ရာသီေတြေျပာင္း နွစ္ေတြေဟာင္းလဲ
မေျပာင္းအစဥ္ သံေယာဇဥ္နွင့္
ခင္မင္ခဲ့ရ ဒီဘ၀မွာ
အဆံုးဘယ္မွာ ရွိအံ့နည္း...။
မေကာင္းအတူ ေကာင္းအတူနဲ႔
ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လမ္းတစ္ေကြ႔၀ယ္
ဆူးခင္းလမ္းလည္း ရွိခဲ့ျပီ
ပန္းေမြ႔ယာလည္း ရွိခဲ့ျပီ...။
ဘ၀တစ္ေကြ႔ ၾကံဳဆံုေတြ႔တဲ့
ေလာကဓံလႈိင္း မုန္တုိင္းရုိင္းလည္း
နွစ္ေယာက္အတူ လက္ကိုကူလုိ႔
ရဲရဲရင့္ရင့္ ျဖတ္ခဲ့ျပီ...။
ေရမွာအေနၾကာ ေဗဒါေလးဘ၀
ပန္းေလးေတြလည္း ပြင့္ဖူးခဲ့ျပီ
မုန္တုိင္းလာလည္း လြင့္ဖူးခဲ့ျပီ
သူ႔ဘ၀၊ သူ႔အလွ ၊သူ႔မာန္ အျပည့္နဲ႔
ၾကံ့ၾက့ံခံရင္း ေမ်ာေလျပီ...။
ကမၻာေျမက ငါတုိ႔ဘ၀
ေလေျပနုလည္း ၾကံဳဖူးခဲ့ျပီ
မုန္တိုင္းၾကမ္းလည္း ၾကံဳဖူးခဲ့ျပီ
တုိ႔ဘ၀၊ တုိ႔အလွ၊ တို႔မာန္ အျပည့္နဲ႔
ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္း ျဖတ္ခဲ့ျပီ...။
ေလေျပညွင္းညွင္း မုန္တုိင္းသြင္းလည္း
ေနာက္ကိုမဆင္း ေရွ႕ကိုတုိးရင္း
ရဲရဲခ်ီတက္ လက္ကိုဆုပ္လ်က္
အားမာန္အျပည့္နွင့္ ခ်ီေလျပီ...။
ရာဇာ(ေက်းလက္သားေလး)
15.4.2011
4 comments:
ခြန္းအားၿဖစ္ေစတဲ႕ ကဗ်ာေလးမို႕ ေက်းဇူးပါအကို။
ခံစားအားေပးလွ်က္ ။ မဂၤလာရွီေသာနွစ္သစ္ေလး ၿဖစ္ပါေစ။
ဗြမ္းးးးးးး:):):)ေရေလာင္းခဲ႕တယ္ ဖလားၾကိးနဲ႕ :D:D
အကိုေရ ကဗ်ာေလးကုိ ဖက္သြားပါတယ္။ အရမ္းလဲလြမ္းေနမိတယ္ က်ေတာ္ ရဲ့ စုိးစုိးေလးကုိေလ။ သူကေတာ့ လြမ္းလား မလြမ္းလား မသိဘူးဗ်။
ကုိရာဇာ ထာ၀ရ ေပ်ာ္ရႊင္ႏဳိင္ပါေစ။။။
လာဖတ္သြားတယ္ခင္ဗ်။ အတက္ေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
အိန္ဂ်ယ္...အိန္ဂ်ယ္အတြက္ ခြန္အားျဖစ္ေစတယ္ ဆုိလုိ႔ ေက်းဇူးေနာ္..
ကို.... ကိုေရ ကိုလြမ္းေနသလုိ ကိုရဲ့ ေကာင္မေလး စိုုးစုိး လည္း လြမ္း
ေနမွာပါ...။
နယ္သားေလး ခႏြဲ... လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးဗ်ာ..
အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္...
Post a Comment