Pages

ေက်းလက္သားေလး ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေက်းလက္ရဲ့ ဓေလ့ ၊ သဘာ၀ အလွအပမ်ားကို သိေစခ်င္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ ကို အလည္လာေရာက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အားလံုးကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

Sunday, July 10, 2011

အေမ့အိမ္



အေမ့အိမ္ ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ ေနရာမရွိဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ထင္တာပဲ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ
အခု စုိးစႏၵာထြန္း( အေမ့အိမ္ သီခ်င္းေလး) တင္လုိက္တယ္ဗ်...။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ အဆက္သြ
ယ္ပ်က္ေနတာ ၾကာေတာင္ေနျပီ...။ ဘေလာ့ဂ္ဂါ မိတ္ေဆြေတြ၊ စာဖတ္တဲ့သူေတြ ကၽြန္ေတာ္ ေက်းလက္သား
ေလးကို ေမ့မ်ားသြားျပီလား ဆုိျပီးလည္း စုိးရိမ္စိတ္ေလးလည္း ၀င္မိေသးဗ်...။

ေနာက္မ်ားမွေပါ့ေလ....

Friday, June 24, 2011

ရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ့ ဆံုးမစာ

ေက်းလက္သားေလး ဘေလာ့ဂ္ထဲကို စာမေရးနုိင္တာ တစ္လ ေက်ာ္သြားျပီဗ်...။ စာက မေရးတာ
ၾကာသြားေတာ့ စာေရးရမွာ ပ်င္းသလိုလုိ ျဖစ္ေနတယ္...။ စာတာ မေရးျဖစ္တာ ေရးခ်င္ေနတာေတြ
ကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ...။ အခုလည္း ဆရာေတာ္ေတြရဲ့ ဆံုးမစာေလးနဲ႔ ဖြင့္မယ္ဗ်ာ...။ တင္ရက်ိဳး
လည္းနပ္ေအာင္ ဖတ္မိတဲ့သူလည္း အက်ိဳးရွိေအာင္ ရည္ရြယ္ပါတယ္ဗ်ာ...။


ဘယ္သူကဲ့ရဲ႕ကဲ့ရဲ႕ ဘုရားမကဲ့ရဲ႕ေအာင္ေန၊ 

စိတ္မွာအသိဥာဏ္နည္းရင္ ရိုင္းတယ္၊
 

စိတ္မွာအသိဥာဏ္မ်ားရင္ ယဥ္ေက်းတယ္။

ဆဲဆိုတာသူ႕အလုပ္ သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
 

ကဲ့ရဲ႕တာသူ႔အလုပ္ သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
 

ခ်စ္စရာေကာင္းတာသူ႔အလုပ္၊ မခ်စ္မိေအာင္သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္၊
 

မုန္းစရာေကာင္းတာသူ႔အလုပ္၊ မမုန္းမိေအာင္သည္းခံတာကိုယ့္တာ၀န္။

 

စိတ္မပူေလာင္ခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ပါနဲ႔၊
 

စိတ္မဆင္းရဲခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမမုန္းပါနဲ႔။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ေကာင္းရွိတယ္၊ သေဘာထားၾကီးတယ္လို႔ ယူဆထားရင္၊
 

ၾကီးတဲ့အျပစ္ေသးေအာင္၊ ေသးတဲ့အျပစ္ ပေပ်ာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိရမယ္။

သူတစ္ပါးရဲ႕အမွားခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကို အျပစ္ျမင္၊ အျပစ္တင္မယ္ၾကံတိုင္း၊
 

ငါ့မွာေရာ အမွားလံုး၀မရွိဘူးလား လုိ႕ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့၊
 

သူတစ္ပါးရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏိုင္စြမ္း တိုးပြားလာမွာအမွန္ပဲ။

ဘယ္အာရုံနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕တုန္လႈပ္မႈမရွိပဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ျခင္းဟာ စိတ္က်န္းမာေရးပါပဲ။
 

စိတ္က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ယြင္းသူေတြရဲ႕ အဓိကအားနည္းခ်က္ကေတာ့၊ အရာရာကို နားလည္မႈ ခြင့္လႊတ္မႈေခါင္းပါးျခင္းပဲ။

ေကာင္းတဲ့အေျခအေနနဲ႕ပဲေတြ႔ေတြ႔၊ ဆိုးတဲ့အေျခအေနနဲ႔ပဲေတြ႔ေတြ႕၊ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို 


မရရေအာင္ရွာၾကံေတြးၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားတတ္တာကိုစိတ္ထားတတ္တယ္လို႕ေခၚတယ္။ 

စိတ္မထားတတ္ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာနဲ႕ ေတြ႔ေနတာေတာင္မွ စိတ္ဆင္းရဲေနတတ္ပါတယ္။

သူတစ္ပါးေကာင္းတာ မေကာင္းတာကို ေ၀ဖန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ပဲ ေနရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။
 

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ေသဖို႔ရာ တျဖည္းျဖည္းနီးလာၿပီေလ။

ေကာင္းမႈကုသိုလ္အလုပ္ဆိုတာ လုပ္ခ်င္စိတ္ထက္ထက္သန္သန္ရွိတုန္း ျမန္ျမန္သြက္သြက္ ထလုပ္လိုက္မွ 


ထေျမာက္ေအာင္ျမင္တတ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုျပၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမယ္ဆိုရင္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ လြဲေခ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။

စိတ္ညစ္တယ္ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆိုတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကသဘာ၀ကို မသိလို႔သာျဖစ္တယ္။ 


ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ ၾကာရွည္တည္တံ့တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ရႈံးလို႔စိတ္ဓာတ္က်ေနတာ၊ 

ႏိုင္လို႔ေသြးနားထင္ေရာက္ေနတာ၊ အားလံုးဟာေလာကဓမၼတာကိုသေဘာမေပါက္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ 

တကယ္ေတာ့ ဘယ္အရာမဆို ေရပြက္ပမာပါပဲ။ ႏိုင္ျခင္းနဲ႔ရႈံးျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔စိတ္ညစ္ျခင္း၊ 

ေထာင္လႊားျခင္းနဲ႔နိမ့္က်ျခင္း၊ ရွင္ျခင္းနဲ႕ေသျခင္းဆိုတာေတြရဲ႕ၾကားမွာ ျခားထားတဲ့စည္းေၾကာင္းက 

ပါးပါးေသးေသးမွ်င္မွ်င္ေလးျဖစ္တယ္။ တစ္ဖက္ကတစ္ဖက္ကိုရုတ္တရပ္ခ်က္ခ်င္းၾကီး 

ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္ပါတယ္။ ႏုိင္ခ်ိန္မွာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေပ်ာ္ျမဴးၿပီး မာနေထာင္လႊားတာဟာ 

အသိဥာဏ္နည္းသူမ်ားရဲ႕ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအႏုိင္က ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံမွာမို႔လို႔လဲ။ 

တစ္သက္လံုးႏုိင္တဲ့ေနရာကခ်ည္းေနရမယ္မ်ား ထင္ေနလား။ ရႈံးနိမ့္သူက ရႈံးလို႔ဆိုၿပီး 

စိတ္ဓာတ္ေတြက်ဆင္းကာ ဘ၀ပ်က္သလို ခံစားေနရတာဟာ လူည့ံ ျဖစ္ေၾကာင္းျပတဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ 

ရႈံးေပမယ့္ မညံ့ရင္ အႏိုင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္တယ္။ အခြင့္ထူးဆိုတာ ျမင္တတ္ 

ၾကည့္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အခါမလပ္ရွိေနပါတယ္။ ယူတတ္ဖို႔ ယူရဲဖို႔လိုတယ္။ 

လူညံ့ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ တစ္သက္လုံးအရႈံးေခ်ာက္ကမ္းပါးက တက္ဖြယ္မရွိဘူး။

စိတ္ညစ္စရာနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕ရင္ တစ္ကိုယ္ေရတိတ္တိတ္ေလး က်ိတ္က်ိတ္မေဆြးပါနဲ႔။ ျဖစ္လာတာဟာ ေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပဲလို႔ ႏွလံုးသြင္းပါ။
လူေတြမွာ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အႏိုင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တတ္တယ္။ 

သားသမီးအေပၚ၊ ခင္ပြန္း ဇနီးအေပၚကိုသာမက အလုပ္ခြင္မွာလည္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ 

အႏိုင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ရွိေနရင္ေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာမႈမရွိႏုိင္ပါဘူး။ 

ႏိုင္တဲ့သူလည္းစိတ္မေအးခ်မ္းဘူး။ရႈံးတဲ့သူလည္း စိတ္မေအးခ်မ္းဘူး။ အႏိုင္အရႈံးမရွိဘဲ 

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံေျပာရတာပိုၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။

ရာဇာ(ေက်းလက္သားေလး)

Friday, May 20, 2011

လတ္တေလာၿဖစ္ေပၚေနေသာစိတ္ဆႏၵေလးမ်ား (တဂ္ပို႔)

အခုတေလာ ေက်းလက္သားေလးတို႔  အလုပ္ေတြ အရမ္းရႈပ္ေနတယ္...။ စာတမ္းကိစၥအတြက္
လံုးပန္းေနရတယ္...။ အဲဒါေၾကာင့္ စာလည္း မေရးနုိင္၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္း လုိက္လည္ျပီး စာ
မဖတ္နုိင္ ျဖစ္ေနတာပါ...။ အဲဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူေတြေရာ၊ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္နွမ
ေတြကို ေက်းလက္သားေလးက ေတာင္းပန္ပါတယ္..။ အခုလည္း မအားတဲ့ၾကားက အိမ္လည္
ခဏ ထြက္လုိက္တယ္...။ အဲဒီမွာ အလင္းသစ္ က တဂ္ထားလုိ႔.. မအားတဲ့ ၾကားကပဲ ေရးလုိက္
တယ္ေနာ္...။ တဂ္ေပးတဲ့ အလင္းသစ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်...။

Tuesday, May 17, 2011

လကဆုန္ သီခ်င္း(ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔)


ဒီေန႔က ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားရဲ့ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေလးပါ..     ဖြား၊ ပြင့္၊ ေဟာ၊ စံ-
ဆိုတဲ့ စကားေလး အတုိင္းပါပဲ..

ဖြား= ျမတ္စြာဘုရားဖြားေတာ္မူေသာေန႔
ပြင့္= ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူေသာေန႔(ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေသာေန႔)
ေဟာ= ျမတ္စြာဘုရား ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကို ပထမဆံုး ဓမၼစၾကၤာတရား ေဟာေတာ္မူေသာေန႔
စံ= ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူေသာေန႔

အဲဒီေလးခုလံုးဟာ ကဆုန္လျပည့္ေနမွာ ျဖစ္ခဲ့တာ ၾကည့္ပါပဲ... ဒါေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶေန႔လုိ႔ ေခၚဆိုတာေပါ့ေနာ္..
အဲဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶေန႔ကို ရည္မွန္းျပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ၾကပါစို႔ဗ်ာ..
ကဆုန္လျပည့္ေန႔ သီခ်င္းေလးလည္း တင္ေပးလုိက္တယ္ေနာ္...

အစတုန္းကေတာ့ ပို႔စ္ကို အရွည္ေရးမလုိ႔ပါပဲ အခ်ိန္မရတာရယ္၊ မအားတာေၾကာင့္ ဒီေလာက္
နဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္လုိက္တာပါ...

ရာဇာ(ေက်းလက္သားေလး)
ကဆုန္လျပည့္ေန႔

Monday, May 16, 2011

ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္နွင့္ေလွကေလး (၂)

Add caption
ဧရာ၀တီ ျမစ္ျပင္ရဲ့ အလွအပတုိ႔က ကုန္နုိင္ဖြယ္ပင္ မရွိ... အဲဒီ အလွတို႔ကို ကၽြန္ုပ္ကလည္း
နွစ္သက္မိေနသူ ဆိုလွ်င္ မွားအံ့မထင္...။ ကၽြန္ုပ္သည္ ဧရာ၀တီျမစ္နွင့္ သံုးမိုင္ေလာက္သာ
ေ၀းေသာေၾကာင့္ ျမစ္ေရျပင္နွင့္ စိမ္းလွသည္မဟုတ္..။

မစိမ္းလွေသာ္လည္း ျမစ္ေရျပင္ရဲ့ အလွအပတုိ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ျငီးေငြ႔သြားသည္မရွိေပ...။
မျငီးေငြ႔သလုိ၊ မုန္းလည္း မမုန္း၊ ေၾကာက္လည္း မေၾကာက္ေပ..။ သုိ႔ေသာ္.. ကၽြနု္ပ္ တစ္ခါ
ေလာက္ေတာ့ ဧရာျမစ္ျပင္ၾကီးကို ေၾကာက္မိသြားေလသည္။ အဲဒီ အေၾကာင္းအရာကား အ
ခု စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အခု ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ၊ ၾကက္သီးထဖြယ္ရာျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေပမ
ယ့္လည္း ဧရာျမစ္ျပင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းမိ...။ ဧရာျမစ္ျပင္နွင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္က သည္
လုိ...

ရြာတန္းရွည္ရြာ တစ္ရြာလံုး အလုပ္ရႈပ္လို႔ေနၾကပါသည္။ သူတုိ႔ရြာတြင္ မက  ေဘးပတ္၀န္း
က်င္ရြာမ်ားျဖစ္သည့္ ေပါက္ကုန္း၊ လက္ပံသာ၊ မိုးညိဳ စသည့္ ရြာတို႔လည္း အလုပ္ရႈပ္လုိ႔ပင္
ေနၾကပါသည္။ မိုးၾကိဳစပါးေတြ ရင့္မွည့္ေနတာနဲ႔ အညီ ၊ မုိးျပိဳမွာလည္း ရြာသူ ၊ ရြာသားတုိ႔စုိး
ရိမ္ေနၾကေပသည္။ မုိးက အခ်ိန္မေရြးရြာခ်နုိင္သည္.. မုိးရိပ္ဆင္ေနတာက ေန႔စဥ္နွင့္အမွ်.။
မိုးမရြာခင္ မုိးၾကိဳစပါးတုိ႔က ရိတ္သိမ္းမွ အဆင္ေျပၾကမည္။ မုိးမိသြားပါက ၾကိဳးစား ပန္းစား
စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ သီးနွံေတြ ပ်က္စီးမည္။ လယ္သားမားတုိ႔ ေငြအား၊ လူအား အရင္းအနီွးၾကီးၾကီး
ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ထားသျဖင့္ စီးပြားေရး ထိခုိက္ေတာ့မည္။ အဲသည္ အေရးတုိ႔ေၾကာင့္ အျခား
ရြာက မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြဆီကို လာကူဖုိ႔ အကူအညီေတြ ေတာင္းခံၾကရေလသ
ည္။ အဲဒီ အကူ အညီ ေတာင္းခံတဲ့ မိသားစုတစ္စုက ကၽြႏု္ပ္မိဘမ်ားနွင့္ အင္မတန္မွ ရင္းနွီး
ၾကသည္။ သို႔ပါေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အိမ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေလသည္။

 
ဧရာျမစ္ျပင္၀ယ္
ေဟ့.. ျမဒင္ ရွိလားကြ..
ဟာ.. ကိုသိန္းေမာင္ ပါလား.. လာေလဗ်ာ..
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပျပီး ရြာမွ လူရွာခုိင္းေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ရြာမွာလ
ည္း အလုပ္ လႈိင္(ေပါမ်ား)ခ်ိန္ေၾကာင့္ အားလပ္မႈ မရွိၾကေပ...။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူရင္းေတြ
ျဖစ္သည့္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို အကူထည့္ေပးလုိက္ဖုိ႔ ေျပာျပေလသည္။ ဦးသိန္းေမာင္ ခမ်ာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးသြားေလသည္။

-ေက်းဇူးတင္တယ္ ျမင္ဒင္ရာ အလုပ္မအားတဲ့ ၾကားးက မင္းအိမ္က ကေလးေတြကို ထည့္ေပ
းလုိက္တာ ငါ အားနာမိေပမယ့္ ငါကလည္း လုိအပ္လုိ႔ ေခၚရတာပါ...။
ရပါတယ္ဗ်ာ.. ေျပာရမဲ့ သူေတြမွ မဟုတ္တာ..
-ဒါဆုိ မနက္ျဖန္က်ရင္ မင္းက မင္းကေလးေတြကို လုိက္ပို႔ေပးကြာ..ငါက အေရးၾကီးလို႔ ဒီေန႔
ပဲ ျပန္နွင့္ေတာ့မယ္...။
ဟုတ္ပါျပီကြာ..

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဦးသိန္းေမာင္ ျပန္သြားေလသည္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ေရာက္ေတာ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔
ေမာင္နွမ ၀မ္းကြဲသံုးေယာက္ကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဖခင္က လုိက္ပို႔ေပးေလသည္။
ရာသီဥတုက  အခုေတာ့လည္း သူမဟုတ္သလုိ မုိးတိမ္ကင္းစင္ျပီး ေနသာေနေလသည္။ ေလ
ျဖဴးျဖဴးေလး တုိက္ရံုမွတပါး အျခားေကာင္းမြန္ေနပါသည္။ ျမစ္ကမ္းဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ရြာတ
န္းရွည္ရြာ ဘက္က ေလွသမားက ..
-ဒီက ေနာင္ၾကီးတုိ႔ ဟိုဘက္ရြာကို သြားမွာလား လာၾက၊ လာၾက ...
သူ၏ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ ဖခင္နွင့္ ေမာင္နွမ၀မ္းကြဲမ်ား ေလွေပၚသို႔ တက္သြားေလသ
ည္။အကၽြႏု္ပ္က ေနာက္ဆံုးက တက္မယ္ အလုပ္ ေျခေခ်ာ္က်ေလသည္။ ကၽြန္ုပ္၏ဖခင္က လွမ္း
ျပီး ေအာ္လုိက္ေလသည္။
-ေမာင္ေမာင္တင္ရာ မင္းမလဲကြာ.. ဂရုမစိုက္ဘူး.. မင္းမၾကားဖူးဘူးလား ေလွအဆင္း၊ ျမင္း
အတက္တဲ့ကြ.. ဂရု စိုက္ရတယ္...။
ကၽြႏု္လည္း ဒူးျပဲသြားတာေတာင္ နာလုိ႔ နာမွန္း မသိ.. ဧရာျမစ္ျပင္ရဲ့ အလွအပတုိ႔ကို ခံစား၍
မ၀ေပ... ေလွေပၚေရာက္ျပီး အလွအပတုိ႔ကုိ ခံစားရင္ နာရီ၀က္ေလာက္ေနေတာ့ ရြာတန္းရွ
ည္ရြာ ဘက္ကို ကပ္လာေပသည္...။ ေလွေပၚက ဆင္းေတာ့ ကၽြန္ုပ္ ဖခင္ေျပာတဲ့ ေလွအဆင္း
ျမင္းအတက္ကို သတိရကာ ဂရု တစ္စိုက္ ဆင္းလုိက္မိေလသည္။

ဦးသိန္းေမာင္တုိ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပ်ာပ်ာသလဲ နဲ႔ သူ႔မိန္းမက ခရီးဦးၾကိဳဆိုေလသည္။   ကၽြ
န္ုပ္ဖခင္နွင့္ သူတို႔ေတြ  စကားေျပာလုိက္ၾကတာ ဘာလိုလုိနွင့္ ညေန ေစာင္းသြားေလသည္။
ကၽြႏု္ပ္၏ ဖခင္ ျပန္ပို႔ အေရးျပင္ဆင္ေတာ့ လုိက္ပို႔မည့္သူက တစ္ေယာက္မွ မရွိ.. အလုပ္ရႈပ္
ေနၾကသည္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ုပ္၏ ၀မ္းကြဲ ညီနွင့္ လုိက္ပို႔ရန္ ကၽြန္ုပ္ ဖခင္က ေျပာဆုိေလသည္။

ကၽြန္ုပ္၏ ၀မ္းကြဲ ညီက ဧရာ၀တီ ျမစ္ကမ္းသားဆုိေတာ့ ေလွေလွာ္တတ္သည္၊ ေရကူးတတ္
သည္။ ကၽြန္ုပ္သည္ကား ေရ အနည္းငယ္ေတာ့ ကူးတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ုပ္ ေလွမေလွာ္
တတ္ပါ..။ ဒါေပမယ့္ ညီ အားကိုးနဲ႔ အေဖကို႔ လုိက္ပို႔ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေလသည္။

အေဖက ေလွေလွာ္တတ္ေပသည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အသြားမွာေတာ့ အေဖက ေရွ႕ကခတ္
ညီေတာ္ေမာင္ကေနာက္က ပဲ့ ကိုင္ေပးေလသည္။ ရာသီဥတုကလည္း သာယာေနပံုမ်ား တိမ္
တစ္စေတာင္ မေတြ႔မိ...။ ကၽြန္ုပ္ကေတာ့ ေလွ၀မ္းဗုိက္ထဲမွာ ေရပက္လုိ႔ေပါ့... ဒါနဲ႔ပဲ ညီေလး
က ပဲ့ကိုင္လုိ႔ ၊ ကၽြန္ုပ္ဖခင္က ေရွ႕ကေလွာ္ရင္း စကား တစ္ေျပာေျပာနဲ႔ ကမ္းစပ္သို႔ ေရာက္သြ
ားေလသည္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ နႈတ္ဆက္ျပီး ကၽြနု္ပ္တို႔ ေလွေလးကို ျပန္လည္ ေလွာခတ္ခဲ့ပါသည္...။
ေရလည္ မေရာက္ တေရာက္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ရာသီဥတုက အုန္းတုိင္းၾကဲကာ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္
းလဲသြားေလျပီ...ေရအနည္းငယ္ ကူးတတ္သူ ကၽြႏု္ပ္ အဖုိ႔ေတာ့ ...

ဆက္ပါဦးမည္
ရာဇာ(ေက်းလက္သားေလး)