ ဟဲ႔...ေငြမံႈ...    ေခၚသံၾကားေတာ့ ေငြမံႈငိုက္ရင္းလန္႔သြားပါသည္။ ေငြမံႈရယ္ အလွဴေလးတစ္ခါလွည့္မွာ ညီးမလည္း အိပ္ခ်င္တာကိုလည္းမအိပ္၊ စားခ်င္တာကိုလည္းမစား နဲ႔ေအ..။    အေမရယ္ အိပ္လုိက္ရင္ ဆံထံုးၾကီးနဲ႔ဘယ္ျဖစ္မတုန္းေတာ့...။       ေအးပါေအ..ေအးပါ...။
သူတုိ႕သားအမိစကားေျပာေနတဲ့ဆီကိုမိဆံုကေရာက္လာျပီး...။ေငြမံႈငါအဆင္ေျပရဲ႕လားၾကည့္ပါအံုး...။
ဟယ္..မိဆံုရယ္....ညီးသိပ္လွတာပဲေအ..ညီးအိမ္ျပန္သြားရင္ညီးအေမေတာင္သိမွာမဟုတ္ဘူး...။ဟုတ္
တယ္မိဆံု ေငြမံႈေျပာတာအမွန္ပဲဟဲ့...။  သားအမိနွစ္ေယာက္   ၀ုိင္းျပီးခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳလုိက္ေတာ့ မိဆံုေလးခဗ်ာရွက္ကုိးရွက္ကန္းေလးျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။(မိတ္ကပ္တစ္ခါမွမလိမ္းဘူးတဲ့သူကမိတ္ကပ္
လိမ္းလုိက္ရင္အရမ္းလွတယ္၊  ရုပ္ထြက္တယ္လုိ႔ေျပာၾကပါတယ္..)။       ကုိင္း..ေငြမံႈ..ငါအိမ္ျပန္လုိက္
အံုးမယ္အလွည့္က(၃)နာရီမွဆုိေတာ့လုိပါေသးတယ္အခုမွ(၁)နာရီပဲရွိေသးတယ္။  အားလံုးျပင္ဆင္ျပီး
မွျပန္လာခဲ့ေတာ့မယ္ေနာ္....။  တစ္ရြာလံုးမွာရွိတဲ့အပ်ိဳေတြျပင္ဆင္ေနလုိက္တာရုပ္ရွင္းမင္းသမီးေတြ
ေတာင္အရံႈးေပးရမေလာက္ပါပဲ...။
ရွင္ေလာင္းလွည့္အေ၀းျမင္ကြင္း

ရွင္ေလာင္းလွည့္အနီးျမင္ကြင္း
ေမာင္ရွင္ေလာင္း(ေမာင္ရင္ေလာင္း)

ညေန(၂)ရီေလာက္ကတည္းက ဦးေလးသံလံုး   မုိက္ၾကီးနဲ႔“ေဂြးပင္ကုန္းေက်းရြာအတြင္းမွာေနထုိင္ၾကတဲ့ ကုမၼာရီအမ်ိဳးသမီးအေပါင္းနွင့္အလွည့္လုိက္ၾကမဲ့      အမ်ိဳးသားအားလံုးညေန(၃)နာရီထုိးမွာစတင္ျပီးရွင္
ေလာင္းလွည့္မွာျဖစ္ပါတယ္...သုိ႔ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္အားလံုးျပင္ဆင္ျပီး     အလွဴမဂၤလာမ႑ာပ္သို႔ၾကြ
ေရာက္စုေ၀းၾကပါရန္ေၾကျငာအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား“။ဦးေလးသံလံုးအေခါက္ေခါက္အခါအခါေအာ္ေနပါသ
ည္...။ဟဲ႔..ျပီးျပီလားလံုးတင္...မိယုလွမ္းေမးလုိက္ပါသည္..။ေအး..ျပီးျပီ မိယုေရ...ညီးေရာ..။ျပီးျပီေလ...
။မိယုျပင္ဆင္ထားပံုကယဥ္ယဥ္ေလးဆံထံုးေလးနဲ႔ဆုိေတာ့ၾကည့္လုိ႔အရမ္းေကာင္းေနပါသည္...။ကုိင္း.
..ကိုင္း...အားလံုးသြားရေအာင္ေလ...ျပီးၾကျပီလား...အရီးပုလွမ္းေအာ္လုိက္ပါသည္...။ျပီးျပီ..ျပီးျပီ...။

”ျမိဳ႕လယ္က၊ မ႑ာပ္
အရပ္မွာတဲ့ ကုသိုလ္
ေက်ာင္းၾကီးရယ္အို....“အလွဴမ႑ာပ္က ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ သီခ်င္းသံပါ...။
မသန္းျမအဖြဲ႔ဖက္စိမ္းကြမ္းေတာင္ေလးေတြကိုင္ျပီးက်န္တဲ့သူေတြကလည္းတန္းျပီးလုိက္လာၾကပါသည္
...။ေဟ့...ဖက္စိမ္းကြမ္းေတာင္အဖြဲ႔ေရာက္လာျပီကြ...။ ကာလသားေတြ၀ုိင္းေအာ္လုိက္ၾကပါသည္...။
“စာပုေလြရင္မွာပိုက္ပါလုိ႔
စာပုေလြ...ရင္မွာပိုက္ပါလုိ႔
ဒီစာကို ဘယ္နွစ္၀ါေမာင္သင္မတုန္း
ဒီစာကုိ ဘယ္နွစ္၀ါေမာင္သင္မတုန္း
ေဒြးေမေလးကို သံခ်ိဳေနွာလုိ႔
ေဒြးေမေလးကိုေလ သံခ်ိဳေနွာလုိ႔...ေျပာ...ေဟာ..ေျပာ.ေဟာ..ေျပာလုိက္ပါအံုး“...။
ေဟ့...ကြမ္းေတာင္ကိုင္ေငြမံႈတုိ႔၊လံုးတင္တုိ႔ေရာ...ေပါက္ေပါက္ပက္အဖြဲ႔ေတြေရာေရာက္လာျပီကြ...။
အလွဴ႕ဒကာနဲ႔အလွဴ႕ဒကာမတုိ႔ဒီကိုလာၾက...ေမာင္ရင္ေလာင္းရဲ႕မိဘေတြကလည္းဒီကုိလာၾက..တန္းစီ
..တန္းစီ..။ျမင္းသမားေတြကေမာင္ရင္ေလာင္းေလးေတြကုိေသခ်ာဂရုစိုက္ၾက..ေရႊထီးမုိးေပးမဲ႔ကာလသာ
းေတြကလည္း ေသခ်ာလုပ္ၾက..။  ေရွ႕ဆံုးမွာက ကေလးေလးေတြတန္းစီ၊     ကေလးေတြေနာက္က ကြမ္းေတာင္ကိုင္.. ။အဲဒီေနာက္ကဖက္စိမ္းကြမ္းေတာင္အဖြဲ႔၊ အဲဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ေနာက္က ေပါက္ေပါက္ပက္
အဖြဲ႔၊အဲဒီေနာက္ကတစ္ဖြဲ႕ကအပ်ိဳၾကီးေတြဘုုန္းၾကီးလွဴရန္ေတြကိုင္တဲ့သူေတြ..ေနာက္ကေညာင္ေရအုိး
ရြက္မဲ႔အဖြဲ႔ေတြ...အဲဒီေနာက္ကမွအလွဴ႕ဒကာသပိတ္လြယ္ေတြနဲ႔၊အလွဴ႕အမသကၤန္းပန္းကိုင္မဲ့သူေတြ..
.ေနာက္ကမွေမာင္ရင္ေလာင္းအဖြဲ႔၊အဲဒီေနာက္ကေမာင္ေရႊရိုး၊ေဒၚမုိးအုိးစည္အဖြဲ႔၊ေနာက္ဆံုးကမွနားရန္
လွည္းေတြလုိက္မယ္...။    အားလံုးရွင္းတယ္ေနာ္...။         ဘုိးတင့္မုိက္နဲ႔         ေအာ္ေနျခင္းပါ...။ ဘုိးတင့္က်န္ေသးတယ္ေလေတာ္...။ဟာ..ဘာက်န္တာတုန္းဟ...။ေရွ႕ဆံုးက ေမာင္း၊ေၾကးစည္ထမ္းမဲ႔
ကေလးေတြအဲေနာက္ကမွစည္ေတာ္ၾကီးအဖြဲ႔၊အဲဒီေနာက္ကကန္ေတာ႔ပြဲရြက္မဲ့သူေတြေတာ္..အဲဒီေနာက္
ကမွကေလးေတြ၊ကေေလးေတြေနာက္ကမွေရႊသကၤန္းကိုင္ရမဲ့အပ်ိဳေလးက်န္ေသးတယ္ေလေတာ္..က်န္
တာကေတာ့ဘုိးတင္႔ေျပာသလုိပဲေလ...အပ်ိဳေခါင္းေဒၚေစာေျပာလုိက္ျခင္းပါ..။ေၾသာ္..ေအး..ဟုတ္တယ္
ဟုတ္တယ္...။ဘုိးတင္႔ျပန္ျပီးအစအဆံုးေၾကျငာလုိက္ပါတယ္...။  မေစာ က်ဳပ္တုိ႔အပိုင္းက   လံုးတင္ေရာက္မလာေသးဘူးေတာ့...သူဖုိ႔ကြမ္းေတာင္တစ္ခုက်န္ေနတယ္..။ဟုတ္လား...ေနာက္က်ေန
ျပီ..ေကာင္မေလးဘယ္သြားေနပါလိမ့္..။ေျပာရင္း ဆုိရင္း ေငြမံႈနဲ႔မိယုတုိ႔ေျပးလာၾကသည္...။  မေစာဟုိ
မွာလာေနျပီေတာ့..။ေဟာေတာ္..ေဘးမွာလည္းမိယုပါတယ္ေတာ့...။ဟင္..!ဟုတ္လား..။ငါတုိ႔မိယုကိုေမ့
ခဲ႔တာေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ...ကြမ္းေတာင္ကတစ္ခုပဲက်န္ေတာ့တယ္...။ အရီးေလးေစာ မိယုကုိ ကြမ္းေတာင္ေပးလုိက္ပါက်ဳပ္က်န္တဲ႔အလွဴရန္ပစၥည္းကိုင္လုိက္မယ္...။ အားလံုး..အံအားသင့္ေနၾကပါ
သည္..။လံုးတင္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကိုလည္းေလးစားသြားၾကပါသည္..။(ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိန္းကေလးတုိင္းက ကြမ္းေတာင္ကိုင္ခ်င္ၾကတာၾကည့္ပဲေလ..။    အဲဒါကို သူငယ္ခ်င္းကို             ဦးစားေပးျပီး သူကက်
န္တဲ႔အလွဴရန္ပစၥည္းကုိင္မယ္ဆုိလုိ႔ပါ)။        အဲဒီအခ်ိန္မွာ အလွဴဒကာမ မမိၾကည္   ပ်ားယီးပ်ာယာနဲ႔ အရီးေလးေစာတုိ႔မသန္းျမတ္ုိ႔လုပ္က်အံုးေတာ္...အဓိကအေရးၾကီးတာမွ ေမ့ေနၾကတာလား..။ေရႊသကၤန္း ကိုင္မဲ့သူမရွိေသးဘူး...။ဟယ္..မိၾကည္အဲဒါကိုညီးဖိတ္လိမ့္မယ္ထင္လုိ႔ငါတုိ႕ကစီစဥ္မထားတာ..ညီးအ
မ်ိဳးေလးေတြကို္င္ခိုင္းခ်င္လားလုိ႔ပါ။အဲဒါေတြထားလုိက္ပါေတာ့အရီးေလးေစာရယ္..အခုဘယ္လုိလုပ္မ
လဲ...။ ဟယ္...ဟုတ္ျပီ...။    ဒီမွာ ...လံုးတင္ေလးရွိတာပဲ...။          ေအးဟုတ္တယ္ဟဲ့..ဟုတ္တယ္
အားလံုး၀မ္းသာသြားၾကပါသည္..။    (ေရႊသကၤန္းကလည္း လူတုိင္းမကိုင္ရပါဘူး..မ်ားေသာအားျဖင့္ အလွဴရွင္ရဲ႕အမ်ိဳးေတြကိုင္တာမ်ားတာပါ)။အဲဒါနဲ႔ အားလံုးအဆင္ေျပသြားၾကပါေတာ့တယ္...။ကိုင္း..ကိုင္း သြားၾကရေအာင္..သြားၾကရေအာင္..မုိက္နဲ႔ဦးေလးသံလံုး သတိေပးေနျခင္းပါ...။ဒါနဲ႔ မ႑ာပ္ကေနစျပီး ရွင္ေလာင္းလွဲ႔တဲ႔လူေတြတန္းစီလုိက္တာမ်က္စိတစ္ဆံုးပါပဲဗ်ာ...စည္လုိက္တာလည္းလြန္ပါေရာ...။အား
လံုးလည္းေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးေနလုိက္ၾကတာ..ျမင္ရသူတုိင္းသူတုိ႔ရဲ႕အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ကုန္ပါတယ္..။ေရွ႕
ကေနျပီး..ေရႊၾကိဳးတားတဲ့သူကတား..ကၾကခုန္ၾကနဲ႔ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း...။ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း
ကိုေရာက္ေတာ့တရားနာျပီးေတာ့ရွင္ေလာင္းလွည့္တဲ႔သူေတြအားလံုးျပန္လာၾကပါတယ္...။အလွဴအိမ္မွာ
လည္းရံုဆန္း(ထမင္းရံုစျပီးေကၽြးတာကိုဆုိလုိတာပါ...)ကေလး၊  လူၾကီးမီးခုိးတိတ္စားၾကေသာက္ၾက...
ရပ္ေ၀း၊ ရပ္နီးက မိတ္ေဆြေတြ အားလံုးလည္းစားၾကေသာက္ၾကနဲ႔...ေပ်ာ္ဖုိ႕အရမ္းေကာင္းတာပါ...။ ေဟ့...ရွင္ေလာင္းလွည့္တဲ့သူေတြျပန္လာျပီ ထမင္း၀ုိင္းေတြျပင္ထားျပင္ထားနဲ႔ ကာလသားေခါင္းလည္း ေအာ္ျပီး အလုပ္ေတြရႈပ္ေနပါတယ္...။       ရွင္ေလာင္းလွဲ႔တဲ့သူေတြျပန္ေရာက္လာေတာ့ ပစၥည္းေတြ
ကိုမ႑ာပ္ထဲမွာထည့္ျပီးနႈတ္ခမ္းနီပ်က္မွာလည္းမဆုိးနုိင္..အားလံုးထမင္းရံုကုိတန္းသြားျပီးစားၾကေတာ့
တာပါပဲ...။”ေဟ့မိၾကည္ဖုိးေကာက္ေလးေရာ..အလွဴ႕ဒကာဦးဖုိးေမာင္လာေမးျခင္းပါ..။မသိဘူးေတာ့...။
ဒီမွာ..ဖုိးေကာက္ေလးကိုျပန္လုိခ်င္ရင္ပိုက္ဆံေပးရမယ္ဗ်ိဳ႕..။        ရွင္ေလာင္းဖြတ္ထားတဲ့အုပ္စုက ေအာ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္...။ေပးမယ္ ဖုိးေကာက္ကုိေခၚခဲ့...။  အလွဴ႕ဒကာပိုက္ဆံေတြထုတ္ေပးမွ ဖုိးေကာက္ေလးက ထြက္လာပါသည္...။   အားလံုးေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတာ...ၾကည့္လုိ႕ေတာင္မ၀ပါဘူး..။

ဟဲ႔မိတင္တုိ႔ ညဆုိင္းနားေထာင္သြားမယ္ေလ...။   ေအးငါ့ကိုလာေခၚပါ...။     ဒီလုိနဲ႔ညေရာက္ေတာ့ စိန္ဗုိလ္ေသာင္းကလည္း   ဆုိင္း၀ုိင္းနဲ႔ဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္...။         အခုလုိ ၾကြေရာက္လာၾကတဲ႔ ပရိတ္သတ္ၾကီးကိုစိန္ဗုိလ္ေသာင္းအဖြဲ႕ကအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္...အခုဆုိရင္နာရီျပန္၂ခ်က္ထုိးေန
ပါျပီ..မနက္က်ရင္အလွဴ႕မဂၤလာပြဲကိုဧည့္ခံရအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္..ရြာသူ၊ရြာသားအားလံုးလည္းမိမိတို႔တာ
၀န္မ်ားရွိေနၾကအံုးမွာပါ..အဲဒီအတြက္ အခုခ်ိန္ထိ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔နားေထာင္ေနၾကတဲ႔ပရိတ္သတ္
ၾကီးကုိ     ဒီေလာက္နဲ႔ပဲရပ္နားခြင့္ျပဳပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္...။ အဲလုိေအာ္လုိက္မွ...ဆုိင္းခ်စ္သူ ပရိတ္သတ္ၾကီးလည္း သူတုိ႔ပိုင္ဆုိင္ရာေနအိမ္ဆီသုိ႔ျပန္သြားၾကပါေတာ့တယ္...။
ဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖေနေသာဆုိင္းအဖြဲ႔
ဦးေရႊရိုး နွင့္ ေဒၚမုိး
ဘိသိတ္သြန္းေနစဥ္
ေမာင္ရွင္ေလာင္းမ်ား
နားထြင္းမ်ား
ဘုန္းဘုန္း
ကိုရင္ေလးမ်ား

မနက္ေရာက္ေတာ့လည္းဖိတ္ထားတဲ့ဧည့္သည္ေတြေရာ၊မဖိတ္ထားတဲ့ဧည့္သည္ေတြေရာစည္ကားလုိက္
တာ...။    ဧည့္ခံေကၽြးေမြးေရးကလည္း  ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္ေစပါတယ္...လွစ္လပ္မႈလံုး၀မရွိေအာင္ကိုစြမ္း
ေဆာင္နုိင္ၾကပါတယ္...။မ႑ာပ္ေပါက္ထုိင္တဲ့အပ်ိဳေလးေတြလည္းညကဆုိင္းပြဲေၾကာင့္ငိုက္ေနၾကပါတယ္
...။10နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့လူေတြလည္းတျဖည္းျဖည္းရွင္းလာပါသည္...။မ႑ာပ္ေပါက္ထိုင္အမ်ိဳးသ
မီးေလးေတြလည္း   ထမင္းစားျပီးအိမ္ကိုျပန္ၾကပါသည္..။     ခဏေနေတာ့         ေရႊြမန္းေသာင္းထီက
ဘိသိတ္သြန္းဖုိ႔ျပင္ေနပါျပီ...။တစ္ရြာလံုးေရာ၊ဧည့္သည္ေတြေရာဘိသိတ္သြန္းတာကိုလာၾကည့္ၾကပါသည္.
..။စိန္ဗုိလ္ေသာင္းနဲ႔  ေရႊမန္းေသာင္းထီတုိ႕ကလည္း အျပိဳင္အဆုိင္၊     ပရိတ္သတ္ကလည္း သူ႔ထက္ငါ အျပိဳင္အဆုိင္ကုိအားေပးေနၾကပါသည္...။ဒီလုိနဲ႔ညေနသံုးနာရီထုိးေတာ့ဘိသိတ္သြန္းပြဲအဆံုးသတ္လုိက္
ပါတယ္...။   အပ်ိဳ၊လူပ်ိဳ ကေလးေတြအားလံုးလည္းအိမ္ကိုျပန္ၾကပါသည္..။     ညေန(၄)နာရီထုိးေတာ့ ဦးေလးသံလံုးမုိက္ကိုကိုင္ျပီး...“ေဂြးပင္ကုန္းေက်းရြာအတြင္းမွာေနထုိင္ၾကတဲ႔သပၸဳရိသအႏြယ္၀င္သူေတာ္
စင္အေပါင္းတုိ႔ခင္ဗ်ား...ညေန(၄)နာရီခြဲအခ်ိန္မွာေရစက္ခ်ပရိတ္တရားေတာ္ျမတ္ကိုေဟာၾကားမွာျဖစ္တဲ႔
အတြက္ အလွဴအိမ္သို႔ ၾကြေရာက္ၾကပါရန္..ဖိတ္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား...။         ညေန(၄)နာရီခြဲေတာ့ ေမာင္ရင္ေလာင္းတျဖစ္လဲကိုရင္ေလးမ်ားနဲ႔ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားအလွဴအိမ္သို႔ၾကြေရာက္လာပါတယ္...။အဲဒီ
အခ်ိန္မွာတီးတဲ႔ေဗ်ာသံက..အထက္ဘ၀ဂ္၊ေအာက္အ၀ိစိထိေတာင္ၾကားရမယ္ထင္ပါတယ္...။အလြမ္းဓါတ္
ခံရွိတဲ့အလွဴ႕ရွင္ေတြနဲ႔အလွဴ႕ရွင္ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကေတာ့ကြယ္လြန္ကုန္ျပီျဖစ္တဲ့အမ်ိဳးေတြကိုသတိ
ရျပီး..ၾကဴၾကဴပါေအာင္ငိုေနၾကပါေတာ့တယ္...။ဘုန္းၾကီးေတြသခၤါစင္ေပၚေရာက္မွအားလံုးတိတ္ျပီးတရား
နာၾကပါေတာ့တယ္...။ဒီအလွဴလွဴရတဲ့အက်ိဳးေၾကာင့္(၃၁)ပံုမွာရွိေနၾကတဲ႔ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအားလံုးကိုအ
မွ်ေပးေ၀ပါတယ္..။အားလံုးၾကားၾကားသမွ်
အမွ်..အမွ်..အမွ်
သာဓု..သာဓု..သာဓု
အမွ်..အမွ်..အမွ်
သာဓု..သာဓု..သာဓု
အမွ်..အမွ်..အမွ်
သာဓု..သာဓု..သာဓု
အားလံုးလည္းျပီးေရာ ေအာင္မဂၤလာေဗ်ာစည္ၾကီးကိုတီးျပီး..အလွဴမဂၤလာပြဲေအာင္ျမင္စြာျပီးဆံုးျပီဆုိတာကိုသက္ေသထူလုိက္ပါ
ေတာ့တယ္...။
ကိုင္း...စာဖတ္ပရိတ္သတ္ၾကီးလည္းေတာ္ေတာ္ျငီးေငြ႕သြားျပီထင္ပါတယ္...အခုလုိတကူးတကလာေရာက္
ဖတ္ၾကတဲ့စာဖတ္ခ်စ္ပရိတ္သတ္အားလံုးကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း...။
အညာေဒသရဲ့ ဓေလ့ထံုးစံ အလွဴပြဲေလး အေၾကာင္းပါ...ဗဟုသုတ ရမယ္ထင္ပါတယ္...။ဒီပုိ႕စ္ကုိေရးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက
ေတာ့ အညာက ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထား၊ ကူညီရိုင္းပင္းပံု၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာေလးေတြကို သိေစခ်င္
ေသာေၾကာင့္ ပုိ႔စ္အရွည္ခံျပီးေရးရျခင္းျဖစ္ပါသည္...။
အားလံုးဖတ္ျပီးလုိ႔ ဗဟုသုတ အနည္းငယ္ရသြားတယ္္ဆုိရင္ေတာ့ အေပ်ာ္ဆံုးလူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္မွာပါ...။
ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံေလးေတြမတူဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဗဟုသုတရေစရန္အတြက္ စီေဘာက္မွာေအာ္ခဲ့ၾကပါအံုးဗ်ာ...။
သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ အားေပးမႈက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေရွ႕ဆက္ရမဲ႔ အားေဆးပါ...။
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
25.2.2011