Pages

ေက်းလက္သားေလး ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေက်းလက္ရဲ့ ဓေလ့ ၊ သဘာ၀ အလွအပမ်ားကို သိေစခ်င္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ ကို အလည္လာေရာက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အားလံုးကို အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

Monday, May 16, 2011

ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္နွင့္ေလွကေလး (၂)

Add caption
ဧရာ၀တီ ျမစ္ျပင္ရဲ့ အလွအပတုိ႔က ကုန္နုိင္ဖြယ္ပင္ မရွိ... အဲဒီ အလွတို႔ကို ကၽြန္ုပ္ကလည္း
နွစ္သက္မိေနသူ ဆိုလွ်င္ မွားအံ့မထင္...။ ကၽြန္ုပ္သည္ ဧရာ၀တီျမစ္နွင့္ သံုးမိုင္ေလာက္သာ
ေ၀းေသာေၾကာင့္ ျမစ္ေရျပင္နွင့္ စိမ္းလွသည္မဟုတ္..။

မစိမ္းလွေသာ္လည္း ျမစ္ေရျပင္ရဲ့ အလွအပတုိ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ျငီးေငြ႔သြားသည္မရွိေပ...။
မျငီးေငြ႔သလုိ၊ မုန္းလည္း မမုန္း၊ ေၾကာက္လည္း မေၾကာက္ေပ..။ သုိ႔ေသာ္.. ကၽြနု္ပ္ တစ္ခါ
ေလာက္ေတာ့ ဧရာျမစ္ျပင္ၾကီးကို ေၾကာက္မိသြားေလသည္။ အဲဒီ အေၾကာင္းအရာကား အ
ခု စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အခု ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ၊ ၾကက္သီးထဖြယ္ရာျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေပမ
ယ့္လည္း ဧရာျမစ္ျပင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းမိ...။ ဧရာျမစ္ျပင္နွင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္က သည္
လုိ...

ရြာတန္းရွည္ရြာ တစ္ရြာလံုး အလုပ္ရႈပ္လို႔ေနၾကပါသည္။ သူတုိ႔ရြာတြင္ မက  ေဘးပတ္၀န္း
က်င္ရြာမ်ားျဖစ္သည့္ ေပါက္ကုန္း၊ လက္ပံသာ၊ မိုးညိဳ စသည့္ ရြာတို႔လည္း အလုပ္ရႈပ္လုိ႔ပင္
ေနၾကပါသည္။ မိုးၾကိဳစပါးေတြ ရင့္မွည့္ေနတာနဲ႔ အညီ ၊ မုိးျပိဳမွာလည္း ရြာသူ ၊ ရြာသားတုိ႔စုိး
ရိမ္ေနၾကေပသည္။ မုိးက အခ်ိန္မေရြးရြာခ်နုိင္သည္.. မုိးရိပ္ဆင္ေနတာက ေန႔စဥ္နွင့္အမွ်.။
မိုးမရြာခင္ မုိးၾကိဳစပါးတုိ႔က ရိတ္သိမ္းမွ အဆင္ေျပၾကမည္။ မုိးမိသြားပါက ၾကိဳးစား ပန္းစား
စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ သီးနွံေတြ ပ်က္စီးမည္။ လယ္သားမားတုိ႔ ေငြအား၊ လူအား အရင္းအနီွးၾကီးၾကီး
ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ထားသျဖင့္ စီးပြားေရး ထိခုိက္ေတာ့မည္။ အဲသည္ အေရးတုိ႔ေၾကာင့္ အျခား
ရြာက မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြဆီကို လာကူဖုိ႔ အကူအညီေတြ ေတာင္းခံၾကရေလသ
ည္။ အဲဒီ အကူ အညီ ေတာင္းခံတဲ့ မိသားစုတစ္စုက ကၽြႏု္ပ္မိဘမ်ားနွင့္ အင္မတန္မွ ရင္းနွီး
ၾကသည္။ သို႔ပါေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အိမ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေလသည္။

 
ဧရာျမစ္ျပင္၀ယ္
ေဟ့.. ျမဒင္ ရွိလားကြ..
ဟာ.. ကိုသိန္းေမာင္ ပါလား.. လာေလဗ်ာ..
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပျပီး ရြာမွ လူရွာခုိင္းေလသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ရြာမွာလ
ည္း အလုပ္ လႈိင္(ေပါမ်ား)ခ်ိန္ေၾကာင့္ အားလပ္မႈ မရွိၾကေပ...။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူရင္းေတြ
ျဖစ္သည့္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို အကူထည့္ေပးလုိက္ဖုိ႔ ေျပာျပေလသည္။ ဦးသိန္းေမာင္ ခမ်ာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးသြားေလသည္။

-ေက်းဇူးတင္တယ္ ျမင္ဒင္ရာ အလုပ္မအားတဲ့ ၾကားးက မင္းအိမ္က ကေလးေတြကို ထည့္ေပ
းလုိက္တာ ငါ အားနာမိေပမယ့္ ငါကလည္း လုိအပ္လုိ႔ ေခၚရတာပါ...။
ရပါတယ္ဗ်ာ.. ေျပာရမဲ့ သူေတြမွ မဟုတ္တာ..
-ဒါဆုိ မနက္ျဖန္က်ရင္ မင္းက မင္းကေလးေတြကို လုိက္ပို႔ေပးကြာ..ငါက အေရးၾကီးလို႔ ဒီေန႔
ပဲ ျပန္နွင့္ေတာ့မယ္...။
ဟုတ္ပါျပီကြာ..

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဦးသိန္းေမာင္ ျပန္သြားေလသည္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ေရာက္ေတာ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔
ေမာင္နွမ ၀မ္းကြဲသံုးေယာက္ကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဖခင္က လုိက္ပို႔ေပးေလသည္။
ရာသီဥတုက  အခုေတာ့လည္း သူမဟုတ္သလုိ မုိးတိမ္ကင္းစင္ျပီး ေနသာေနေလသည္။ ေလ
ျဖဴးျဖဴးေလး တုိက္ရံုမွတပါး အျခားေကာင္းမြန္ေနပါသည္။ ျမစ္ကမ္းဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ရြာတ
န္းရွည္ရြာ ဘက္က ေလွသမားက ..
-ဒီက ေနာင္ၾကီးတုိ႔ ဟိုဘက္ရြာကို သြားမွာလား လာၾက၊ လာၾက ...
သူ၏ ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ ဖခင္နွင့္ ေမာင္နွမ၀မ္းကြဲမ်ား ေလွေပၚသို႔ တက္သြားေလသ
ည္။အကၽြႏု္ပ္က ေနာက္ဆံုးက တက္မယ္ အလုပ္ ေျခေခ်ာ္က်ေလသည္။ ကၽြန္ုပ္၏ဖခင္က လွမ္း
ျပီး ေအာ္လုိက္ေလသည္။
-ေမာင္ေမာင္တင္ရာ မင္းမလဲကြာ.. ဂရုမစိုက္ဘူး.. မင္းမၾကားဖူးဘူးလား ေလွအဆင္း၊ ျမင္း
အတက္တဲ့ကြ.. ဂရု စိုက္ရတယ္...။
ကၽြႏု္လည္း ဒူးျပဲသြားတာေတာင္ နာလုိ႔ နာမွန္း မသိ.. ဧရာျမစ္ျပင္ရဲ့ အလွအပတုိ႔ကို ခံစား၍
မ၀ေပ... ေလွေပၚေရာက္ျပီး အလွအပတုိ႔ကုိ ခံစားရင္ နာရီ၀က္ေလာက္ေနေတာ့ ရြာတန္းရွ
ည္ရြာ ဘက္ကို ကပ္လာေပသည္...။ ေလွေပၚက ဆင္းေတာ့ ကၽြန္ုပ္ ဖခင္ေျပာတဲ့ ေလွအဆင္း
ျမင္းအတက္ကို သတိရကာ ဂရု တစ္စိုက္ ဆင္းလုိက္မိေလသည္။

ဦးသိန္းေမာင္တုိ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပ်ာပ်ာသလဲ နဲ႔ သူ႔မိန္းမက ခရီးဦးၾကိဳဆိုေလသည္။   ကၽြ
န္ုပ္ဖခင္နွင့္ သူတို႔ေတြ  စကားေျပာလုိက္ၾကတာ ဘာလိုလုိနွင့္ ညေန ေစာင္းသြားေလသည္။
ကၽြႏု္ပ္၏ ဖခင္ ျပန္ပို႔ အေရးျပင္ဆင္ေတာ့ လုိက္ပို႔မည့္သူက တစ္ေယာက္မွ မရွိ.. အလုပ္ရႈပ္
ေနၾကသည္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ုပ္၏ ၀မ္းကြဲ ညီနွင့္ လုိက္ပို႔ရန္ ကၽြန္ုပ္ ဖခင္က ေျပာဆုိေလသည္။

ကၽြန္ုပ္၏ ၀မ္းကြဲ ညီက ဧရာ၀တီ ျမစ္ကမ္းသားဆုိေတာ့ ေလွေလွာ္တတ္သည္၊ ေရကူးတတ္
သည္။ ကၽြန္ုပ္သည္ကား ေရ အနည္းငယ္ေတာ့ ကူးတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ုပ္ ေလွမေလွာ္
တတ္ပါ..။ ဒါေပမယ့္ ညီ အားကိုးနဲ႔ အေဖကို႔ လုိက္ပို႔ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေလသည္။

အေဖက ေလွေလွာ္တတ္ေပသည္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အသြားမွာေတာ့ အေဖက ေရွ႕ကခတ္
ညီေတာ္ေမာင္ကေနာက္က ပဲ့ ကိုင္ေပးေလသည္။ ရာသီဥတုကလည္း သာယာေနပံုမ်ား တိမ္
တစ္စေတာင္ မေတြ႔မိ...။ ကၽြန္ုပ္ကေတာ့ ေလွ၀မ္းဗုိက္ထဲမွာ ေရပက္လုိ႔ေပါ့... ဒါနဲ႔ပဲ ညီေလး
က ပဲ့ကိုင္လုိ႔ ၊ ကၽြန္ုပ္ဖခင္က ေရွ႕ကေလွာ္ရင္း စကား တစ္ေျပာေျပာနဲ႔ ကမ္းစပ္သို႔ ေရာက္သြ
ားေလသည္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ နႈတ္ဆက္ျပီး ကၽြနု္ပ္တို႔ ေလွေလးကို ျပန္လည္ ေလွာခတ္ခဲ့ပါသည္...။
ေရလည္ မေရာက္ တေရာက္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ရာသီဥတုက အုန္းတုိင္းၾကဲကာ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္
းလဲသြားေလျပီ...ေရအနည္းငယ္ ကူးတတ္သူ ကၽြႏု္ပ္ အဖုိ႔ေတာ့ ...

ဆက္ပါဦးမည္
ရာဇာ(ေက်းလက္သားေလး)

2 comments:

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အကိုေရ...ဆက္ရန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္လို႕...:)

ma yu said...

ေနာက္တပိုင္းေစာင့္ေနပါတယ္ေက်းလက္သားေလးေရ

Post a Comment