“တံတားဦးက ကြမ္းနု၀ါ
ငါန္းျမာက ေဆး
ကြမ္းသီး ေတာင္ငူနွင့္
ကုိင္းထံုးျဖဴ ျပည္ရွား
သာ၀ါးလို႔ေထြး” ဆုိတဲ့ကဗ်ာေလးကို လူတုိင္းသိၾကျပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အနည္းငယ္ျပန္ေျပာပါရေစ။ကြ
မ္းတစ္ယာ ၀ါးေတာ့မယ္ဆုိရင္ အဲဒီကြမ္းယာထဲထည့္ဖို႔ပစၥည္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲဒီ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့ တံတားဦးကထြက္တဲ့ ကြမ္းနု၀ါ၊ ငါန္းျမာကထြက္တဲ့ ေဆးရြက္ၾကီး၊ ေတာင္ငူကထြက္တဲ့ကြ
မ္းသီး၊ စစ္ကိုင္းကထြက္တဲ့ထံုး နဲ႔ ျပည္ကထြက္တဲ့ ရွားတုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေဒသေတြကထြက္တဲ့ ပစၥည္း
ေတြက အေကာင္းဆံုးေပါ့။ အဲဒီပစၥည္းေတြထဲကမွ ငါန္းျမာကထြက္တဲ့ေဆးအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပမွာပါ။
ဗာဂ်ီးနီးယားေဆးရြက္
ေဆးလိပ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကြ႔ၾကီးရြာကေလးဟာလည္း ငါန္းျမာနဲ႔ သိပ္ျပီးအလွမ္းမေ၀းလွပါဘူး။ ငါန္းျမာကေဆးဆုိတဲ့
အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေဒသေတြေရာ ပါတာေပါ့ဗ်ာ။ ေဆးရြက္ၾကီးက အမ်ိဳးအစား(၂)မ်ိဳးရွိပါတယ္။
(၁)ဗာဂ်ီးနီးယား
(၂)ဗမာေဆးရြက္ၾကီးတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
(၁)ဗာဂ်ီးနီးယားေဆးရြက္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဒသမွာ အနည္းငယ္မွ်သာစိုက္ပ်ိဳးၾကပါတယ္။ ဗာဂ်ီးနီးယားေ
ဆးဟာ စိုက္ပ်ိဳးရတာ အရမ္းလြယ္ကူျပီး သက္သာလွပါတယ္။ အပင္ပံုစံကေတာ့ အရပ္ျမင့္ျပီး ၊အရြက္ပံုစံ
က ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာေလးေတြပါ။ စုိက္ပ်ိဳးရတာ သက္သာလွေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္မစိုက္ပ်ိဳးၾကတာလဲဆုိရင္
အစုိးရေပါင္းရံုေတြကသာ ၀ယ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ၀ယ္သူရွားပါးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗာဂ်ီးနီးယား ေဆး
ရြက္ခူးလို႔ရတဲ့အရြယ္ေရာက္ရင္ ခူးျပီး ေပါင္းရံုကို တန္းပို႔လုိက္ရံုပါ။ ဘာမွမလုပ္ရပါဘူး။ အဲဒီေဆးရြက္ကို
ေတာ့ စီးကရက္ ျပဳလုပ္တဲ့ေနရာမွာ အသံုးျပဳတာျဖစ္ပါတယ္။ေဆးရြက္ေတြ အားလံုးခူးျပီးတဲ့အခ်ိန္ေရာက္
ရင္ေတာ့ ေဆးရုိးကို တူးျပီး အေျခာက္လွမ္း။ေျခာက္သြားျပီဆုိတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဆးရုိးကို ေရာင္းလုိ႔ရပါတ
ယ္။(ဗာဂ်ီးနီးယားေဆးရြက္ဟာ ဗမာေဆးရြက္ေလာက္ ပိုက္ဆံမရပါ)။
ဗမာေဆးပင္
ဗမာေဆးပင္
ေဆးသီးခုိင္(ေဆးၾကီးခုိင္)
ေဆးရြက္ေျခာက္
(၂)ဗမာေဆးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဒသမွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္စုိက္ပ်ိဳးၾကပါတယ္။ ဗမာေဆး စိုက္ရတာ
အရမ္းလက္၀င္လွပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးတဲ့အခ်ိန္ကေန ျပီးဆံုးသည့္အခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပပါမယ္။ မိုးဦးအ
ဆံုး ၊မုိးလယ္အစေလာက္မွာ မ်ိဳးေစ့ခ်ရပါတယ္။ မ်ိဳးေစ့ခ်တယ္ဆုိတာ ေဆးေစ့ေလးေတြကို ထြန္ယက္စိုက္
ပ်ိဳးထားတဲ့ ေျမေနရာေလးမွာ ပ်ိဳးခ်တာကိုေျပာတာပါ။ေျပာရရင္ေတာ့ စပါးပ်ိဳးေထာင္သလုိေပါ့။ စုိက္ေလာ
က္တဲ့အရြယ္ေရာက္မွ စိုက္ပ်ိဳးမဲ့ေျမကြက္ထဲကို ေရႊ႕ေျပာင္းစုိက္ပ်ိဳးၾကရတာပါ။ ေဆးေစ့ေလးေတြ အပင္ေပါ
က္လာျပီ ဆုိရင္ေတာ့ ေပါင္းျမက္ေလးေတြ မရွိေအာင္ ေပါင္းသင္ေပးပါတယ္။ ေဆးေစ့အံု ေပါင္းသင္တယ္
လုိ႔ေခၚတာပါ။ (လူတုိင္းလုပ္လုိ႔မရပါ ပ်ိဳးပင္ေလးေတြ ထိခိုက္မွာစိုးသည့္အတြက္)။ မိုးေတြလႈိင္လႈိင္ရြာတဲ့၀ါ
ေခါင္လာေလာက္ဆုိရင္ စတင္စိုက္ပ်ိဳးၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေတာ္သလင္းလမွ စိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးစုိက္ပ်ိဳးတဲ့သူေတြကေတာ့ သီတင္းကၽြတ္လေပါ့။ အဲလုိေဆးစိုက္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ျပီဆုိရင္ေတာ့ ေဆးပင္
ပ်ိဳး၀ယ္တဲ့သူေတြ အရမ္းေပါပါတယ္။ တစ္ပင္ကို (၁၀)ျဖင့္ တစ္ဆယ္ အဲလုိေရာင္းရတာပါ။ေဆးစိုက္ျပီးလို႔
မုိးမရြာေတာ့ရင္ ေရလုိက္ေလာင္းေပးရပါတယ္။ စိုက္ျပီးခါစ မုိးရြာျပန္ရင္လည္း ေဆးပ်ိဳးပင္ေလးေတြကိုေျမ
ျမဳတ္သြားတတ္ျပန္ပါတယ္။ အဲလုိျဖစ္တာကိုေတာ့ ေျမျမိဳတယ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ေဆးခင္းေလးအရြယ္ေရာက္
လာရင္ေတာ့ ေပါက္တူးေပါက္ေပးရပါတယ္။ အရြက္ (၈)ရြက္(၉)ရြက္ေလာက္တဲ့ ရွိလာျပီဆုိရင္ေတာ့ စျပီး
ညြန္႔ဖူးဆိတ္ရပါတယ္။(ညြန္႔ဖူးဆိတ္တယ္ဆုိတာ အဲဒီ အရြက္ေတြထဲက အညြန္႔ေလးကိုစိတ္ျပီး ေအာက္ကစျပီ
းျဖစ္လာတဲ့အရြက္(၃)ရြက္ေလာက္ကို ခူးပစ္ပါတယ္။(၅)ရြက္ (၆) ရြက္က အမ်ားဆံုးထားတာေပါ့။ေအာက္
ကခူးပစ္လုိက္တဲ့ အရြက္ကိုေတာ့ ခ်က္ရြက္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ အဲဒီလုိ ညြန္႔ဖူးစိတ္ျပီးလုိ႔ တစ္ပါတ္ေလာက္ေန
ရင္ အဲဒီစိတ္ထားတဲ့ အညြန္႔ေနရာကေန အတက္ေတြထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီအတက္ေတြကို တစ္ခါဖယ္ရ
ျပန္ပါတယ္။ဖယ္ျပီး အတက္ထက္ျပီးထြက္လာေအာင္ေစာင့္ ထြက္လာတဲ့ဟာကိုဖယ္ရျပန္ပါတယ္။ ခဏက
ခ်န္ထားတဲ့ အရြက္(၅)ရြက္မရင့္မခ်င္းေပါ့။ အဲဒီအရြက္ေတြရင့္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္က်မွ တစ္ပင္တစ္ေလကို အတ
က္မခ်ိဳးပဲ ခ်န္ထားပါတယ္။ ဘာအတြက္လည္းဆုိေတာ့ မ်ိဳးေစ့အတြက္ပါ။ အဲဒီမ်ိဳးေစ့အတက္ၾကီးကိုေတာ့
ေဆးညြန္႔ဖူးခုိင္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ေဆးေတြရင့္ျပီဆုိရင္ေတာ့ ရင့္တဲ့အရြက္ကို အရင္ခူးရပါတယ္။ ခူးလုိ႔ရတဲ့အ
ရြက္ကို တစ္ေယာက္က တံုးေပၚတင္ျပီး တုတ္နဲ႔ထုေပးတာကို တစ္ေယာက္က ေကာက္ယူရပါတယ္။ အဲဒီ
ေအာက္ကခံတဲ့တံုးကို ေဆးထုတုံုးလု႔ိေခၚျပီး၊ ထုတဲ့ တုတ္ကိုေတာ့ ေဆးထုတုတ္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ အဲဒီထုလုိ
က္လုိ႔ရလာတဲ့အရြက္ကို ေကာက္တဲ့သူကိုေတာ့ ေဆးစြဲတဲ့သူလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီထုျပီးသား
ေဆးရြက္ေတြကို တလင္းျပင္မွာ လွမ္းရပါတယ္။ ေလတုိက္မယ္ထင္ရင္ ေဆးရြက္ကို တုတ္ေခ်ာင္းေလးေ
တြနဲ႔ဖိရပါတယ္။ အဲဒီတုတ္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုေတာ့ ေဆးျပာဖိလို႔ေခၚပါတယ္။ အဲဒီလုိလွမ္းျပီး (၄)ရက္ေလ
ာက္ေနရင္ေတာ့ ေဆးရြက္ေတြ ေျခာက္ေနပါျပီ။ အဲဒီေျခာက္တဲ့အရြက္ကို ေကာက္ရပါတယ္။ အဲဒါကိုေတာ့
ေဆးေကာက္တယ္လို႔ေခၚပါတယ္။ အဲဒီလုိလွမ္းထားလုိ႔ အရမ္းေျခာက္သြားရင္ ေရပန္းေလးနဲ႔ ပန္းျပီးေကာ
က္ရျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလဆို ေဆးရြက္လွမ္းထားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလေပြထုိးသြားလုိ႔ ေဆးရြက္ေတြ ပ်
က္စီးျပီး ဟုိလြင့္ ဒီလြင့္ကရွိပါေသးတယ္။ မျပီးမခ်င္း အဲလုိေတြလုပ္ေနရတာပါ။ ေဆးပင္ကို ကိုင္ျပီးရင္ေတ
ာ့ ေဆးေခ်း ဆုိတာတက္ပါတယ္။ စီးျပီးေတာ့ မဲေနတာပါ..အရသာကေတာ့ အရမ္းခါးတာဗ်ာ။ အဲဒီတက္တဲ့
ေဆးေခ်းက ဆပ္ျပာနဲ႔ေဆးရင္ မေျပာင္ပါဘူး။ခရမ္းခ်ဥ္ပင္က ခရမ္းခ်ဥ္သီးအမွည့္ေလးေတြကို ဆြတ္ျပီး ပြ
တ္လုိက္ရင္ေတာ့ ခဏက ေဆးၾကီးေတြက ထြက္ေျပးသလားေတာင္ ေအာက္ေမ့ရပါတယ္။ (သူ႔ဟာနဲ႔သူေ
ေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲေနာ္)။ ခဏကေဆးရြက္ေျခာက္ေတြကို အိမ္ေရာက္ရင္ တစ္ရြက္ခ်င္း စီ ေလးေထာင့္
ထပ္ျပီးပံုထားရပါတယ္။ အဲဒါကိုေတာ့ ေဆးဆုိင္တယ္လို႔ေခၚပါတယ္။ ေဆးရြက္စိုက္တဲ့ဆီက လူေတြမဟု
တ္ရင္ေတာ့ အရက္ေသာက္စရာမလုိပဲ မူးသြားမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နွာေခါင္းကေတာ့ ယဥ္ေနျပီေလ။ အဲလို
ဆိုင္ျပီးသား ေဆးပံုၾကီးကို မုိးဦးက်ရင္ေတာ့ ေဆးကိုင္ၾကရပါတယ္။ ေဆးကိုင္တယ္ဆုိတာ ေျခာက္ေနတဲ့ေ
ဆးရြက္ပံုၾကီးကို ေရနဲ႔ျဖန္းျပီး အစီအစဥ္တက် ျပန္ပံုထားတာပါ(ေျပာရရင္ေတာ့ ေရနဲ႔နွပ္ထားတာေပါ့ အိသြ
ားေအာင္လို႔ေလ)။ အဲဒီနွပ္ထားတဲ့ေဆးရြက္ေတြကိုေတာ့ ေနာက္(၅)ရက္ေလာက္ေနရင္ ပုတ္(ေရႊဘုိဘက္
ေတြကေတာ့ တုိလုိ႔ေခၚတာၾကားဖူးတာပဲ)ထဲကို အစီအစဥ္တက် ထည့္ရပါတယ္။ အဲဒါကိုေတာ့ ေဆးသိပ္
တယ္လုိ႔ေခၚတာပါ။ ေဆးကုိင္တဲ့အခ်ိန္ နဲ႔ ေဆးသိပ္တဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ေတာင္သူေတြအခ်င္းခ်င္း အျပန္အ
လွန္ ကူလုပ္ၾကတာပါ။ ကုိယ့္အလွည့္သူလုပ္ သူ႔အလွည့္ကိုယ္လုပ္နဲ႔ေပ့ါ။ ေဆးကိုင္တဲ့ေန႔မွာေတာ့ ထမင္း
ဟင္း အေကာင္း ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးရပါတယ္။ အဲဒီေဆးရြက္ၾကီးေတြကိုေတာ့ ေဆးလိပ္ခံုေတြက၀ယ္သ
လုိ၊ ေဆးမစိုက္တဲ့အရပ္ေဒသေတြကလည္း၀ယ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာမွာေတာ့ ေျပာင္းဖူးဖက္နဲ႔ ေ
ဆးပင္ကရတဲ့အရုိးကို အေျခာက္လွမ္းျပီး စင္းထားတဲ့ဟာကုိ ေဆးရြက္ၾကီးထည့္ျပီး ေျပာင္းဖူးေဆးဖက္လိပ္
ေတြလုပ္ေသာက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ျပီး အခ်ိဳ႕ေသာလူၾကီးေတြက ေဆးရြက္ၾကီးကို ပါးစပ္ထဲမွာငံုတတ္ၾက
ပါတယ္။ကြမ္းဆုိင္ေတြက ဗမာေဆးပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ နွပ္ေဆးပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီေဆးေတြအားလံုးက ေဆးရြက္ၾကီးက
ေနလုပ္တာပါ။ ေဆးပင္ရဲ့ အရိုးေဆးရုိးကိုေတာ့ ေဆးလိပ္အတြင္းထဲက ေဆးသားအျဖစ္ အသံုးျပဳၾကပါတ
ယ္။ ကိုင္း...ေဆးပင္တစ္ပင္ရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခဲပင္ပန္းလွပါသလဲ။ ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့သူေ
ေတြ၊ ကြမ္းထဲကို ေဆးထည့္စားတဲ့သူေတြကေတာ့ အလြယ္တကူ ပိုက္ဆံေလးေပးလုိက္ရံုပါပဲ။ တကယ္စုိ
က္ပ်ိဳးရတဲ့ ေတာင္သူေတြကေတာ့ အဆင့္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ျပဳလုပ္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေတာင္
သူဦးၾကီးေတြဟာ လူသားတုိင္းရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြ ျဖစ္မေနၾကေပဘူးလား။ တစ္ခ်ိဳ႕ ျမိဳ႕သူ၊ ျမိဳ႕သားေတြ
က ေတာသူ၊ ေတာင္သားေတြဆို အထင္ေသးတတ္ၾကပါတယ္။ ဇာတ္ကားေတြထဲမွာဆုိရင္လည္း ေတာသူ
၊ ေတာင္သားေတြကို မတူမတန္တဲ့သူေတြလုိ သေဘာထားတတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အထင္ေတာ့ အဲဒါ
ေတြက ေတာဓေလ့နဲ႔ေ၀းတဲ့ ျမိဳ႕သူ၊ ျမိဳ႕သားေတြအတြက္ေတာ့ အထင္အျမင္လြဲစရာေတြလုိ႔ထင္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ေတာသားမုိ႔ အဲလုိေတြေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး ဆုိတာကိုေတာ့ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ေတာသူ၊ ေတာင္သားေတြဟာ လူသားတုိင္းအတြက္ ေက်းဇူးရွင္ေတြဆုိတာကိုေတာ့ မေမ့သင့္ပါဘူးေနာ္။
ေက်းဇူးရွင္ေတြကို မကူညီခ်င္ေနလုိက္ပါ မေစာ္ကားမိၾကပါေစနဲ႔လို႔ ေတာ့ ေျပာလုိက္ပါရေစေနာ္...။
(ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေရးသားခ်က္မ်ား အဓိပၸါယ္မေပၚလြင္ခဲ့ပါက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ညံ့ဖ်င္းမႈသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း
၀န္ခံ အပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။)
စာဖတ္သူရဲ့ ရင္ထဲကလာတဲ့ စကားေလးေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။
(အားလံုး ေက်းဇူးရွိတဲ့သူကို ေက်းဇူးဆပ္နုိင္ၾကပါေစ...)
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္လ်က္....
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
11.3.2011
4 comments:
ကိုင္း..ရြာသား..စလုံး ဆလိမ္ ပီေအာင္ေရးပါအုန္း..
ရန္ကုန္က လူေတြက ဗမာမစစ္ၾကတာမ်ားလို႔ မပီတာကို မေျပာလိုေပမဲ့ အညာသား ဗမာ အစစ္ကေတာ့သတိထားပါအုန္း...
(လူတုိင္းလုပ္လုိ႔မရပါ ပ်ိဳးပင္ေလးေတြ ထိခိုက္မွာဆုိးသည့္အတြက္ )
ထိခိုက္မွာစိုး (စိုးရိမ္) တာ၊ ဆိုးတာမဟုတ္ပါဘူး
(ညြန္႔ဖူးစိတ္တယ္ဆုိတာ အဲဒီ အရြက္ေတြထဲက အညြန္႔ေလးကိုစိတ္ျပီး) ....အညြန္႔ေလးေတြကို ဆိတ္တာပါ..စိတ္တာမဟုတ္ပါဘူး..လက္နဲ႔ဆိတ္ပစ္တာပါ
ဘေလာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ..စကားမပီတာေတြ သတ္ပုံမွားၾကတာေတြ ခနခန ေတြ႔ေနတာ ၾကာပါျပီ..ကာယကံရွင္ကမွ ဂရုတစိုက္ မျပင္( တခ်ိဳ႕က အမွန္ကို သိကိုမသိတာ) ၾကေတာ့ ေျပာရတာေမာလို႔ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး..ဗမာစစ္စစ္ အညာသားခ်င္းမို႔ ခုလဲေျပာမိတာ..မၾကိဳက္ရင္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး..
တကယ္ဆုိ က်မတုိ ့ျမန္မာနုိင္ငံမွာ နည္းပညာ ေတြ မတုိးတက္ သလုိ အခြန္ေကာက္ေတြကမ်ား အခက္ခဲ ျဖစ္တာအကူညီမရတာေတြ ရိွေနေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးသမွ် က်ယ္၂ျပန့္၂ မထြက္ဘူးေပါ့ ဥပမာ စက္နဲ ့စိုက္တာ ရိတ္သိမ္းတာ လယ္ထြန္တာမ်ိဳး ဆုိရင္ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာ လူသက္သာ အပ်က္စီးနည္း အထြက္တုိး နုိင္တယ္။ နုိင္ငံျခားစိုက္ပိ်ဳးေရးက ေခတ္မီွနည္းပညာ ေတြနဲ ့ဆုိေတာ့ သုေတသနလုပ္ျပီး မ်ိဳးေကာင္းေတြ ထုတ္နုိင္ျကတာ တကယ္ အားက်ဖို ့ေကာင္း ပါတယ္။ တကယ္ဆုိရင္ စုိက္ပ်ိဳးေရးလုပ္တဲ့သူေတြ ေမြးျမဴေရး လုပ္တဲ့သူေတြက နည္းပညာ အျပင္ ပံ့ပိုးကူညီမွု ့သာရရင္ ပိုေအာင္ျမင္မွာပါ။
ေျပာရရင္ အစၥေရးနုိင္ငံကုိ အေတာ္ ခီ်းက်ဴးမိတယ္ သဲကႏၱာရ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြမွာ စုိက္ခင္းအရ စုိက္နုိင္တာ တကယ္ ဥာဏ္သြားတာဘဲ။
ကုိယ့္ျမန္မာနုိင္ငံသားေတြကေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ အခ်င္းခ်င္းနိွမ္တာ အတင္းေျပာတာ ကိုယ့္ထက္သာ မနာလုိတာေတြ မ်ားေနတာပါဘဲ။ နိင္ငံျခားသားေတြက ေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရိွစြပါ။
အင္ဂလန္မွာ လမ္းေဘးဆုိင္းဘုတ္မီးလံုးျပင္တဲ့သူေတြ တခ်ိဳ ့ ၀န္ျကီးေတြေလာက္ နီးပါးလစာရျကတာ။
လူကို လူလုိ ့ဘဲ ျမင္နုိင္ျကပါေစ လူသားအခ်င္းခ်င္း နိွပ္စက္ နိွမ့္ခ်မွု ့မ်ားမွ ကင္းေ၀းနုိင္ပါေစ
အစ္ကိုေက်းဇူးပါဗ်ာ။ အခုလုိလာလည္တာေက်းဇူးေနာ္။ျပင္လုိက္ပါျပီ။
အင္းအခုမွပဲေသေသခ်ာခ်ာသိရေတာ့တယ္။
ေက်းေက်းအကိုေရ....
ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစ။
Post a Comment