အညာဓေလ့ မွ ကေလးဘ၀မ်ား

ေႏြ မွ မုိး ၊ မိုးမွ ေဆာင္း ၊ ေဆာင္း မွ ေႏြ ဥတုသံုးပါး ေျပာင္းလဲေနလုိက္တာ … ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ၂
စြန္း လို့ ၃ နား ေရာက္ေတာ့မယ္ေလ….။ အဲဒီ အရြယ္ ရွိၾကတဲ့ လူတုိင္း ကေလးဘ၀ကလုိ မဟုတ္ပဲ ဘ၀
အေမာေတြ ရွိေနၾကမယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္…။ အဲဒီလုိ ဘ၀အေမာေတြ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ
မ်ိဳးမွာေတာ့ ကေလးဘ၀ပဲ ေကာင္းတယ္လုိ႕ လူတုိင္းနီးပါး ေတြးဘူးၾကမယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္…။
အဲဒီ အထဲ မွာကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္ပါတယ္… ။ တစ္ခါတစ္ေလ ပညာေရး ၊ လူမႈေရး ၊ အခ်စ္ေရးေတြ
နဲ႕ စိတ္ရႈပ္ရတာ ၾကံဳဖူးၾကမွာေပါ့…။ အဲလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေနထုိင္ၾကီးျပင္း ခဲ့တဲ့ အညာ
က ကေလးဘ၀ ကုိ ျပန္ျပီး သတိရမိပါတယ္…။ ေရးရင္းနဲ႔ ကေလးဘ၀က အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို ပံုရိပ္ထင္
လာပါေတာ့တယ္...။

“ ညအခါ ၊ လသာသာ
ကစားမလား ၊နားမလား“ ဆိုတဲ့ စာသားေလးကို သင္ယူဖူး ၾကပါလိမ့္မည္…။ အဲဒီလုိ ညအခါ ကစားခဲ့ရတဲ့ အညာက
ေလးဘ၀ကုိ လည္း အခုစဥ္းစားမိရင္ အခုကိုလြမ္းမိပါသည္…။ ( ျမဳိ႕ မွာ ေမြးဖြား ၾကီးျပင္းခဲ့ၾကတဲ့ ကေလးငယ္
ေလးေတြကေတာ့ ဖုိးလမင္းၾကီးရဲ့ အသံုး၀င္ပံုကုိ ေတာက ကေလးမ်ားေလာက္ ခံစားနားလည္ဖူးၾကလိမ့္မည္မ
ဟုတ္ပါ..)။
“ကိုကိုေရ ဒီေန႕ည အရီးပု တို့ ၀ိုင္းထဲမွာ ဖိုးေထာင္ တို႕၊ မိတုတ္ တို့၊ စာဥတို႕၊ ဂြတုိ တို႕ ကစားမယ္ လို႕
ေျပာေနတာ ငါၾကားခဲ့တယ္ကြ…။ အဲဒါညက်ရင္ သြားရေအာင္ကြ…။ေအး အဲဒါဆုိရင္လည္း သူတုိ့ ကစားတဲ့အ
သံေတြၾကားမွ သြားမယ္ကြာ…။ ဒီလုိနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို့ ညီအစ္ကို နွစ္ေယာက္ ဖိုးေထာင္တို႕အဖြဲ႕ ကစားမဲ့အခ်ိန္
ကိုေစာင့္ေနၾကပါတယ္…။ ဖုိးေထာင္တို့နဲ႔ မိတုတ္တို႕အဖြဲ႕ ထုပ္စည္းတုိးတမ္း ကစားေနတဲ့အသံေတြ ကၽြန္ေတာ္
တုိ႕ၾကားေတာ့ သူတုိ့ရွိရာ အေနာက္ေခ်ာင္ကို ဦးတည္ျပီး ေျခေထာက္ စက္တပ္ထားသလုိပါပဲ အတင္းေျပးၾက
ပါတယ္ …။ ဟုိေရာက္ေတာ့ မိတုတ္တို့အဖြဲ႕ နဲ့ ဖိုးေထာင္ တို႕ အဖြဲ႕က ထုပ္စည္းတုိးေနၾကတယ္…စာဥတို႕ အဖြဲ
႕နဲ႕ ဂြတုိ တုိ႕ အဖြဲ႕ က ေခြးရူးလုိက္တုိင္း ကစားေနၾကတယ္…။ သာဂိတို႕ အဖြဲ႕ကေတာ့ မိတုတ္တို႕ ကစားေန
တာကို ထုိင္ၾကည့္ေနပါတယ္…၊သာဂိတုိ႕ အဖြဲ႕ေဘးမွာေတာ့ ဖိုးစီတုိ႕ အုပ္စုက ထုိင္ျပီး သရဲ ေျခာက္တဲ့အေၾက
ာင္း ၊ ဥစၥာ ေစာင့္ ေတြအေၾကာင္း စိတ္၀င္တစား အာေပါင္ အာရင္းသန္သန္နဲ႕ေျပာေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ညီအစ္ကိုလည္း မိတုတ္တို႕ ကစားေနတာကို ၾကည့္ေနၾကပါတယ္..။ ခဏေနေတာ့ မိတုတ္တို႕
အဖြဲ႕ထဲက ေစာရီ နဲ႕ ေစာမွီ တို႕ ညီအစ္မနွစ္ေယာက္က သူ့အိမ္ကေခၚလုိ႕ ကစားပြဲထဲက ထြက္သြားပါတယ္..။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လည္း ဂြင္ ေတြ႕ျပီဆုိတာ နဲ႕ ေစာရီ တို႕ ညီအစ္မ နွစ္ေယာက္အစား ငါတုိ႕ ညီအစ္ကို ပါမယ္ေဟ့
လို႕ေအာ္လုိက္ပါတယ္…။ မိတုတ္ နဲ႕ ဖိုးေထာင္ ၾကည့္လုိက္တဲ့ အၾကည့္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ညီအစ္ကို လန္႕ေတ
ာင္သြားပါတယ္…။ နွစ္ဖြဲ႕လံုးက ကေလးေတြက ၀ုိင္းျပီးေအာ္လုိက္ပါတယ္ နင္တို႕ ေျမာက္ေခ်ာင္(ေျမာက္အရပ္
ကို ေခၚျခင္းျဖစ္သည္)က လူေတြ မပါရဘူးတဲ့…။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လည္း ရန္ျဖစ္ၾကတာေပါ့… “တစ္ရြာထဲေနတဲ့သူ
ေတြပဲ ပါမွာေပါ့ မင္းတုိ့ေတြ က ဘာလို႕ ေခ်ာင္ခြဲ ေနတာလဲ…။ ငါတို႕ေခ်ာင္ခြဲေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း မင္းတို့ ေခ်ာင္
က လူေတြက ငါေတာ့လာၾကည့္တာေတာင္မွ ငါတုိ႕ကိုမၾကည့္နဲ့ျပန္လုိ႕ေျပာထားတာေလ…။ ငါတုိ႕ကမပါတာ
မပါခုိင္းတာ မင္းတို့လုိ စိတ္မပုတ္ဘူး ၾကည့္ခုိင္းတယ္…ငါတုိ႕က စိတ္မပုတ္ဘူး မင္းတုိ့ပုတ္တာ“ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ စကားနုိင္ေတြ လုေနလုိက္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ကုန္သြားပါတယ္…။ ကၽြ
န္ေတာ္တုိ႕လည္း မပါရတဲ့အဆံုး စိတ္တုိျပီး အိမ္ကိုျပန္သြားၾကပါတယ္…။ အိမ္နားေရာက္ခါနီးပဲရွိေသးတယ္ ကၽြ
န္ေတာ္တို႕ေခ်ာင္က မိဆိတ္ တုိ႕ သံလံုးတုိ႕ ၊ ဖိုးခြြါး တုိ႕ အဖြဲ႕ေတြစုျပီး ကစားေနၾကပါျပီ…။ သူတို႕ အသံေတြၾက
ားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ညီအစ္ကိုလည္း ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ေျပးၾကျပန္ပါတယ္ …။ဘယ္သူ႕ ၀ုိင္းထဲမွာေဆာ့
ေနတယ္ဆုိတာကိုမသိၾကပါဘူး… အသံၾကားရာေျပးၾကတာပါ…။ ဟုိေရာက္ေတာ့ သူတို႕ေဆာ့ေနတာက ကၽြန္
ေတာ္တုိ႕ အိမ္ရဲ့ အေနာက္ဘက္ တစ္အိမ္ေက်ာ္က ဘၾကီးေပ်ာ့ တုိ့၀ုိင္းထဲမွာေပါ့…။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လည္း၀မ္းသ
ာအားရနဲ႕သူတို႕အနားကပ္သြားပါတယ္…။မိဆိတ္ေျပာလုိက္တဲ့စကားက “ သစၥာေဖာက္ေတြ ငါတို႕နဲ့လာမေဆ
ာ့နဲ႕ ငါတုိ့ေဆာ့မွာသိသား နဲ႕ သူမ်ားေခ်ာင္မွာ သြားေဆာ့တဲ့ေကာင္ေတြ မပါနဲ႕ မပါခုိင္းဘူး…က်န္တဲ့သူေတြက
လည္းဟုတ္တယ္ မပါနဲ႕လို႕ ၀ိုင္းေအာ္ခံရပါတယ္…“။ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကိုက မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႕ ဘာမွမေျပာ
ေတာ့ပဲ ေဘးနားမွာ ထုိင္ေနပါတယ္ …။ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ နဲ့ အဲဒါ မင္းသြားခ်င္ လို႕ျဖစ္တာ မင္း
ေၾကာင့္ အခုေတာ့ ဖြတ္မရ ဓါးမဆံုးျဖစ္ျပီ ဘယ္သူ ကမွ ငါတုိ႕ကို မပါခုိင္းေတာ့ဘူး …ဆုျပီး ကၽြန္ေတာ္ကို
ရန္ေထာင္ေနပါတယ္… ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားတယ္ … ကိုကို အဲဒါဆုိရင္
ခဏေစာင့္ ငါၾကံလုိက္မယ္ဆိုျပီး အလင္းေရာင္မရွိတဲ့ သစ္ပင္ေအာက္ကို ၀င္သြားလုိက္ပါတယ္… ကိုကိုကလွ
မ္းျပီးေျပာလုိက္ပါေသးတယ္ မင္းဘာလုပ္မလို႕လဲတဲ့ …ခဏေစာင့္ဆုိျပီး အၾကံအစည္ကို အေကာင္အထည္ေဖ
ာ္လုိက္ပါတယ္…။ တေအာင့္ေလာက္ (ခဏကိုေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္) ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္ရြံ႕ တဲ့ပံုစံနဲ႕
မိဆိတ္ေရ လုပ္ပါအံုးဆုိျပီး ေအာ္ျပီးသူတုိ့ဆီကိုေျပးသြားလုိက္တယ္ …သူတုိ႕လည္း ကစားတာကိုရပ္ျပီး ဘာ
ျဖစ္တာ လဲ ရာဇာ ရ ၊ ဘာေတြ႕လို႕လဲ ၊ သရဲေျခာက္လုိ႕လား ၊ ေျမႊေတြ႕လုိ႕လားနဲ့ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္၀ုိင္း
ေမးၾကပါတယ္…ကၽြန္ေတာ္လည္း ခပ္တည္တည္ ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ပံုစံ နဲ႕ ဟုိ တမာပင္ေပၚက တစ္ကိုယ္လံုးျဖဴစြ
တ္ေနတဲ့ လူၾကီးတစ္ေယာက္ဆင္းလာတယ္ မုတ္ဆိတ္ေမႊး နႈတ္ခမ္းေမႊးၾကီးေတြနဲ႕ …။ ငါ့ကိုေျပာသြားတယ္
“မင္းတုိ႕ကစားေနတာလားမင္းတို႕ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ေခၚလုိက္၊ ငါသူနဲ႕ေတြ႕မယ္ တဲ့။အဲဒါနဲ႕ ငါကျပန္ေျပာ
လုိက္တာဟ ကၽြန္ေတာ့္တုိ႕ ဒီေန႕ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မရွိဘူး ညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္လံုး အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကမပါ
ခုိင္းလုိ႕လုိ႕ မပါရဘူး… ေအးအဲဒါကိုငါသိတယ္ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႕ကိုေခၚခုိင္းတာ ငါကလည္း ေခၚမေပးခ်င္လုိ႕
ျငင္း ၊ သူကလည္းအတင္းေခၚခုိင္း ေခၚမေပးရင္ မင္းတုိ႕တစ္ဖြဲ႕လံုး ငါနဲ႕ေတြ႕မယ္တဲ့ …အဲဒါငါ့ဆီလွမ္းလာတယ္
ငါကလည္းေၾကာက္ျပီး ဟုတ္ကဲ့ အခုအတူတူျဖစ္သြားျပီ ကၽြန္ေတာ္တို႕တည့္သြားျပီ ေခၚေမးျပမယ္ဆုိျပီး မိဆိ
တ္လို႕ေအာ္ျပီးေျပးလာတာ …သူကေျပာတယ္ ဟုတရင္္ဟုတ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေတြ႕မယ္တဲ့…။အဲဒါဆုိသူက
ငါတုိ႕ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ေနမွာ လာလာ နင္တုိ႕ညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္ ငါတုိ႕နဲ့လာေဆာ့“ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကုိ
ကအဖြဲ႕ဆီကိုေျပးလာျပီး သူတို႕အားလံုးမျမင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ကို လက္မေထာင္ျပလုိက္ပါတယ္...။ကၽြန္ေတ
ာ္လည္း ေအာင္ျပီ ဆုိျပီး ၾကိတ္၀မ္းသာေနတာေပါ့…။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေန အဲဒါ လိမ္တာဆိုျပီး ကၽြန္ေတ
ာ္ပုခံုးကိုပုတ္လုိက္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္းအရမ္းကိုလန္႕သြားပါတယ္…။ အဲဒီေနာက္ဘာေတြဆက္ျဖစ္ေသ
းတယ္ ၊ ဘာေတြဆက္ျဖစ္အံုးမယ္ဆုိတာကို အပိုင္း(၂) မွာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရႈၾကပါအံုးဗ်ာ…
ဆက္ပါဦးမည္…

ရာဇာ (ေက်းေတာသားေလး)
17.2.2011