ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ

ဒီတစ္ခါေတာ့ အညာေျမရဲ့ အဓိက အစားအစာထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္အေၾကာင္းကို ေရးအံုးမယ္ေနာ္
..။ဘယ္လုိ စိုက္ပ်ိဳးတယ္..ဘယ္လုိ အသံုး၀င္တယ္ဆုိတာေလးေတြေပါ့။

ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ကုိေတာ့ လူတုိင္းသိလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ခ်က္စားပံု ခ်က္စားနည္းေတြကေတာ့ မူကြဲ
ေလးေတြ ရွိနုိင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႔စ္ေလးကို ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ဒီ
ပုိ႔စ္ေလးက ဗဟုသုတ မရဘူးဆုိရင္လည္း ဒီပုိ႔စ္ကို ဖတ္တဲ့သူေတြတုိင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳျပီးေတာင္းပန္
ပါတယ္ဗ်ာ။

ခ်ဥ္ေပါင္ပင္က ရာသီတုိင္းမွာ စိုက္ပ်ိဳးလုိ႔ရတဲ့အပင္ပါ။ ေျမေဆြးေလးထဲ ထည့္ျပီးစိုက္လုိက္ရင္ကို ျဖစ္တ
ာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီမွာေတာ့ တကူးတက မစိုက္ပ်ိဳးၾကပါဘူး။ ေတာထဲမွာ အေလ့က်ကို ေပါက္တာပါ။
အရင္နွစ္ေတြက စိုက္ပ်ိဳးျပီးသား အပင္ေဟာင္းေတြက ေနာက္နွစ္ မုိးဦးက်တာနဲ႔ တန္းေပါက္ေတာ့တာပါ
ပဲ။ အဲဒီ အေလ့က် ေပါက္ေနတဲ့ အပင္ေလးကို ေရႊ႕စိုက္လုိက္ရင္ကို ျပီးပါျပီ။ ဘာမွကို လုပ္စရာမလုိတာ
ပါ။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ေပါပံုမ်ား တခါတေလဆုိ ႏြားေတာင္ ရိတ္ေကၽြးၾကပါေသးတယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ကိုသံုးမ်ိဳး
ခြဲထားတာပါ...ဘိလပ္ခ်ဥ္ေပါင္၊ လက္ျခား၊ ဗမာခ်ဥ္ေပါင္ဆုိျပီးေပါ့။

 ခ်ဥ္ေပါင္သံုးမ်ိဳးစလံုးေပါက္ေရာက္ပံုခ်င္း အကုန္တူပါတယ္။ ကြဲျပားသြားတာက အရြက္ပံုစံေလးရယ္၊ အ

ရသာရယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရြာဘက္ေတြမွာေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ကို ေႏြရာသီမွာ မစိုက္ပ်ိဳးၾကဘူးေလ။ဘ
ာလို႔လည္း ဆုိေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္ ၾကီးထြားဖုိ႔ ေရအဆင္မေျပလုိ႔ပါ။ အညာေႏြကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲေလ
...ေလကတျဖဴးျဖဴး၊ ဖုန္ကတေထာင္းေထာင္း၊ ေနကဆုိ ပူလုိက္တာ အရမ္းေပါ့။စက္ေရတြင္းတူးထားတဲ့
သူေတြကေတာ့ ေရေလာင္းျပီး စိုက္ပ်ိဳးတာေပါ့ဗ်ာ။ အရြယ္ေရာက္ျပီဆုိမွ ေရာင္းစားတာေပါ့။ ေတာအရပ္
ေဒသဆုိေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ တစ္ရာဖုိး လွည္းတစ္စီးတုိက္ ရတယ္ ဆုိသလုိုပါပဲ။ အဲလုိေပါတာဆုိေတာ့
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္က အညာေျမရဲ့ အဓိကအစားအစာျဖစ္လာတာေပါ့။

ဘိလပ္ခ်ဥ္ေပါင္ပင္

ဘိလပ္ခ်ဥ္ေပါင္ဆုိတာ အရြက္က လက္၀ါးပံုစံေလးပါ။ သူ႔ရဲ့ အရသာက နည္းနည္းဖန္ပါတယ္။ အဲဒီခ်ဥ္ေ
ပါင္ကို ငရုတ္သီးအစိမ္းနဲ႔ ငါးပိေလးထည့္ျပီး(ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ငါးပိခ်က္) ခ်က္စားရင္ အရမ္းေကာင္းတာပါ။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ခ်ဥ္ရည္ ခ်က္တဲ့အထဲမွာ ထည့္တတ္ၾကပါတယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္သီးကေတာ့ ေထ
ာင္းစားရတာေပါ့ဗ်ာ။ ခ်ဥ္ေပါင္ ရြက္ကို မွ်စ္ေပါက္ေလးနဲ႔ ေၾကာ္စားရင္လည္း အရမ္းေကာင္းတာဗ်။

ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခား

ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခားဆုိတာကေတာ့ အရြက္က ခၽြန္ခၽြန္ေလး သံုးခြပါပါတယ္။ အဲဒီခ်ဥ္ေပါင္ကေတာ့ အရသ
ာ ေကာင္းပါတယ္။ အရမ္းအခ်ဥ္ၾကီးလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဖန္လည္းမဖန္ဘူး။ အဲဒီအရြက္ကိုေတာ့ ငရုတ္သီး
စိမ္း၊ ပုဇြန္ေျခာက္ေလးနဲ႔ ေၾကာ္စားရင္ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ခ်ဥ္ရည္ခ်က္တဲ့ အခါမွာေတာ့ အဲဒီအရြက္
ကို အသံုးျပဳပါတယ္။ အဲဒီအရြက္ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုမွ ဘိလပ္ရြက္တို႔၊ ဗမာခ်ဥ္ေပါင္ရြက္တို႔ကို ထည့္တာပါ။
အဲဒီ ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခား ခ်က္ထားရင္ေတာ့ လူၾကီးေတြ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္..“ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခား ၾကက္
သားနဲ႔မလဲနုိင္”ဘူးတဲ့ေလ။ အဲဒီခ်ဥ္ေပါင္ကိုေတာ့ ေရႊဘုိခ်ဥ္ေပါင္လုိ႔လည္း ေခၚပါေသးတယ္။

ဗမာခ်ဥ္ေပါင္(ခ်ဥ္ေပါင္ခါး)

ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခားပင္နွင့္ ခ်ဥ္ေပါင္သီး

ခ်ဥ္ေပါင္ခ်ဥ္ရည္ဟင္း

ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္

ဗမာခ်ဥ္ေပါင္ဆုိတာကေတာ့ အရြက္က နည္းနည္း ၾကမ္းသလုိပါပဲ။ အရြက္က သံုးခြ ေပမယ့္ သူကနည္း
နည္းၾကီးေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္လက္ျခားနဲ႔က တူသလုိနဲ႔ မတူပါဘူး။ အဲဒီခ်ဥ္ေပါင္ရြက္က နွင္းက်ျပီးသြားရင္ ခါး
ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီခ်ဥ္ေပါင္ကိုေတာ့ နွင္းမက်ေတာ့တဲ့ တေပါင္းလေလာက္မွ စားလုိ႔ေကာင္းတာ
ပါ။ အဲဒီအရြက္ကိုေတာ့ သိပ္ေတာင္ မစားက်ပါဘူး။ ဟုိခ်ဥ္ေပါင္ နွစ္မ်ိဳး တုန္းျပီဆုိမွ (လက္ျခားနဲ႔ ဘိလပ္
ရြက္ေတြ မရွိေတာ့မွ) စားၾကတာပါ။ ခ်ဥ္ေပါင္သီးကေတာ့ အပင္သံုးမ်ိဳးစလံုး တူတူပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ခ်ဥ္
ေပါင္သီးကို ဆြတ္၊ အဲဒီအသီးေပၚက အခြံေလးေတြကိုခြါရပါတယ္။ အဲဒီ အခြံခြါရာမွာလည္း ေဘးကအတ
က္ကေလးေတြ မပါေအာင္ ခြါရတာပါ။ ခြါလို႔ရတဲ့ အဖတ္ကေလးေတြကိုေတာ့ ငရုတ္သီးနဲ႔ ေထာင္းစားပါ
တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ဖူးေထာင္း၊ ငါးပိကင္ ၊ ပဲဟင္းခ်က္ ၊ ဟင္းခ်ိဳေလးနဲ႔ ဆုိရင္ကုိ အသားမပါပဲ စားလုိ႔ အရမ္း
ျမိန္တာပါ။ အညာေဒသမွာ ခ်ဥ္ေပါင္က ေပါေတာ့ အေျခာက္လွမ္းထားတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေျခာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီေရာက္မွ စားဖူးတာပါ။ အခုေတာ့လည္း ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကို အရမ္းလြ
မ္းတယ္ဗ်ာ..ဒီမွာ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္မရွိဘူးေလ။ ရြာမွာတုန္းကေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္က ေပါလြန္းလို႔ မုန္းခ်င္သ
လိုကိုျဖစ္ေနတာ။

အညာေဒသမွာ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ေပါပံုကို ေျပာပါအံုးမယ္...အနည္းငယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အညာေဒသကပံု
ျပင္ေလးေပါ့...။ တစ္ခါက အညာေဒသရဲ့ ရြာကေလးတစ္ရြာမွာ ဘုန္းၾကီး အာဂႏၱဳ တစ္ပါး ေရာက္လာတာ
ေပါ့။ အဲလို ရြာကိုေရာက္လာေတာ့ ရြာသူ၊ ရြာသားေတြက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ပို႔လုိက္ပါတယ္။ ရြာသူ၊ရြာ
သားေတြက ဆြမ္း၊ ကြမ္း ေ၀ယ်ာ၀စၥ အားလံုးတာ၀န္ယူၾကတာေပါ့။ ဘုန္းၾကီးကိုလည္း ပဋိသႏၱာယ စကား
ေျပာၾကတာေပါ့။ “တပည့္ေတာ္တုိ႔ရြာကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆြမ္း၊ ကြမ္း အတြက္ မပူပါနဲ႔ဘုရား။ဟင္း
မေကာင္းဘူးဆုိရင္ေတာင္ ရြာမွာ အသီးအရြက္ေတြေပါပါတယ္ ဘုရား”လို႔ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့။ ဘုန္းၾကီး
ကလည္း ျပန္ျပီး မိန္႔လိုက္တာေပါ့...“ဒကာ၊ဒကာမတုိ႔ အဲဒီအတြက္ေတာ့ ဘာမွမပူၾကနဲ႔ ဘုန္းၾကီးကအ
သီးရြက္ကို ပိုျပီး ၾကိဳက္နွစ္သက္တယ္”လို႔ မိန္႔လုိက္ပါတယ္။ ဒကာ၊ဒကာမေတြလည္း ရြာကထြက္တဲ့ ပဲ
ဟင္း၊ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း၊ ငရုတ္သီးေထာင္း စတဲ့ ဟင္းေတြနဲ႔ပဲ ကပ္တာေပါ့။ဘုန္းၾကီးလည္းစားေကာင္းလြန္း
လုိ႔ သေဘာကို က်ေနတာပဲ။ ရြာသူ၊ ရြာသားေတြကလည္း ဘုန္းၾကီးစားတာကို ၀မ္းသာအားရျဖစ္ျပီး...
“ဘုန္းၾကီးက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းကို သိပ္ၾကိဳက္တာပဲ” သူတုိ႔ခ်င္း ေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို ၾကိဳက္တယ္ဆို
တာသိေတာ့ တစ္ေယာက္ကလာျပီးဆြမ္းပို႔လည္း တျခားဟင္းေတြသာေျပာင္းေျပာင္းျပီးပါတယ္ ခ်ဥ္ေပါင္
ရြက္က အျမဲပါတာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳက္လွပါတယ္ေျပာေျပာ..ၾကာရင္ေတာ့ ျငီးေငြ႔တတ္တာ လူေ
တြရဲ့ သဘာ၀ဆုိေတာ့ ဘုန္းၾကီးလည္း ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကို မုန္းေနတာေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ရက္ေတာ့ ဒကာမ တစ္
ေယာက္ ဆြမ္းအုပ္ လာပို႔ေရာ။ ဘုန္းၾကီးလည္း ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ပါ-မပါ လွမ္းျပီးအကဲခတ္လုိက္တာေပါ့။
ဒကာမကလည္း ဘုန္းၾကီး ၾကည့္ေနတာကိုျမင္ျပီး.. “ဘုန္းဘုန္းဘုရား တပည့္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး
း..ဒီေန႔ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းမပါခဲ့ဘူးဘုရား”လို႔ ေလွ်ာက္လုိက္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးလည္း ၀မ္းသာအားရျဖစ္ျပီး....
“ဟာ..သိပ္ေကာင္းတယ္ေဟ့..ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဆုိတဲ့ အသံၾကားရင္ကုိ သြားကက်ိန္းေန
တာေဟ့”တဲ့။ ကိုင္း..အဲေလာက္ေတာင္ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေပါတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကို မုန္းတုန္းက မုန္းခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ လြမ္းေနတယ္ဗ်ာ။ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း
အရမ္းစားခ်င္မိတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရြာက ယာေတာေလးကို သတိရလုိက္တာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လုိ ခ်ဥ္
ေပါင္ရြက္ကို လြမ္းေနတဲ့သူေတြ ရွိေနၾကမလား မသိဘူးေနာ္....

(ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေရးသားခ်က္မ်ားအဓိပၸါယ္မေပၚလြင္ခဲ့ပါကကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ညံ့ဖ်င္းမႈသာျဖစ္ပါေၾကာင္း

၀န္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။)

စာဖတ္သူရဲ့ ရင္ထဲကလာတဲ့ စကားေလးေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)

17.3.2011