ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကိုေပါင္းၾကမလဲ

မိတ္ေဆြစစ္ကို စံပယ္ပန္းေလးန႔ဲတင္စားလုိက္တယ္

လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာတာနွင့္တစ္ျပိဳင္နက္ တစ္ေယာက္ထဲ ေနထုိင္ၾကတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ကို
ရွားပါးလြန္းလွပါတယ္။ အုပ္စုဖြဲ႔ဲျပီး အေပါင္းအသင္းမ်ားျဖင့္ ေနထုိင္တတ္ၾကပါသည္။ ေနာက္ဆံုးအ
ဆင့္ ေမြးလာကတည္းက အေဖာ္ဆိုတာ မိခင္တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိၾကစျမဲပါ.။ေမြးေမြးခ်င္း မိခင္ဆံုး
သြားတယ္ ဆုိရင္ေတာင္ အဲဒီကေလးငယ္ကုိ အရြယ္ေရာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူတစ္ေယာ
က္ကေတာ့ ရွိကို ရွိမွာ အမွန္ပါပဲ...။

ကေလးဘ၀မွာ ကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိသလုိ၊ ေက်ာင္းတက္ျပန္ေတာ့လည္း ေက်ာင္းမွာ သူငယ္
ခ်င္း ဆိုတာ ရွိျပန္ေရာ။ အရြယ္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း မိတ္ေဆြ  အေပါင္းသင္း အစံု ရၾကျပန္ေရာ။
စီးပြါးေရးနယ္ပယ္က လူေတြ၊ ေက်ာင္းက လူေတြ အစံုပါပဲ. ။     အဲလုိ ေပါင္းတဲ့ ေနရာမွာေပါင္းသင့္
တဲ့လူ ရွိသလုိ၊ မေပါင္းသင့္တဲ့ လူဆိုတာ ရွိတယ္ဗ်...။  အဲလုိမ်ိဳးေပါင္းတဲ့   ေနရာမွာ မေပါင္းသင့္တဲ့
လူ ေလးမ်ိဳးရွိသလို၊ ေပါင္းသင့္တဲ့လူ    ေလးမ်ိဳးရွိတယ္ေလ။ အဲလုိ ေပါင္းသင့္ ၊ မေပါင္းသင့္တဲ့ အေ
ၾကာင္းကို ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ကဗ်ာေလးေတြနဲ႔ စပ္ဆုိ ေရးသားခဲ့ပါတယ္...။

 ေပါင္းသင့္တဲ့သူ(၄)မ်ိဳးကိုေတာ့   မိတ္ေဆြစစ္ လုိ႔ ေခၚျပီး၊   မေပါင္းသင့္တဲ့သူကုိေတာ့  မိတ္ေဆြတု

လုိ႔ ေခၚပါတယ္။

မိတ္ေဆြစစ္(၄)မ်ိဳး
၁)ဥပကာရ မိတ္ေဆြ
၂)သမာနသုခဒုကၡ မိတ္ေဆြ
၃)အတၳကၡာယီ မိတ္ေဆြ
၄)အနုကမၸက မိတ္ေဆြ ဆုိျပီးေပါ့...

၁)ဥပကာရ မိတ္ေဆြ
-မူးယစ္ေနေသာ မိတ္ေဆြကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ျခင္း
-မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ မိတ္ေဆြ၏ ပစၥည္း ဥစၥာကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ျခင္း
-ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ မိတ္ေဆြကို အားကိုးရေစျခင္း
-ျပဳဖြယ္ ကိစၥျဖစ္ေပၚလာပါက အကူအညီေတာင္းခံသည္ထက္ နွစ္ဆ စည္းစိမ္ အေထာက္အပံ့ကုိ
ေပးတတ္ျခင္း

အဲဒီမိတ္ေဆြရဲ့ အေၾကာင္းကို ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ဒီလုိေလး စပ္ဆုိ ေရးသားခဲ့ပါတယ္..။
“ေမ့ေလ်ာ့ေစာင့္လွာ၊ ဥစၥာေစာင့္ေရွာက္၊ ေဘးေရာက္ကိုးကြယ္၊ ျပဳဖြယ္ရွိက၊
နွစ္ဆဥစၥာ ေခ်းေပးလာသည္၊ ေလးျဖာဥပကာရတည္း” တဲ့...။

၂)သမာနသုခဒုကၡမိတ္ေဆြ
-ထိုမိတ္ေဆြအား လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္သည့္ အမႈကိစၥကို ေျပာၾကားသင့္၏။
-ထိုမိတ္ေဆြ၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္သည့္ အမႈကိစၥကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ထား၏။
-ေဘးရန္ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ မစြန္႔ပစ္
-ထုိမိတ္ေဆြအတြက္ အသက္ကိုပင္ စြန္႔လႊတ္၏

အဲဒါေလးကိုလည္း ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ေရးသားထားျပန္တယ္ေလ...။
“ လွ်ိဳ႕၀ွက္စကား၊ ၾကားစတံုလ်က္၊ တူလွ်ိဳ႕၀ွက္၍ ၊ ေဘးေတြ႔မစြန္႔၊
မတြန္႔တုိပါ၊ သူ႔သို႔ညွာလ်က္ ၊ ကိုယ့္သက္စြန္႔ေျမာက္၊ဤေလးေယာက္ကား၊
မွ်ေလာက္ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲတည္း။

၃)အတၳကၡာယီ မိတ္ေဆြ
-မေကာင္းမႈမွ တားျမစ္တတ္၏
-ေကာင္းမႈ၌ သက္၀င္ေစ၏၊ တိုက္တြန္းတတ္၏
-မၾကားဖူးေသာ တရားစကားကို ေျပာၾကားတတ္၏
-နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ခရီးစကားကို ေျပာၾကားတတ္၏

အဲဒါကို ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ဒီလုိေလး ေရးစပ္ထားျပန္တယ္...။
“မေကာင္းျမစ္ထာ၊ ေကာင္းရာသြင္းထား၊ မၾကားစေထာင္း၊

အေၾကာင္းၾကာလွာ၊ နတ္ရြာလမ္းျပ ၊ဤေလးစကား၊ မည္ရ အတၳကၡာယီတည္း”။

၄)အနုကမၸက မိတ္ေဆြ
-မိတ္ေဆြ၏ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးျခင္းကို မနွစ္သက္
-မိတ္ေဆြ၏ တုိးတက္ၾကီးပြါးျခင္းကို နွစ္သက္၏
-မိတ္ေဆြအား ကဲ့ရဲ့စကား ေျပာၾကားသူကုိ တားျမစ္တတ္၏
-မိတ္ေဆြအား ခ်ီးမြမ္းစကား ေျပာၾကားသူကို ေထာက္ခံ ခ်ီးမႊန္းတတ္၏

အဲဒါေလးကို ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ဒီလုိေလး ေရးထားျပန္ပါတယ္...
“ဥစၥာခမ္းနား၊ မပြားသျမိဳ႕၊ မနွစ္လုိညား၊ ပြားကရႊင္ျမဴး၊ ေက်းဇူးမဲ့ကို၊ ဆုိေသာ္တားျမစ္၊
ေက်းဇူးျဖစ္ကို၊ ဆုိေသာ္ခ်ီးမြမ္း၊ သူတုိ႔တမ္းကား၊ မိတ္ကၽြမ္း အနုကမၸကတည္း”။

ကိုင္း... ဒါေလးကေတာ့ ေပါင္းအပ္တဲ့ မိတ္ေဆြ (၄)မ်ိဳးရဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ။
သိျပီးသားေတြ ဆုိရင္လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်...
ဆက္ပါဦးမည္.........

ရာဇာ(ေက်းလက္သားေလး)

6.4.2011