ေႏြဦးေပါက္ ရာသီျဖစ္လုိ႔ ေတာင္သူတုိင္း အလုပ္သိမ္းျပီးလုိ႔ အနားယူတဲ့ အခ်ိန္ကာလ။ 1979 ခုနွစ္
ေလာက္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္က အစျပဳလုိ႔...
သာယာကုန္း တစ္ရြာလံုး ျမဴခိုးတုိ႔ကဖုံးအုပ္ထားေလသည္။ တမာပင္ေပၚက ဥၾသငွက္ကလည္း လြမ္း
ေတးေတြ သီေနလုိက္ပံုမ်ား ၾကားရသူတုိင္း လြမ္းေမာခ်င္စရာ။ အဲဒီလုိ လြမ္းစရာ ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္
ကာလမွာ အလြမ္းဆိုတာ မရွိ.. အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ေနတဲ့ စံုတြဲ တစ္တြဲေတာ့ ရွိေလရဲ့....။ သူတုိ႔ကေတ
ာ့ ခ်စ္တင္နဲ႔ ေခ်ာလွ ေလ။ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္နံွ ဘ၀ ေရာက္ခါစ ဆုိေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္လုိ႔ မဆံုး တျပံဳး
ျပံဳးနဲ႔ မုိးမျမင္ ေလမျမင္ ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့...။
ေခ်ာလွ လုိ႔ နာမည္ေပးထားေပမယ့္လည္း သာမန္ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ ေလးပါပဲ...။ သူမက သာမန္ဆို
ေပမယ့္ ခ်စ္တင္ကေတာ့ မင္းသားရုပ္မ်ိဳးဗ်...။ အသားက ျဖဴျဖဴ ၊ ေဒါင္က ေကာင္းေကာင္း ...ေျပာရ
ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခ်ာတာေပါ့...။အဲလို ေခ်ာတာဆုိေတာ့ စိတ္၀င္စားတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ
လည္းရွိတာေပါ့...။ အဲလုိထဲကမွ စိတ္သေဘာထား ေကာင္းမြန္တဲ့ ေခ်ာလွကို ေရြးျပီး ခ်စ္သူ ျဖစ္ခဲ့တာ
ေလ။ ခ်စ္သူ သက္တမ္း နွစ္နွစ္ေလာက္ ေနမွ လက္ထပ္တာ။ သူတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးက အဆင္ေျပ
ပါတယ္။ လင္မယား နွစ္ေယာက္ တစ္အုိး တစ္အိမ္ ထူေထာင္ျပီး ေနၾကတာေလ...။
“ကိုရင္သာေမာင္ က်ဳပ္ ေခ်ာလွတို႔အိမ္သြားအံုးမယ္ေတာ့..” ေဒၚအံုးၾကည္ သမီးအိမ္သြားဖို႔ သူ႔ေယာ
က်္ားကို ေျပာလုိကျခင္းပါ။
“ေအး သြားသြား... ငါျပီးမွ လုိက္ခဲ့မယ္ဟ..”
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေဒၚအံုးၾကည္ ေတာင္၀ိုင္းက သမီးအိမ္ကို ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
“ဟဲ့ အံုးၾကည္ ဘယ္တုန္းဟဲ့...”
“ေၾသာ္..မေဌးပါလား....ေတာင္၀ုိင္း သြားမလုိ႔ေလ သမီးဆီကို။ မၾကည္ ေရာ ဘယ္တုန္း”
“ေျမာက္ဘက္ရြာ သြားမလုိ႔ပါေအ...”
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နႈတ္ဆက္ျပီး လုိရာခရီးကို ဆက္သြားၾကပါသည္။
“သမီး ေခ်ာလွ အေမလာျပီ ေခြးေလးၾကည့္အံုး ငါ့ကိုက္အံုးမယ္...”
“လာပါ အေမရယ္ ေခြးက ခ်ည္ထားပါတယ္ေတာ့”
“ညည္း ေယာက္်ားေရာ ဘယ္သြားတုန္း မျမင္ပါလား...”
“ကိုခ်စ္ က ေတာထဲသြားတယ္ အေမရဲ့...”
“ေအး..ညည္း ေယာက္်ားက ညည္းကို ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ေနာ္။ ညည္း ေယာက္်ားရ ကံေကာင္းတယ္...
ကိုယ့္ ေယာက္်ား လုိေလေသး မရွိေအာင္ ျပဳစု၊ မယား၀တၱရား ေက်ပြန္ ၾကားလား”
“ဟုတ္ အေမ က်ဳပ္သိပါတယ္ေတာ့..က်ဳပ္တုိ႔ အဆင္ေျပပါတယ္...”
“ဟာ အရီးၾကည္ ေရာက္ေနတာကိုး ...”
“ဟုတ္ပါ့... မင္းျပန္လာပလား... ခါးပိုက္ထဲက ဘာေတြတုန္းဟဲ့ ”။
“အရီးရာ ကင္းပံုသီး ေတြ ေတြ႔လို႔ ဆြတ္လာတာဗ်... ျပန္ရင္ ယူသြားအံုးေလ ခ်က္စားဖုိ႔...”
“ကုိခ်စ္ ေရာ့ ေရေလးေသာက္လုိက္အံုး...” မေခ်ာလွ က ေယာက်္ားကို ေရခပ္ေပးလုိက္ပါသည္။
“ထမင္းစား ေတာ့မလား ကိုခ်စ္ ...”
“မစားေသးပါဘူးကြာ ေရခ်ိဳးျပီးမွ စားေတာ့မယ္... အရီးကို ထမင္းခူးေကၽြးေလ...”
“ေတာ္ပါျပီ ခ်စ္တင္ရယ္.. ငါစားျပီးမွ ထြက္လာတာဟဲ့...”
“မိေခ်ာ.... အေဖလာမယ္ ေခြးေလးၾကည့္အံုး..”
“လာလာ အေဖ ေခြးက ခ်ည္ထားတယ္..”
“ဦးေမာင္ ဒီေန႔ ေတာထဲမသြားဘူးလား...”ကုိခ်စ္တင္ ေယာကၡထီးကို နႈတ္ဆက္လုိက္ပါသည္။
“ေအးကြ.. ဒီေန႔ မသြားဘူး...”
အဲဒီေနာက္ သူတုိ႔ မိသားစု စကားေတြ ေျပာေနၾကပါသည္။ ဘ၀ေရွ႕ေရး အတြက္၊ စီးပြားေရး၊ က်န္း
မာေရး အစံုပါပဲ....
“ကိုင္း ေခ်ာလွ ေမာင္ခ်စ္ ငါတုိ႔ ျပန္မယ္ေနာ္...”
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဦးသာေမာင္တုိ႔ လင္မယား နႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္သြားၾကပါသည္။
................................................................................................................................
ေႏြမွ မုိး၊ မုိးမွ ေဆာင္းရာသီ သို႔ ေျပာင္းလဲ လာေပျပီ...။
ရာသီေတြ ေျပာင္းလဲ လာသလုိ ေခ်ာလွလည္း ေလာက သဘာ၀အရ ေျပာင္းလဲ လာေပျပီ...။
ေခ်ာလွတစ္ေယာက္ မနက္အိပ္ယာ ထကတည္းက အန္ေနတာက ညေနေစာင္းတဲ့ အထိ မရပ္ေသး..။
ကိုခ်စ္တင္လည္း စိုးရိမ္တာေပါ့...။ အစာအဆိပ္မ်ားျဖစ္တာလား ဆိုျပီး ကိုခ်စ္တင္ သူ႔အေမကို သြားေ
ခၚရင္း အရီးၾကည္နဲ႔ ဦးေမာင္ကို ၀င္ေခၚလုိက္ပါသည္။
“ေခ်ာလွ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ... ငါတုိ႔ ေရာက္လာျပီ အေမ့ကို ေျပာစမ္း...”
“အေမ က်ဳပ္ ခဏတုိင္း အန္ေနတာ မနက္ကတည္းက”
အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္မွ ေဒၚအံုးၾကည္ မိန္းကေလးတို႔ ကိစၥကို ေမးျမန္းပါေတာ့သည္။
ေခ်ာလွ အားလံုးေျပာျပလုိက္မွ ေဒၚအံုးၾကည္ေရာ၊ ခ်စ္တင္ရဲ့အေမ ေဒၚေသာင္းေရာ စုိးရိမ္စိတ္ေတြေျပ
ေပ်ာက္သြားရပါသည္။
“ဘာမွ မျဖစ္ဘူး မိေခ်ာလွရဲ့ ညီးကိုယ္၀န္ရွိေနျပီ...”
“ဟုတ္လား အေမ ၀မ္းသာလုိက္တာေတာ္...” မေခ်ာလွ တစ္ေယာက္၀မ္းသာ အားရျဖစ္သြားပါသည္။
ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ကိုခ်စ္တင္က ကေလး လုိခ်င္ေနတာ ၾကာျပီေလ...။
“ခ်စ္တင္ ဘာမွ ပူမေနနဲ႔ မင္းမိန္းမ ကိုယ္၀န္ရွိေနတာ” လုိ႔လည္း ေျပာလုိက္ေရာ ကိုခ်စ္တင္ ၀မ္းသာ
သြားလုိက္ပံုမ်ား ေဘးက လူၾကီးေတြေတာင္ အံ့ၾသသြားရတဲ့ အျဖစ္...။
“ကုိင္း လူစံုတုန္း ေျပာရအံုးမယ္...” ေဒၚေသာင္း စကားစလုိက္ပါသည္။
“ဘာေျပာမလုိ႔လဲ အေမ ေျပာေလ” ကိုခ်စ္တင္ ေျပာလုိက္ပါသည္။
“ဒီလုိပါ မင္း အစ္ကို၊ အစ္မေတြလည္း သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔ သူ ျဖစ္ကုန္ျပီဆိုေတာ့ အေမလည္း တရားဘာ
၀နာ အားထုတ္ဖို႔ သီလရွင္ ၀တ္ေတာ့မလုိ႔...”
“ေကာင္းပါ့ဗ်ာ ေကာင္းပါ့...”ဦးသာရင္ ေထာက္ခံသလို ေဒၚအံုးၾကည္လည္း ေခါင္းေလး ျငိမ့္ျပရင္း....
“ေကာင္းပါတယ္ မေသာင္းရယ္ အဲဒါမွ ကိုယ့္ေနာက္ပါတာ...၊ ဒီက သားအတြက္ေတာ့ မပူနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔
က ခ်စ္တင္ကုိ သားအရင္းလုိကို ခ်စ္တာပါ...”
“သိပါတယ္ မအံုးၾကည္ရယ္ က်ဳပ္ သိပါတယ္။ ခ်စ္တင္... သား မင္းကလည္း လိမ္လိမ္မာမာေနေနာ္..”
ေဒၚေသာင္းတစ္ေယာက္ သားျဖစ္သူကုိ ေသခ်ာမွာေနပါသည္။
“ဟုတ္ အေမ က်ဳပ္ သာဓုေခၚပါတယ္ဗ်ာ...” ကိုခ်စ္တင္ မ်က္ရည္ေလးကို သုတ္ရင္း အေမျဖစ္သူကုိ
ကန္ေတာ့ လုိက္ပါသည္။အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔တစ္ေတြ လူစု ခြဲျပီး ကိုယ့္အိမ္ကို ျပန္သြားၾကပါ
သည္။
ေနာက္ ေလးငါးရက္ေနေတာ့ ေဒၚေသာင္းတစ္ေယာက္သီလရွင္ ၀တ္ဖို႔ စစ္ကုိင္းေခ်ာင္ကို ထြက္သြား
ပါသည္။ ဘယ္သူမွလည္း လုိက္ပါခြင့္မျပဳပဲ... ဟုိမွာရွိတဲ့ အသိမိတ္ေဆြ သီလရွင္ဆီသြားျပီး ၀တ္လုိ
က္ပါေတာ့သည္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ အဆက္အသြယ္မရွိ။ သံေယာဇဥ္ ျပတ္လုိက္တဲ့ ေဒၚ
ေသာင္း...။ သား၊ သမီးေတြက မိခင္ကို လြမ္းလုိ႔ သြားခ်င္ေပမယ့္လည္း မိခင္က သား၊ သမီးေတြ လာ
ရင္ မၾကိဳက္တာေၾကာင့္ မသြားၾကပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြကလည္း ေကာင္းတာ လုပ္ေနတာပါဆုိျပီး ေျဖေန
ၾကပါသည္။
....................................................................................................................................
ရာသီေတြ ေျပာင္းလာလုိက္တာ မေခ်ာလွ တစ္ေယာက္ေတာင္ ကိုယ္၀န္ ရက္ေစ့၊လေစ့ ျဖစ္လာပါ
ျပီ။ ကုိခ်စ္တင္လည္း မိန္းမအတြက္၊ သူတုိ႔ဘ၀ထဲ ေရာက္လာေတာ့မယ့္ ကေလးအတြက္ ဆုိျပီး အလု
ပ္ကို အရင္ကထက္ နွစ္ဆပိုလုပ္ပါေတာ့သည္။
“ကုိခ်စ္ က်ဳပ္ ေမြးရက္နီးေနျပီေတာ့ ..ကိုခ်စ္ အလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဗိုက္နာလာရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲ...အေ
မ့အိမ္ကို ေမြးတုန္း သြားေနရင္ ေကာင္းမလား...”။
“ အရီးၾကည္ကို အိမ္ေခၚထားလုိက္မယ္ေလ... ေကာင္းတယ္မလား...”
“အင္း အဲဒါလည္း ေကာင္းပါတယ္...”
ေျပာရင္း ဆုိရင္း ေခ်ာလွ တစ္ေယာက္ ဗိုက္ကုိ လက္ေလးနဲ႔ဖိရင္း ေအာ္လုိက္ပါသည္။
“အား နာလုိက္တာကိုခ်စ္ရဲ့ ဗိုက္နာလုိက္တာ”
“ဟာ ေမြးေတာ့မယ္ ထင္တယ္.. ခဏေအာင့္ထားေနာ္...ငါ အရီးၾကည္ သြားေခၚလုိက္အံုးမယ္”
အဲလုိ ေျပာေနတုန္းမွာပဲ အရီးၾကည္ အိမ္ကို ေရာက္လာပါသည္။
“အရီးၾကည္ ေခ်ာလွ ဗုိက္နာလုိ႔တဲ့ ဗ်... ေမြးေတာ့မယ္ထင္တယ္”
“ေအး အဲဒါဆုိ လက္သည္ မဖြားညြန္႔ကို အျမန္သြားေခၚ...”
“ဟုတ္..ဟုတ္ ” ဆုိျပီး ေျပးထြက္သြားပါေတာ့သည္။
“အရီးညြန္႔ က်ဳပ္မိန္းမ ဗုိက္နာလို႔တဲ့ဗ်...”
“ဟုတ္လား ေအးေအး.. လာျပီ ”
နွစ္ေယာက္သား အျမန္နႈန္း ျပင္းျပင္းနဲ႔ သြားရင္း အိမ္သို႔ေရာက္လာပါသည္။
“အာ နာတယ္ အေမရဲ့...” ေခ်ာလွတစ္ေယာက္ နာၾကင္မႈတို႔ကို ခံစားေနရပါသည္။
“ဟယ္ သမီး မဖြားညြန္႔ လာျပီ မငိုနဲ႔ေတာ့”
“ေခ်ာလွ ငါေရာက္ျပီ ဘာမွ အားမငယ္န႔ဲ ”ဆုိျပီး ရြာထဲက မိန္းမေတြနဲ႔ ၀ိုင္းျပီး ေမြးေပးလုိက္ၾကပါသည္။
“ေယာက်္ားေလး ေတာ့ ေယာက္်ားေလး” ေဒၚဖြားညြန္႔ ေအာ္လိုက္ပါသည္။
ကိုခ်စ္တင္ ကေတာ့ ေပ်ာ္လုိ႔ကို မဆံုးေတာ့ပါဘူး...။ သူလုိခ်င္တဲ့ ေယာက္်ားေလး ရလုိ႔ေလ...။
ကုိခ်စ္တင္တုိ႔ ၊ မေခ်ာလွတို႔ ကေလးေလး ရလာျပီဆုိေတာ့ အစစအရာရာ ကေလးကို ဦးစားေပးလာၾက
ျပီေလ..။ ကေလးဆုိတာ အိမ္ရဲ့ ဆြဲလဲ ဆုိသလိုပဲ..။ တစ္အိမ္လံုးမွာ သားေလး ဖုိးခ်စ္ အသံက ဆူေနပါ
သည္။ ဘာလုိလုိနဲ႔ ဖုိးခ်စ္ေလးေတာင္ ေမွာက္နုိင္၊ လွန္နုိင္ တဲ့ အရြယ္ေရာက္လာျပီ...။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ရာသီေတြ ေျပာင္းေျပာင္းသြားလုိက္တာ... သားေလး ဖုိးခ်စ္ေတာင္ သံုးနွစ္ရွိျပီေ
လ...။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ မေခ်ာလွက ဒုတိယ ရင္ေသြးေလးေတာင္ လြယ္ထားရျပီ...။ ကိုခ်စ္တင္လ
ည္း စီးပြားေရးေတြ နင္းကန္ လုပ္ေနေပမယ့္ စီးပြားက ထင္တုိင္းမျဖစ္...။ အဲလုိ ဆုိေတာ့ သူတို႔ လင္မ
ယား စဥ္းစားရျပီေလ...။
“ေခ်ာလွေရ ငါလည္း စီးပြားေရးလုပ္ေနတာ မင္းျမင္တဲ့ အတုိင္းပဲ နားေတာင္ မေနဘူး.. အဲဒါေတာင္
စီးပြားက ထင္တုိင္းမျဖစ္ဘူး.. ငါတစ္ျခား ေဒသကို သြားျပီး စီးပြားေရးလုပ္မယ္...။ ပိုက္ဆံက ရွိမွျဖစ္
မွာ အခုဆုိ မင္းက ေနာက္ကိုယ္၀န္ရွိေနျပီ...”။
“အင္း ဟုတ္ပါတယ္.. လုပ္ရမွာေပါ့ေလ.. ဒါမွ က်ဳပ္တုိ႔ကေလးေတြ လူတန္းေစ့ ေနနုိင္မွာ”
လင္မယားနွစ္ေယာက္ သေဘာတူညီမႈရျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ကိုခ်စ္တင္တစ္ေယာက္ ျမန္မာနုိင္ငံ
အထက္ပိုင္းကို စီးပြားရွာထြက္သြားပါေတာ့သည္။
...................................................................................................................................
တလင္းျပင္မွာ သစ္ရြက္ေကၽြေတြကလည္း ပံုလို႔..။ အဲဒီ သစ္ရြက္ေတြကို တံျမက္စီး လွည္းျပီးစု
ပံုေနတာက ဖုိးခ်စ္၊ ဖုိးခ်စ္ လွဲထားတဲ့ အမႈိက္ေတြကို က်ံဳးေနတာက အငယ္ေကာင္ ဖုိးသစ္...။
“ ဖုိးခ်စ္နဲ႔ ဖုိးသစ္ ျပီးရင္ လက္ကို ေသခ်ာေဆးခဲ့ ထမင္းစားရေအာင္...”
မေခ်ာလွ လွမ္းျပီး ေခၚလုိက္ပါသည္။
“ဟုတ္ အေမ ျပီးေတာ့မယ္” ဖုိးခ်စ္က ေအာ္လုိက္ပါသည္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ သားမိ သံုးေယာက္ ထမင္းစား ၾကပါေတာ့သည္။
“အေမ အေဖက ဘာလုိ႔ ျပန္မလာေသးတာလဲဟင္” အငယ္ေကာင္ ဖုိးသစ္ေလးက ေမးလုိက္ပါသည္။
“လာမွာေပါ့ သားရယ္ သားတုိ႔အတြက္ ပိုက္ဆံေတြ သြားစုေနတာ”
“ပိုက္ဆံ မလုိခ်င္ပါဘူး အေဖ့ကုိ ျမင္ဖူးခ်င္တယ္...။ အစ္ကိုဖုိးခ်စ္ကမွ အေဖ့ကို ျမင္ဖူးေသးတယ္”။
“အတူတူပါပဲ ဖုိးသစ္ရာ ငါ သံုးနွစ္သားေလာက္က ျမင္ဖူးတာ ဘယ္လုိ မွတ္မိမွာလဲ..”။
“ကိုင္း ကိုင္း.. ထမင္းစားၾက.. ”
မေခ်ာလွ ေျပာလုိက္မွ ကေလးေတြ ထမင္းဆက္စားၾကပါသည္။ သူမစိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုခ်စ္တင္ ဘ
ယ္ေရာက္ေနသလဲ၊ ေသျပီလား၊ ရွိေသးလား ဆုိတာကို မေ၀ခြဲတက္ေတာ့ေပ...။
မေခ်ာလွတစ္ေယာက္ အငယ္ေကာင္ ကိုယ္၀န္ရွိခါစက အေၾကာင္းေတြက ေခါင္းထဲ အလုိလုိေရာက္
လာပါသည္။
“ကိုခ်စ္တင္ ျပန္မလာတာ အငယ္ေကာင္ေလး ကိုယ္၀န္ရွိစကဆုိေတာ့ (၁၀) နွစ္ေတာင္ ရွိသြားပါေပါ့
လား..။ ကိုခ်စ္တင္ရယ္ ” ဆုိျပီး မ်က္ရည္တုိ႔က ထိန္းမရေအာင္ က်လာပါသည္။
ကိုခ်စ္တင္ ထြက္သြား အျပီးမွာပဲ မေခ်ာလွ အေဖနဲ႔ အေမက ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ဆုိသလို လျခားျပီး
ဆံုးပါးသြားၾကတာေလ...။ မေခ်ာလွတစ္ေယာက္ သားေလး ဖုိးခ်စ္ကို ေဘးမွာထားျပီး ကိုယ္၀န္ၾကီးတ
ကားကားနဲ႔ ေစ်းေရာင္းေနရပါသည္။ မိဘနွစ္ပါးကဆံုး၊ ေယာက်္ားျဖစ္သူနဲ႔က အဆက္အသြယ္မရဆုိ
ေတာ့ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္း သား၊ သမီး အတြက္ ရုန္းကန္ခဲ့ရပံုေတြ၊ နွစ္ေတြၾကာတာေတာင္
ျပန္မလာတဲ့ ကိုခ်စ္တင္ ဆံုးျပီလုိ႔ သေဘာထားျပီး ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀၊ သပိတ္သြတ္ ခုိင္းတဲ့ ေဆြမ်ိဳး
သားခ်င္းေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း မ်က္ရည္တုိ႔က မ်ားသထက္ မ်ားလာပါသည္။
“အေမငိုေနတာလား ေနမေကာင္းလုိ႔လား အေမ၊ ဒါမွမဟုတ္ အေဖ့ကို သတိရလုိ႔လား..”
အဲဒီ အသံၾကားလုိက္မွ မေခ်ာလွ အေတြးစတို႔ ျပတ္သြားျပီး..
“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ငါ့သားေလးေတြရယ္” ဆိုျပီးေခါင္းေလးေတြကိုရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလုိက္ပါသည္။
“အေမ အေဖ ျပန္မလာလည္း မပူပါနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ လုပ္ေကၽြးမွာပါ...။ က်ဳပ္ လုပ္နုိင္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေန
ပါျပီ...”။ ဖုိးခ်စ္ အေမ ျဖစ္သူကို နွစ္သိမ့္လုိ္က္ပါသည္။
အရင္တုန္းက အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပခဲ့ေပမယ့္...သားသမီး ေဇာနဲ႔ ပုိက္ဆံရွာေဖြသြားတဲ့ ကိုခ်စ္တင္
ထြက္သြားျပီးကတည္းက မေခ်ာလွ တစ္ေယာက္ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ ေန႔တုိင္း မျပတ္ရပါဘူး...။ အခု
ခ်ိန္ထိလည္း ငိုေနရတုန္းပါပဲ...။
................................................................................................................................
ရာသီေတြကလည္း ေျပာင္းေျပာင္း သြားလုိက္တာ မလွေခ်ာေတာင္ ဆံပင္ေတြ ျဖဴစျပဳေနျပီ...။
မေခ်ာလွကေန ေဒၚေခ်ာလွေတာင္ ျဖစ္ေနပါေပါ့...။ အၾကီးေးကာင္ ဖုိးခ်စ္ေတာင္ အိမ္ေထာင္ရက္သား
က်ျပီေလ...။ ေဒၚေခ်ာလွကေတာ့ ဦးခ်စ္တင္ကိုပဲ သတိတရရွိျပီး ငိုေနရတုန္းပါပဲ...။ သူမ စိတ္ထဲမွာ
ေတာ့ ဦးခ်စ္တင္ကို ေသတယ္လုိ႔ လံုး၀ ထင္မထားခဲ့ပါဘူး...။
“အရီးေခ်ာလွ ဖုိးသစ္ရွိလားဗ်...”
“ေဒၚေခ်ာလွ မ်က္ရည္တုိ႔ကို သုတ္ရင္း မင္းသူငယ္ခ်င္း ဘယ္သြားလဲ မသိပါဘူး ေမာင္ေထြးရယ္...
ဒါေပမယ့္ သူ႔အစ္ကို အိမ္မွာမ်ားရွိမလား မသိပါဘူး အဲဒီကို သြားၾကည့္ေလ”
“ဟုတ္...အရီးေခ်ာလွ ေနမေကာင္းလုိ႔လား.. မ်က္နွာၾကီးက မုိ႔လုိ႔...”
“မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ အရီးေခ်ာင္းဆုိး ေနလုိ႔ပါ...” အမွန္ေတာ့ ငိုလုိ႔ မို႔ေနတယ္ဆုိတာ ေဒၚေခ်ာလွေကာ
င္းေကာင္းသိပါတယ္...။
“ အရီး က်ဳပ္သြားအံုးမယ္ဗ်ာ..” ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္ ေဒၚေခ်ာလွကို နႈတ္ဆက္ျပီး ထြက္သြားပါသ
ည္။
ဖိုးခ်စ္တုိ႔က ေဒၚေခ်ာလွရဲ့ မိဘ နွစ္ပါး အိမ္မွာ ေနၾကတာေလ..။ ဖုိးခ်စ္ရဲ့ အဘုိး၊ အဘြား ေတြက မရွိၾက
ေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ အိမ္က အလြတ္ၾကီး အားေနတာေလ...။
ဖုိးခ်စ္တုိ႔ လင္မယားကေတာ့ တက်က္က်က္နဲ႔ ခဏတုိင္း စိတ္ဆုိး၊ စိတ္ေကာက္ ရန္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေခ်ာလွက သူ႔သားနဲ႔ ေခၽြးမကို ျမင္ေတာ့ သူတုိ႔လင္မယား ၾကင္နာခဲ့ပံုေတြကိုျပန္လည္ျမင္ေယာင္
မိျပန္ပါသည္။ သူမ ၾကည္နူးေနတဲ့ ၾကားက မ်က္ရည္တုိ႔က ထိန္းမရေအာင္ က်လာျပန္ပါသည္။ ေဒၚ
ေခ်ာလွတစ္ေယာက္ ငိုရလြန္းလုိ႔ မ်က္ခမ္းေတြေတာင္ တုိကုန္ပါျပီ...။
................................................................................................................................
ဦးခ်စ္တင္လည္း အမွန္တကယ္ေတာ့ သူ႔မိန္းမ ေဒၚေခ်ာလွနဲ႔ သူ႔ကေလးေတြကို ေတြ႔ခ်င္ေနတာပါ..။
သူစီးပြားေရးလုပ္ဖုိ႔ ထြက္သြားလုိက္တာ...ရာသီဥတု မတူညီတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္ ေရာက္သြားပါ
သည္။ အဲဒီကို ေရာက္ေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ရတာက အဆင္မေျပ၊ ငွက္ဖ်ားမိလို႔ ေဆးရံုေပၚကိုေရာက္
ျပီး ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူ႔ကို ကူညီခဲ့တဲ့ လူေတြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာ
င္းေျပာျပီး အိမ္ကို ျပန္ဖုိ႔ လုပ္ပါေတာ့သည္။
ဦးခ်စ္တင္ ကံဆုိးတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမလား၊ ေဒၚေခ်ာလွတို႔ မိသားစု ကံဆုိးတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမလား မသိ
ေတာ့ပါဘူး။ ဦးခ်စ္တင္ စီးလာတဲ့ ကားက ေမွာက္ပါေတာ့သည္။ အဲဒီ ကံဆုိးမႈေတြထဲကမွ ကံေကာင္း
ခ်င္ေတာ့ ဦးခ်စ္တင္ ေသကံ မေရာက္ ၊ သက္မေပ်ာက္ခဲ့ေပ။ ေဆးကုသ မႈ ခံယူျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့
ဦးခ်စ္တင္ ျပန္ေကာင္းလာခဲ့ပါသည္။ စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုက ဦးခ်စ္တင္ သူ႔ကိုသူလည္း မမွတ္မိ
၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မမွတ္မိေတာ့ေပ...။ဆရာ၀န္ေတြရဲ့ အကူအညီေတာင္းမႈ ေၾကာင့္ အဲဒီလုိ ျဖစ္ေန
တဲ့ ဦးခ်စ္တင္ကုိ အဖြားၾကီး တစ္ေယာက္ကကူညီတဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔အိမ္ကို ေခၚသြားျပီး ျခံေစာင့္ လုပ္ခိုင္း
ပါေတာ့သည္။
ေနာက္ေတာ့ ဦးခ်စ္တင္ကို သူ႔အိမ္က လူတစ္ေယာက္လုိသေဘာထားကာ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္နွမလုိ ဆ
က္ဆံပါေတာ့သည္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေန ေနလာလုိက္တာ အဖြားၾကီး ဆံုးတဲ့ အထိဆုိပါေတာ့။ ကံေကာင္း
ခ်င္ေတာ့ အဖြားၾကီး ဆံုးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးခ်စ္တင္တစ္ေယာက္ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္ျပီး အုတ္ခံုေပၚကို ေခ်ာ္
လဲျပီး ေခါင္းကို ထိသြားပါသည္။ ဦးခ်စ္တင္ကို ေဆးရံုတင္ ကုသေတာ့ ျပန္လည္ ေကာင္းမြန္လာပါသ
ည္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူ သူ႔မိန္းမနဲ႔ သူ႔ကေလးေတြ၊ သူ႔ရြာကို သတိရလာပါေတာ့သည္။
ေနာက္မွ သူျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အားလံုး သတိရသြားပါေတာ့တယ္။ အတိတ္မေမ့ခင္ကေရာ၊ အတိတ္ေမ့
ေနတုန္းေရာ အျဖစ္အပ်က္ကို သတိရျပီး အဖြားၾကီးရဲ့ ပစၥည္းေတြကိုေရာင္းခ်ျပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ
လုပ္ေပးပါေတာ့သည္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့.....
................................................................................................................................2006 ခုနွစ္ရဲ့ ေႏြဦးေပါက္ ကာလ တစ္ခု ပါတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုး ျမဴေတြက စိုင္းလုိ႔...။ သာယာကုန္း
ရြာေလးကေတာ့ ပံုမွန္အတုိင္းပဲေပါ့... ျမဴေတြရဲ့ ေအာက္မွာေလ...။ အဲဒီရက္က ေဒၚေခ်ာလွရဲ့ အလြမ္း
ေတြကို အဆံုးသတ္ေပးမဲ့ ရက္လို႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့....
“အေမေရ ဒီမွာဗ်... ရြာ့အျပင္ဘက္မွာ လူတစ္ေယာက္ လဲေနလုိ႔ က်ဳပ္ ေခၚခဲ့တယ္...”
“ဟယ္ ဖုိးသစ္ ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္နဲ႔ လူဆုိးမွန္း မသိ၊ လူေကာင္းမွန္းမသိနဲ႔ကြယ္”
“က်ဳပ္ သနားလုိ႔ ေခၚလာတာ အေမရ..”
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သတိေမ့ေနတဲ့ လူၾကီး သတိရလာပါသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚေခ်ာလွ အဲဒီလူၾကီး
ကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိပါသည္။
“ဟင္ ကုိခ်စ္ ကိုခ်စ္ ဟုတ္တယ္မလားဟင္...”
“ေခ်ာ... ေခ်ာ...ေခ်ာလွ မဟုတ္လား”
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မလႊတ္တမ္း ဖက္ထားလုိက္ၾကပါသည္။ ဖုိးသစ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘာ
ကိုမွ နားမလည္နုိင္ရွာ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဖုိးသစ္တုိ႔ လင္မယား ေရာက္လာပါတယ္။
ဦးခ်စ္တင္ ေဒၚေခ်ာလွကို ဖက္ရင္း သူ႔ကို ခြင့္မလႊတ္ဖုိ႔ အေၾကာင္းေျပာေနပါသည္။ သူအျဖစ္အပ်က္
ေတြ ေျပာျပမယ္ လုပ္ေတာ့ ေဒၚေခ်ာလွက အေျပာမခံ...
“ျဖစ္ျပီးတဲ့ ကိစၥေတြကို ျပန္မေျပာပါနဲ႔ေတာ့..။ ျဖစ္ျပိးသားေတြက ျဖစ္ျပီးသြားျပီေလ...။ အခုလုိ ျပန္လာ
တာကိုပဲ ၀မ္းသာလုိ႔မဆံုးေတာ့ပါဘူး.. က်ဳပ္တုိ႔ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္...”
“ဖုိးသစ္ အေမက ဘယ္သူ႔ကိုဖက္ေနတာလဲဟ”
“မသိဘူး အစ္ကိုရ.. သူတုိ႔ နာမည္ေတြ ေမးျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဖက္ငိုေနတာပဲ... ”
အဲဒီ ေတာ့မွ ဖုိးသစ္ သူ႔အေမ ေခၚလုိက္တဲ့ နာမည္ကို ျပန္စဥ္းစားမိလုိက္ပါသည္။
“ ဟာ အေမ အဲဒါ အေဖလား ဟင္.. က်ဳပ္တုိ႔ကို ေျပာပါ အေမရ..ေျပာပါ...”
ဖုိးသစ္ အတင္းေမးလုိက္ပါသည္။
“ေခ်ာလွ သူက ငါ့သား ဖုိးခ်စ္လား... ေနာက္ကေလးကေရာ ဘာေလးေမြးလဲ ငါ့ကို ေျပာပါအံုး”
“မဟုတ္ဘူး ကုိခ်စ္ ဖုိးခ်စ္က ဟုိမွာ အဲဒါက သူ႔မိန္းမ.။ ဒီကေလးက ဖုိးသစ္ ေလ...”
“ ဟာ သားနွစ္ေယာက္ ေမြးတာေပါ့... ၀မ္းသာလုိက္တာ ေခ်ာလွရာ ”
“ ငါ့သားတုိ႔ ဒါမင္းတုိ႔ ေမးေမး ေနတဲ့ မင္းတို႔ အေဖကြဲ႔ မင္းတုိ႔အေဖ...”
“အေဖ....ေဟ..........”
“ငါ့သားတုိ႔.........”
သားအဖ တစ္ေတြ ငိုလုိက္ၾကတာ တစ္အိမ္လံုးကို ဆူညံေနတာပါပဲ...။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ပါတ္၀န္းက်င္
ကလူေတြ ေရာက္လာၾကပါသည္။ အဲဒီ အထဲမွာ ခ်စ္တင္ရဲ့ အစ္မ ျမလြင္ပါ ပါေလသည္။
“ဟယ္ ခ်စ္တင္၊ ခ်စ္တင္ၾကီး ျပန္ေရာက္လာျပီေတာ့”
ေဒၚျမလြင္ ေမာင္ျဖစ္သူ ျပန္ေရာက္လာတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ျပီး ငိုရင္း ရြာထဲကို ေအာ္ေျပာေန
လုိက္ပါသည္။ တစ္ရြာလံုးလည္း ၀မ္းသာေနလုိက္တာ ျပံဳးရႊင္ေနၾကတာပဲ...။
ေဒၚေခ်ာလွတို႔ မိသားစုကေတာ့ ေပ်ာ္လုိ႔ကို ငိုေနၾကတာပါ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ေဒၚေခ်ာလွရဲ့ အလြမ္း
ေတြက အဆံုးသတ္သြားပါျပီ...။ အလြမ္းေတြ အဆံုးသတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္တဲ့ ရက္.....
(ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေရးသားခ်က္မ်ားအဓိပၸါယ္မေပၚလြင္ခဲ့ပါကကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ညံ့ဖ်င္းမႈသာျဖစ္ပါေၾကာင္း
၀န္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။)
စာဖတ္သူရဲ့ ရင္ထဲကလာတဲ့ စကားေလးေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....
ရာဇာ(ေက်းေတာသားေလး)
1.4.2011
9 comments:
မိသားစု ျပန္လည္ဆံုဆည္းတဲ့အေၾကာင့္ ဖတ္ရတာ အိမ္ကိုေတာင္ သတိရသြားျပီ..
အိမ္ၿပန္ခ်င္ၿပီ ...ခုၿပန္ခ်င္ၿပီ ဟင့္ဟင့္..
အိမ္ျပန္ခ်င္လိုက္တာ :(
ေက်းေတာသားေလးကေတာ့ စာေရးတာ သိပ္သြက္တာပဲ၊ ဆုိဒ္ထဲ ၀င္လုိက္တုိင္းအျမဲ အသစ္ေတြေတြ႕ရတယ္။ ေရးရင္းနဲ႔ အေရးအသားတစ္ကယ္ကိုတက္လာတယ္။ ရသစံုေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ စာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေအာင္ျမင္ပါေစ။
အလည္လာသူ အားလံုး ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း
တကယ္ စာေရးေကာင္းတယ္ ေတာ့ ..အားေပးသြားတယ္
ဇတ္လမ္းအဆုံးသတ္ေလး ေကာင္းတယ္..
မေမမိုး လာေရာက္ဖတ္ရႈ အားေပးသြားတာ ေက်းဇူးပါဗ်...
ေနာက္လည္း လာလည္ပါအံုးေနာ္..
ဇာတ္လမ္းေလးကေကာင္းပါတယ္..........။အားေပးတယ္ေနာ္...
ဆက္လက္ေရးရန္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..............................................
ဟုတ္ကဲ႔ ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္..............
Post a Comment